Sleepyhead

Nu hij young-one was was het eerste ding dat hij had gedaan natuurlijk een beetje het nabije gebied verkennen. Zo wist hij snel waar alles was en kon hij binnen handbereik gaan oefenen met jagen zelfs als zijn mentor niet in de buurt was. Kauhu was een interessante mentor en hij had zeker een eigen manier van lesgeven, maar de zwarte kater was iemand die op zichzelf gesteld was en dat zou altijd zo blijven, zijn hele leven lang. Want alleen hij was de beste en hij zou diegene zijn met alles in zijn poten op het einde terwijl al die idioten zouden vallen.

Hij was teruggekeerd en golfde tevreden met zijn dunne staart terwijl hij weer terug kwam stappen, de middagzon op zijn duistere vacht voelend terwijl hij per stap een beetje wegzakte in de sneeuw. Zijn felle blauwe ogen keken even rond en hij bemerkte die andere young-one, Moros. Als hij zich niet vergiste had hij zijn adoptievader als mentor gekregen. ‘Hey daar’, sprak de blekere kater al geeuwend terwijl hij hem begroette. “Hé Moros.”, begroette hij de ander terug. "Wat sta jij precies te doen?". Zijn blauwe ogen werden groot terwijl hij dat vroeg, beiden van innerlijke nieuwsgierigheid als het feit dat hij misschien helemaal niets zat te doen. Moros was toch niet het type om zegmaar te... Luieren?

_{Moros leek hem niet een kat die zomaar zou zitten luieren. Uit zijn observaties leek hij meer een soort van hielenlikker die iedereen achterna zat om taken te doen. Hierdoor staarde de zwarte kater nieuwsgierig naar de ander. Was hij een undercover luierik? Dat kon altijd hoor, hij was ook iemand anders achter zijn onschuldige cover. ‘Even uitrusten, slechte nacht’, sprak de blekere young-one. Slechte nachten… Dat maakte de Elite juist zwakker als katten dan zo zouden zitten dutten. Dat was niet handig, en later zou hij een eind aan duttende katten maken die eigenlijk andere dingen zouden horen te doen. In de toekomst. ‘Ik maak liever geen fouten omdat ik te moe ben.’ Neh glimlachte geamuseerd. “Fouten maken de boel interessant~”, zijn lege blik keek even rond. “Anderzijds kan je niets fouts doen als je niet eens weet wat de fout is”. Boeide toch niet als je moe was. Als je wist wat juist was, dan deed je het juiste. Je kon niet fout zijn als je niet weet dat je in de fout kon gaan. Dat was de anti-logica van de wereld.}