[Stormflight] Some Time You Need The Other

Ze kwam net terug in de Camp om de gevangen vissen op de berg prooi te leggen. Pantherlight trippelde rustig naar de berg prooi en legde daar de vissen neer. Ze keek even naar al het prooi en liep een klein beetje er van weg. Pantherlight ging zitten. Ze had afgesproken om even met haar Sibling te praten. Ze had veel gedaan dus was er wel wat tijd voor een praatje. De zwarte Warrior keek even om zich heen om te kijken of Stormflight er al was. Ze bleef geduldig zitten, wachtend om haar broer te kunnen spreken.

@Stormflight

Stormflight

Een rustige blik was in zijn ogen te vinden terwijl hij terug liep naar het kamp. Het had de afgelopen nacht geregend, dus de sneeuw was al grotendeels weggesmolten. De prooi kwam meer naar buiten en ook al ving hij nog niet zo veel als dat hij in Newleaf of Greenleaf zou doen, het was al een hele verbetering ten opzichte van manen geleden. De grote kater liep het kamp binnen met twee muizen tussen zijn kaken geklemd en legde deze op de prooistapel neer, waarna zijn blik rond het kamp ging om een zwarte vacht te spotten. Hij zag zijn zusje alleen zitten ergens aan de zijkant van het kamp en hij liep naar haar toe. Hij snorde zachtjes toen hij haar zag en drukte zijn neusje begroetend tegen die van haar, waarna hij naast haar ging zitten. “Hoe is het met je?” vroeg hij op een warme toon aan zijn zusje terwijl hij zijn blik door het kamp liet glijden, om deze uiteindelijk te laten landen op haar.

Elfje

Stormflight

Stormflight’s mondhoeken krulden omhoog toen zijn zusje tegen hem zei dat ze hard gewerkt had om tijd voor hem vrij te maken. “Ik ook voor jou,” snorde hij. Nu dat hij twee apprentices had en er steeds meer verantwoording op zijn schouders begon te komen, kwam het vaker voor dat hij zijn zusje niet zag dan dat hij dat wel deed. Gelukkig konden ze die tijd zo nu en dan inhalen en Stormflight was dan ook van plan om even niet aan taken te denken totdat hij volledig bijgepraat was met zijn zusje. Zijn ogen volgden haar en zijn snorharen trilden licht geamuseerd toen hij haar naar de prooistapel zag rennen, waar hij haar twee prooien uit zag kiezen. “Ik pak de vis wel,” zei hij tegen haar en hij schoof de merel naar haar toe. Hij boog zich naar voren en nam een hap van zijn vis, waarna hij haar weer aankeek nadat hij zijn hap had doorgeslikt. “Met mij gaat het ook goed,” zei hij tegen haar. “Ik heb twee apprentices die ik moet opleiden, maar ze doen het erg goed. Aurorapaw is bezig met vechttechnieken en Tinypaw begint langzaamaan meer zelfvertrouwen te krijgen wat zijn jachttechnieken betreft,” snorde hij. “Wordt het niet eens tijd dat jij jezelf aan gaat melden als mentor? Ik weet zeker dat je het goed zou kunnen,” zei hij bemoedigend tegen zijn zusje.

Elfje

Stormflight

Stormflight snorde opgewekt toen zijn zusje aangaf inderdaad klaar te zijn voor een apprentice, al leek ze nog wat twijfels te hebben. “Je mag altijd naar me toekomen als er iets niet lukt,” sprak hij op een warme toon. “Dat je klaar bent voor een apprentice wil nog niet zeggen dat alles meteen vlekkeloos zal verlopen vanaf het eerste moment. Naast het delen van je kennis sta je ook voor een deel in voor de opvoeding van de apprentice en soms kan het zijn dat zijn of haar karakter dat wat bemoeilijkt.” Daar had hij met zowel Aurorapaw, Tinypaw als zijn eerste apprentice geen moeite mee gehad, maar hij was natuurlijk nog jong en hij zou na Tinypaw en Aurorapaw weer andere apprentices opleiden. Daar zouden er vast wel tussen zitten die iets moeilijker waren om te trainen. “Maar van wat ik tot nu toe van de nestjes heb gezien die bijna op het punt staan om apprentice te worden, zijn er vooral bij die heel erg leergierig zijn. Het komt vast wel goed,” besloot hij en hij boog even naar opzij zodat hij haar oortje aan kon raken met het puntje van zijn neusje.

Elfje

Stormflight

Het leek erop dat hij zijn zusje gerust had gesteld, voor nu. Hij was eigenlijk vrij goed in het geruststellen van anderen en dat was waarschijnlijk ook één van de redenen waarom Crystalstar hem twee apprentices had gegeven. Hij had geduld, was goed met woorden, maar liet niet over zich heen lopen. Als zijn zusje een klein beetje meer zelfvertrouwen zou krijgen, was hij er vrij zeker van dat zij er ook vaardig in zou gaan worden. Het gesprek over apprentices leek voor nu afgelopen te zijn en Stormflight knikte toen zijn zusje voorstelde om op jacht te gaan. “Klinkt goed,” zei hij. Hij volgde zijn zusje dan ook mee het kamp uit.

Elfje

OOC: Maak jij het nieuwe topic voor ze??