[Acornstar] Blood turns cold

Things my heart used to know

Ze kon er niet overheen, ze kon het niet begrijpen. Na haast een spoor in de medicine cat den gelopen te hebben met haar geïjsbeer, had ze zich toch weer het kamp in gewend. Waarom was ze in Starclan's naam gekozen tot medicine cat als de leider gewoon maar wat deed? Had hij dit wel met Settled overlegd? Ze had de meeting verder niet meer gevolgd. Had Settled dit dan voor zich gehouden? Wist Newt dit? Met een steen in haar maag liep ze naar de leader's den. "Acornstar?" riep ze naar binnen, haar stem geforceerd kalm, haar oren in haar nek gedrukt.

Someone holds me safe and warm

litch

nareman

[Acornstar] Blood turns cold 12696350_jks6pUK6ZgJK5On

"Hoeveel topics wil je?" "Ja"

Hij was terug naar zijn den gegaan om na te gaan denken over wat de beste strategie zou zijn om te gaan gebruiken tegen Riverclan. Het leek hem sowieso het beste om 's nachts te gaan en met de nieuwe maan als het kon. Ze waren als Shadowclan tenslotte wel gewend om in het donker te werken, niet zoals Riverclan en dat zou hij als voordeel kunnen gebruiken. Hij werd uit zijn gedachten gehaald door Pepperpaw die zijn den binnen kwam en zijn naam sprak. Aan haar houding kon hij al zien dat ze hier niet was om hem te vertellen wat een goed plan het was om Riverclan aan te vallen. "Pepperpaw, wat is er?" Wat wilde ze zeggen? Dat het geen goed plan was? Maar waarom zou hij het niet doen? Vooral wanneer Starclan hem had verteld dat er nog maar drie clans hoorden te zijn.

If you are strong, you'll find responsibility
[Acornstar] Blood turns cold 38cVMP

Weighs down on you like you're carrying a heavy chain

Spoiler:

Things my heart used to know

Ze voelde haar poten tintellen terwijl ze tegenover Acornstar stond. Het voelde gek, om hier tegenover haar voormalige mentor te staan. Een kater met veel ervaring, de leider van haar clan. Ze was zelf nog zo jong. En toch, ondanks dat ze de medicine cat moest zijn en er geen machtsonbalans moest zijn, voelde het wel zo in haar nog jonge koppie. Toch probeerde ze haar rug recht te houden terwijl ze tegenover haar leider stond. Ergens probeerde ze hem te rijmen met de kater waar ze ooit mee gespeeld had, wie haar veren gaf om in de nursery mee te spelen. Op de één of andere manier lukte het niet. "Ik vroeg me af waarom de clanmeeting niet met me besproken was voordat je hem deed," miauwde ze. Haar stem was zacht, niet verwijtend, eerder onzeker. De prophecy.. Dit was juist wat ze niet moesten doen, dacht ze.

Someone holds me safe and warm

litch

"Hoeveel topics wil je?" "Ja"