Pootjebaden

Onderwerp: Pootjebaden vr 25 jun 2021 - 18:24

Soms moest hij lopen hoe graag hij het ook niet deed. Hij had namelijk van enkele members gehoord dat er grote delen van sommige clangebieden overstroomd leken te zijn en als General vond hij het erg belangrijk om deze dingen te checken. Met een modderige pels en een chagrijnige uitdrukking ploeterde hij langs de doorgebroken rivieren heen die stukken land hadden overgenomen. Zover hij kon zien bij de Sunningrock's leek Riverclan aardig onder water te staan. Hoe dit dieper in het gebied zat kon hij echter niet zien en hij zou zich ook niet nu onnodig wagen op vijandelijk terrein. Hij had al een voorspellende oorlog met Thunderclan die aankwam en hij zat niet te wachten op de andere clans. Orchis kon best soms even genieten om clankatjes te pesten maar het was niet zijn main doel als General om hun het meest te dwarsbomen. Hij had andere toekomstplannen dan alleen dat. Leaders die zich enkel bezighielden om de Clans aan te pakken kwamen niet veder dan een vers eigen gegraven graf, dat was hem erg duidelijk. Daarbij zag hij er ook niet veel voordelen aan. In ieder geval, Orchis was weer veder getrokken richting de thunderpath. Aan de kant van Thunderclan bleef het aardig droog maar aan de andere kant van de weg was het even doorweekt als bij Riverclan. Ook Shadowclan leek dus pech hebben gehad. Een grijns tekende zijn eerst zure gezicht. De Elite had helemaal geen last gehad van het water en alle prooi vluchtte nu hun kant op. Alles liep goed voor hem en zijn clan. De Thunderpath begon echter na een meter of honderd ook onder te lopen. Op een gegeven moment stonden zijn poten in een ondiepe zee. Zijn blik gleed rond terwijl hij daar zo stond. Dit verklaarde wel waarom hij geen enkel monster voorbij had zien razen, zelfs die vierwielen waagde zich hier niet meer. Alles wat vanaf hier dan ook met het oog gezien kon worden stond als blank als waar zijn poten nu stonden.

Onderwerp: Re: Pootjebaden wo 14 jul 2021 - 22:42

_{Enyo likte haar lippen en ze zette zich af om op de omheining te springen. Het oude, door regen en houtworm aangetasten hout kreunde onder haar gewicht toen ze landde en de poes snoof ietwat beledigd. Zo dik was ze ook weer niet. Even nam ze de tijd om boos naar het hout te staren, alsof dat ook maar iets zou veranderen. Niet veel later kwam ze weer overeind en balanceerde ze over de houten omheining om het huis heen, een huis waar een hond woonde, al was het beest beter te beschrijven als een rat aan een touwtje. Met een grijns op haar snuit en een zwiep van haar staart liep ze verder, verder zonder echt een doel te hebben.

Vanaf een afstandje keek de poes toe toen ze Orchis door het water zag banjeren. Met een opgetrokken wenkbrauw zat ze op het droge asfalt. "Dus, sinds wanneer ben jij een waterrat geworden?" Vroeg ze hem maar om hem aan te kondigen dat ze er was.}