I've grown accustomed to

Onderwerp: I've grown accustomed to do 31 dec 2020 - 0:18

Tijd leek aan de ene kant snel te gaan na wat er was gebeurd met Gorsekit, aan de andere kant juist traag. Hij was al bijna klaar om een apprentice te worden en dat besefte hij zich maar al te goed. Hij wilde ook zeker zijn best doen om een goede warrior te worden, zijn vader was tenslotte de leader, dus hij moest ergens ook wel. Vooral nu zijn moeder geen deputy meer was, moest hij zich wel bewijzen. Of tenminste dat gevoel had hij. Hij hoopte dan ook dat hij een goede mentor zou krijgen, een die veel ervaring had en zeker ook een goede vechter was, maar hij wist vrij zeker dat zijn vader wel zou weten wie te kiezen. Hij liet zijn blik wat door het kamp gaan, afvragend bij elke warrior of hij hem of haar als mentor zou willen hebben.

[Blazesong]

My fire is starved of oxygen

Hoewel klein keek de kater niet altijd even goed waar hij liep, zeker niet als hij oog op zeil moest houden op het kamp nu Wolfstar tijd nodig had te herstellen. Echt vreemd was het dan ook niet dat hij zowat bijna een kitten omver had gelopen. Zijn iet was geschrokken blik viel opSandkit terwijl hij moeite deed zich te belanceren op twee pootjes om zo te voorkomen om op het arme ding te stappen. Met een onhandige beweging zocht hij zijn balans weer op, kon hij nu goed de kitten aankijken. "Sandkit!" mauwde hij iet wat verrast, die was ook zo maar tevoorschijn gekomen.

A flicker in the howling wind

Thank you Sarah!

I'm like a kid who just won't let it go, twisting and turning the colours in rows

Hij was zo bezig geweest het kamp door te kijken dat hij niet door had gehad wie er heel dichtbij was en hij zette dan ook een paar grote ogen op toen de kater op twee poten ging balanceren. Wauw dat wilde hij ook kunnen. Ook al had hij het niet helemaal door dat dit was omdat hij er plots was geweest. "Blazesong, ik wil dat ook kunnen," Nee hij wond er geen doeken om. Hij had iets gezien dat hij ook wel wilde leren.

_{Eenmaal vier poten op grond vertelde de kitten het ook te willen kunnen. De kleine kater fronste, keek de jonge kitten met verwarring aan. Als hij in zijn poten gestaan had, had hij zich zelf toch echt wel voor rot gescholden. Ongemakkelijk hield hij blik op de kitten, onzeker in de omgang met de jeugd als hij was, zeker als ze nog zo klein waren. Met apprentices kon je in ieder geval nog vragen hoe de jacht ging, had hij standaard zinnen opgeslagen in geval van noot. Maar kittens? Hij zou in Starclan's naam niet weten wat die die deden, behalve spelen. "Heh, oefening baart kunst Sandkit" reageerde hij dan ook iet wat dommig. Het liefst zou hij gewoon de situatie verlaten, maar riskeerde dan een jankende bengel, boze moeders, nee dank je.}

I'm like a kid who just won't let it go, twisting and turning the colours in rows

Oefening baarde kunst? Dat begreep hij ook wel, maar hoe deed je dat? Hij kwam kort overeind en probeerde te balanceren op twee poten, maar moest al snel weer terugvallen naar vier poten, doordat hij zijn balans verloor. Zat er een truc achter hoe hij dit moest doen? "Hoe kan ik het beste beginnen?" Vroeg hij dan ook. Het was in zijn oren niet echt een dom antwoord geweest van de deputy, het had er juist goed uitgezien en misschien kon hij het dan wel aan zijn mentor laten zien dat hij al iets kon wanneer hij er een zou krijgen eenmaal.

_{De vraag die volgde kwam voor de kater uit een behoorlijk onverwachte hoek, dwong zijn oortjes naar voren en zijn wenkbrauwen omhoog. Waar je het beste begonnen kon? Een ongemakkelijk grinnik ontsnapte de verbijsterde kater "Waar je begint?" Kort zocht hij het kamp af naar een antwoord "Proberen, dat is waar je begint, gewoon proberen tot het lukt" Dat klonk wel goed toch? Net als lopen, vallen en opstaan.}

I'm like a kid who just won't let it go, twisting and turning the colours in rows

Had hij iets raars gevraagd? Tenslotte was het toch niet verkeerd om om een tip te vragen hoe hij het beste kon beginnen met oefenen. Wat hij het beste eerst zou kunnen oefenen. Toch leek de deputy het voor een moment niet helemaal te weten en hij fronste lichtjes. Had hij iets vreemds gevraagd? Hij dacht zelf van niet, maar misschien was het wel heel moeilijk om uit te leggen. Toen er dan ook een naar zijn mening vrij vaag antwoord kwam, wist hij dat hij misschien wat specifieker moest zijn. "Wat is het beste om eerst te proberen?" Moest hij eerst wat versterken? Of zou het genoeg zijn om het gewoon keer op keer te proberen?

_{Iedere reactie die de kater kreeg, verwarde hem enkel nog meer. Waar het jong het beste beginnen kon? Waar kon je het beste beginnen met lopen? Ademen of knipperen? Je deed het gewoon, punt uit. Met een lichte frons op het voorhoofd dacht de deputy na, voorzichtig met zijn woordkeus als hij was. Kittens hadden moeders, en die konden extreem kwaad worden als je iets verkeerds zei. Iets waar de deputy totaal geen behoefte aan had. Met een knikje en een zucht besloot hij maar is zijn bewegingen na te gaan. "uh, schuif je gewicht op je achterpoten" legde hij uit, terwijl hij hetzelf ook deed, ja dit klopte wel, toch?}

I'm like a kid who just won't let it go, twisting and turning the colours in rows