Histeria

Hij had zijn partner te rusten gelegd. Ze zou niet meer terugkomen nu, Starclan had Brindleleaf onder zijn hoede genomen. Nu was de kater, met wat nestmateriaal tussen zijn kaken, door de tunnel van Windclan gestapt. De laatste keer dat hij hier had gestaan was om de gewonde Burnetbliss veilig in het kamp te krijgen. Op dat moment was hij een rogue, nu was hij geen rogue meer. Wolfstar was hem tegemoet gekomen. Ondanks dat hij blij was om terug te zijn, voelde het vreemd aan. Hij zou opnieuw moeten wennen. En hij moest opnieuw een plekje kiezen in de warriorsden. Hij zette één poot in het kamp en bleef heel eventjes staan om te zien of er iets verandert was. De indeling was hetzelfde, katten waren ouder geworden en daar zou hij zich naar moeten aanpassen. Hij maakte aanstalten om verder te gaan, richting de warriorsden.

Wisteria first

Wolfstar had eerder aangekondigd dat hij hier vanaf nu welkom was. Het was nogal snel gegaan, tussen de soep en de patatten door, waardoor niet iedereen aanwezig was geweest. In zijn vacht plakte nog een geur die niet gelinkt was aan een clan, roguegeur. En die geur was een specifieke kat niet ontgaan. "Donderstraal eens heel snel weg hier." Een gevlekte poes was naar hem toe gestapt en blies zowat in zijn gezicht. Barksound zijn oren zakte bijna automatisch naar achteren bij de manier waarop hij 'onthaald' werd. "Dit is mijn thuis," hapte hij haar snel toe als reactie. Ondanks dat hij in de verdediging ging, zette hij toch een klein stapje naar achteren. "Als je problemen hebt, kan je best naar Wolfstar stappen." vervolgde hij. Hij was niet van plan om alles uit te gaan leggen. Zijn staart zwiepte heen en weer, waarna de kater een stap opzij zette, in een poging om langs haar te lopen en verder te stappen naar de Warriorsden.

"Ik ben zeer zeker al naar Wolfstar geweest. En zeer zeker dat jij nog geen privilege hebt om in de warrior den te slapen." De kater werd tot een halt geroepen door de kleinere poes die haar nagels vastberaden in de grond duwde. Hij zou zijn plekje in de clan moeten verdienen, dat was duidelijk aan het worden. Hij bleef nu staan waar hij stond en even ging zijn blik van de warriorden naar de elder voor hem. "En onze warriors vermoorden in hun slaap. Zoek je plaats onder de sterren loner. Of ik zorg er voor dat je geen nagels meer hebt." "Het is Barksound," was zijn enige opmerking. Verdere opmerkingen slikte hij braaf in, waarna hij enkele stappen achteruit zette en zich vervolgens omdraaide. "Jij je zin." snauwde hij nog. Hij liep vooruit en trok even met zijn oortje, niet goed wetende waar hij nu naartoe moest gaan. Hij zocht geen ruzie, wilde liefst terug naar hoe het vroeger was. Toen Whitelion er nog was en Brindleleaf, met Everstar aan de macht. Even keek hij over zijn schouder naar de gevlekte poes.