blue sky

Of de ander de waarheid sprak wist ze niet. Een glimlach gleed echter om haar lippen bij de woorden "vervelende, arrogante kater". "Hij is me een type." Grinnikte ze, zonder verder van plan te zijn haar mening over hem weg te geven. Ze waardeerde dat hij het leiderschap van de clan in deze zware tijden op zich had genomen, maar zijn ambitie mocht niet te groot worden. StarClan had hem nog niet gekozen en Thornstar kwam vast snel weer terug, of anders Eveningglow. Er stond hoe dan ook iemand tussen hem en het leiderschap. Haar gedachten gingen weer terug naar de kattin tegenover haar. "Wat maakt je er zo zeker van dat ik degene ben met wie je moet praten? Smouldertongue lijkt mij een logischere keuze. En ik ben jong en impulsief. Kijk mij hier eens met jou zitten." Bij die laatste woorden verliet een ongemakkelijk lachje haar bek. De spanning in haar houding nam langzaam af, al bleef ze alert. Ze geloofde Crystalstar.

Toen ze deputy was geworden had Crystalstar niet bepaald gedacht dat dit was wat ze als Leader aan het doen zou zijn: met Thunderclan katten onderhandelen en een deputy proberen te vormen. Ze liet een kleine glimlach toe toen Spottedrain haar huidige leader een 'type' noemde. Maar waarom dan Spottedrain. Natuurlijk was dat vooral toeval: zij was nu eenmaal de kattin die ze tegen was gekomen. Maar Crystalstar had ook nog andere redenen om niet voor de meer voor de hand liggende keuzes te gaan. "Stagtine's waakhond? Ik denk niet dat een hielenlikker als hij erg blij zou zijn met wat we hier bespreken. Hoe openlijk ik ook met je praat, weet dat ik nog steeds een zekere mate van geheimhouding verwacht, ook al heb ik geen manier om je te controleren." Maar Spottedrain zou ook zichzelf in de problemen werken als ze hierover rapporteerde. En daarbij dacht Crystalstar dat de kattin loyaal was aan Thunderclan, en niet aan Stagtine.

Het gesprek begon steeds meer een bepaalde kant op te gaan. Ze wist dat als ze zich nu niet omdraaide en verdween, er geen weg meer terug was. Crystalstar leek haar gevaarlijk. Ze kon de poes dus maar beter niet in de weg zitten, zeker niet nu ze zo openlijk over ThunderClan's leiderschap praatte. Eerlijk gezegd vond ze Smouldertongue ook een beetje een hielenlikker. Niet dat ze dat expliciet ging uitspreken. Je wist immers maar nooit wie er meeluisterde. Ze gaf een langzame knik. "Ik zal niemand hierover inlichten." Mauwde ze plechtig. "Tenzij je iets zegt wat ik wel móét vertellen, maar je lijkt mij slim genoeg om dat te begrijpen." Haar staart bewoog zachtjes heen en weer, een teken van dat ze zich steeds comfortabeler begon te voelen bij de andermans aanwezigheid. Ze had wel degelijk nagedacht over de rang van Deputy, maar nog nooit zo concreet. Crystalstar leek daar iets in te veranderen. Geduldig wachtte ze af wat de ander ging zeggen. Zij had namelijk geen idee waar ze moest beginnen.

De meesten hadden verbazingwekkend goede geheugens, had Crystalstar geleerd. Ze onthielden wie hen in het begin hadden geholpen als ze ooit hogerop wisten te komen. Bij de belofte van stilte knikte ze goedkeurend, dat was een goed teken. Nu zou Crystalstar moeten beginnen, haar plannen, of ideeën voorleggen. "Ik verwacht dat jullie binnenkort een binnenclans conflict te verduren zullen krijgen. En ik denk dat het dan tussen het huidige bestuur en de originelen zal zijn." En nu moest ze Spottedrain een voorstel doen, om haar goede bedoelingen te laten zien, en om de kattin aan haar te binden. "Als dit conflict inderdaad komt, moet jij een prominent tegenspreker van Stagtine zijn. Je moet de aandacht krijgen, begrepen? Als je dat doet, dan kan je rekenen op Riverclan's steun, mocht die ooit nodig blijken."

Het moment was aangebroken waarop ze niet meer om elkaar heen hoefden te springen. Er deed zich echter een totaal andere uitdaging voor: hoe bleef ze loyaal? Ze wilde het beste voor ThunderClan én zichzelf en Crystalstar hierin pleasen leek haar lastig. In plaats van hier teveel over te piekeren besloot ze gewoon even naar de ander te luisteren. Het kwam goed. Dit was geen verraad. Iedereen wist dat hun leiderschap onstabiel was. Natuurlijk wilden de andere clan hierop inspelen. Het was nu aan haar om dit te vormen naar iets wat goed was voor ThuderClan. "Ik zal doen wat op het moment goed voelt." Mauwde ze standvastig. Ze zou niks forceren. Dat ging nou eenmaal tegen haar natuur in. "Dus ga er maar vanuit dat als er iets mis gaat, ik mijn bek als eerste opentrek." Een schamper glimlachje verscheen. Als Crystalstar gelijk had en Stagtine niet te vertrouwen was, dan kon ze erop rekenen dat zij zich niet stil zou houden. "Bedankt voor deze belofte. Als je deze nakomt, dan kan je hetzelfde van mij verwachten, wat er hierna ook gebeurt." De woorden klonken loos, maar wie weet betekenden ze over een aantal moons meer dan gedacht.

Er werd niet direct helemaal toegegeven, maar Crystalstar begreep dat ze een zeer goede grip op Spottedrain had gekregen. En de ander leek ook voorbereid om inderdaad tegen Stagtine in te gaan, mocht dat moment komen. De Riverclanleader knikte goedkeurend en keek om zich heen. Er was niemand te zien. "Voor nu heb ik daar nog niks aan, maar wie weet." Miauwde ze terug en ze glimlachte nog eenmaal, het was al ruim overtijd dat ze hier wegging. Het was niet goed voor haar om rond te hangen, weg van de clan die op de grens van oorlog wankelde. "Ik ga weer. Onthoud mijn woorden, Spottedrain." Gebood ze de ander, waarna ze abrupt rechtsomkeert maakte, en er vandoor ging.

[Topic uit]

Wie weet hadden ze inderdaad wat aan elkaar. Een glimlach verscheen op haar mond. Vandaag had ze een hele belangrijke band geschept. Het kon absoluut geen kwaad om aan RiverClan's goede kant te staan. Haar abrupte vertrek liet haar verward achter. Was ze kattin altijd zo mysterieus? "Doei.." Mauwde ze de ander na, al zou ze het vast niet horen. Met een gemixt gevoel in haar buik maakte ook zij rechtsomkeer. Had ze hier goed aan gedaan?

[Spotted topic uit]