Curiouser and curiouser [OPEN]

_{Zijn hart klopte in zijn keel terwijl hij zijn kop héél voorzichtig om het hoekje van de nursery stak. Een zachte piep verliet zijn bek terwijl hij het grote boze kamp inkeek. Aaah! Overal waren katten die allerlei dingen aan het doen waren, waar hij nog helemaal niks van snapte. Hij vond het ontzettend spannend om alleen nog maar te kijken, en wat vluchtig krabbelde hij weer achteruit. Na een paar secondes durfde hij weer te kijken, maar zag tot zijn grootste schrik dat er iemand opeens regelrecht op hem afkwam!!! Dat de ander ook gewoon de nursery in kon komen voor iets anders dan hem, kon hij even niet bedenken. Snel verstopte Violetje zich onder zijn eigen poten. Als ik de ander niet kan zien, kan hij mij ook niet zien toch?}

Buzzerdpaw zat lui voor de apprentice den. Vandaag had ze niks te doen en ze had ook geen zin om naar de elders te gaan. Tevreden keek ze naar het kamp. Iedereen was aan het relaxen of waren druk met dingen. De apprentice vond het altijd gezellig. Ze liet haar blik door het kamp glijden en stopte bij de nursery. Dat is lang geleden kuch 1 moon kuch! Ze keek goed en zag een kitten het kamp in kijken. Wanneer de tabby apprentice zag wie het was, krabbelde de kitten terug. Buzzerdpaw schudde lachend haar hoofd. Misschien moest ze weer eens naar de Nursery gaan. Langzaam en kreunend stond ze op. Hoelang heeft ze daar wel niet liggen luieren? Buzzerdpaw gaapte even en liep daarna naar de Nursery. Tot haar verrassing keek de kitten weer het kamp in, maar al snel verstopte de ander. Rustig aan dacht de apprentice. Aangekomen ging ze, met een beetje afstand, zitten bij de kitten. "Hallo," zei Buzzardpaw zacht met een warme toon. "Ik ben Buzzardpaw." Hopend dat de kitten zich niet meer bang onder zijn poten verborg.

_{Er werd tegen hem gesproken en een klein gilletje verliet zijn bek terwijl hij héél voorzichtig tussen zijn poten heen spiekte. Toen hij oogcontact maken, keek hij heel vlug weer weg. De ander stelde zich voor als Buzzardpaw - een apprentice! Wat gaaf..!! Het zou nu slecht gemanierd zijn als hij zichzelf niet voor zou stellen.. Toch? "Ik ben Violet," fluisterde hij heel zachtjes en zijn oren stonden zenuwachtig opzij, maar hij glimlachte wel naar haar, al dan wel heel voorzichtig.}

De kitten leek het nog eng te vinden. Het was natuurlijk ook wel logisch aangezien hij nog niet zo oud was. Het katertje stelde zich voor als Violet. De oren stonden zenuwachtig opzij, maar hij glimlachte voorzichtig. Buzzerdpaw zette een klein glimlachje op haar gezicht. "Wat een mooie naam!" zei Buzzerdpaw. Ze keek even naar buiten. "Ben jij al eens buiten de nursery geweest? vroeg de poes. Waarom zou hij anders zo bang zijn? Zij had het de eerste keer alleen spannend gevonden.