De Bonk Meester [OPEN]

Onderwerp: De Bonk Meester [OPEN] do 17 jun 2021 - 22:00

_{Uiterst in zijn nopjes liep Hawkchase het kamp in. Het was laat, en hij rook nog naar Lightfaith. Wat zich vanmiddag tussen hen had afgespeeld.. Wauw. Hij kon wel dansen. Hij probeerde zichzelf te beheersen, though, en zette alleen één klein huppelpasje terwijl hij een veldmuis van de prooistapel afpakte. Hng, hij had honger gekregen na zijn wilde avonturen. Hij nam een plekje in het kamp waar een lekker briesje aan zijn haren kriebelde, en wierp zijn blik op naar de mooie schemerlucht, waar enkele sterren in te zien waren.
https://youtu.be/NylCQIQex6M?t=36}

Too fast for his own good

Hawkchase

Crossfire kon niet slapen, iets wat wel vaker speelde bij hem. Zijn hoofd spookte dan rond met alle dingen die hij had gezien. Niet zo zeer slechte ofzo, hij had niet bepaald een duister verleden wat hem wakker hielt en kwade dingen in fluisterde. Nee, zo spannend was hij ook weer niet. Maar als iemand met een fotografisch geheugen had hij simpelweg niet de optie om zijn hoofd uit te zetten. Hij stond altijd aan, liet hem plaatjes zien van vandaan, van gisteren, van tien moons geleden. Allemaal zo echt als maar kon zijn, in uiterst detail. Zijn kop deed er maar zeer van. Het was niet eens dat het spannende plaatjes waren, echt niks wat het waard was om op te blijven. Ach, het gebeurd. Hij waande zich op vanuit zijn slaapplek, om een luchtje te scheppen ondanks dat hij al buiten was. Eerder zocht hij afleiding, en deze vond hij in een kater die toch een beetje vreemd rook. Niet vreemd: naar een andere poes. Brutaal als hij was, maar zeker niet onvriendelijk, ging hij naast de ander zitten. "Dus... een leuke nacht gehad?" Opperde hij met een jongensachtige grijns, een die de ander een beetje plaagde met zijn aroma. Hij gunde het de ander wel, als beiden katten plezier hadden, alleen maar leuk toch? Kon vast geen kwaad.

“We know that no one ever seizes power with the intention of relinquishing it"

_{Toen hij een hap nam, werd hij benaderd door Crossfire. Zachtjes humde hij terwijl de kater op hem afliep. Zijn staart tikte ritmisch op de grond. Een glimlach trok over zijn gezicht bij de vraag van de ander. Hawk rolde zich in plezier op zijn rug waarbij hij de ander een speelse duw gaf met zijn poot. "Is het zo duidelijk?" sprak hij in gespeelde verlegenheid, zijn snuit verstoppend achter zijn andere poot. Hierna grijnsde hij waarbij hij een kleine shimmy deed met zijn schouders. "Maar, ja, het leven moet je leven toch?" sprak hij vrolijk, pretlichtjes in zijn ogen.}

Too fast for his own good

Hawkchase