[Orchis] Blood for the Blood God!

Er kleefde bloed aan zijn vacht, zoals 't bijna altijd deed. Zijn doordringende blauwe ogen sneden door de duisternis heen, terwijl hij zichzelf verscholen had onder de begroeiing van een laaghangend bosje. Een half opgegeten konijn lag niet al te ver bij hem vandaan. Ondertussen hielt hij zijn omgeving strak in de gaten. Inmiddels was 't al weer een tijdje geleden sinds hij uit de bergen mee was gekomen met Zmeura, en was hij binnen komen vallen in een oorlog. Een oorlog waarbij hij geen idee had gehad waarvoor of waarom hij aan het vechten was geweest, maar het voelde goed om zijn klauwen eens in iets anders dan prooi te kunnen zetten.
Maar nu de rust teruggekeerd was, had hij besloten om eens een praatje te gaan maken met een naam die hem veelvoudig verteld was, Orchis. Een kater die de leiding had over het groepje misfits waar hij naar toe was getrokken. Een soortement van healer, al had hij geen idee over het helen van andere katten. Tenminste, dat was toentertijd tegen hem gezegd. Er waren zoveel dingen anders dan dat hij was gewend vanuit de bergen. Het meest opvallende was dat hij niet de hele tijd omhoog hoefde te kijken, uit angst voor roofvogels die hem probeerde van de grond te plukken. Sanguine schudde zijn kop en kwam onder zijn beschutting uit, toen hij een verrotte geur van bloemen onder zijn neus kreeg. Niet de meest smakelijke geur, maar aan de andere kant hing er een standaard ijzeren geur van bloed rond hem, dus waarschijnlijk was dit nog niet eens zo heel erg.

[+Orchis. Dit speelt zich af na de oorlog!]

“blood for the blood god,
skulls for the skull throne”

[Orchis] Blood for the Blood God! Dd5cjs10

Nieuwe aanwinsten gebracht door zijn patrouille die hij voor de verwoesting van het kamp erop uit gestuurd had. Nieuw bloed. Nieuwe zielen en vooral belangrijk: Extra mankracht. De katten die mee teruggereisd waren vanuit de bergen hadden besloten zich bij hem aan te sluiten en Orchis had ze nu al eventjes in hun midden. Hij had naast een kleine introductie nog heen verdere woorden met ze gesproken maar dat betekende niet dat hij ze geen aandacht gaf. Nee, nee. Dan zou Orchis zichzelf niet meer zijn. Iedereen werd in de gaten gehouden door zowel zijn members als hem zelf. Soms liep hij stilletjes achter Fawn aan, soms stiekem achter Saguine en zo door. Allemaal nauwkeurig in het oog houdend zonder dat ze het wisten. Vandaag was hij weer achter de tom aangegaan. Liep al een goed uurtje hem aan te hobbelen. Orchis was niet goed in de standaard dingen als vechten en jagen maar stalken? Oh boi. Dat hij nog geen prijs gewonnen had. Hij moest echter wel zeggen dat deze overgelopen Triber goed zijn omgeving in de gaten hield maar niet goed genoeg om het vieze mannetje als hij op te merken. Een koele uitstraling lag op zijn gezicht maar van binnen was hij dat alles behalve. Saguine en de rest waren er al lang genoeg om de regeltjes opgevangen te hebben en noch leek meneer te denken dat dit niet voor hem gold. Wellicht dacht hij dat ermee weg te komen omdat hij het stiekem deed of omdat hij 'nieuw' was. Helaas helaas. Dit was dit niet zo. Orchis kwam zijn schuilplaats uit die enkele meters van de ander vandaan had gezeten. Hij had zijn gesmak gehoord en de verse prooilucht geroken. Zijn ogen waren ondanks dat nog altijd even kalm maar zoals net al gezegd was hij dat alles behalve. Hij kwam de tom tegemoet gelopen, want ook hij was uit zijn schuilplaats komen. 'Schuilplaats'. Hij moest de volgende keer maar wat beter zijn best doen. ''Hallo.'' Sprak hij. Zijn ogen gleden langs hem heen naar het struikgewas waar hij de half opgevreten haas half lag liggen. ''Wil je die even voor me halen alsjeblieft?'' Vroeg hij hem toen met een onschuldig glimlachje.

[Orchis] Blood for the Blood God! Halsba12

Ah, daar was een geur waar hij op had zitten wachten. Sanguine likte het laatste deel van het bloed van zijn kaken af en ging met zijn pootje over zijn kopje heen, om de ijzeren geur van het bloed goed in zijn vacht vast te zetten. Hij trok met een oortje toen hij de kater in zijn vizier kreeg, en zijn blauwe ogen gleden van de General naar de prooi, waarvan hij de opdracht kreeg om die naar hem te gooien. Oh ja, er was misschien ergens tegen hem verteld dat men niet mocht eten voordat hij had gegeten. Of iets in die richting tenminste. Sanguine was meegegaan naar de Elite zodat hij geen regeltjes meer hoefde te volgen en niet meer door een kind geleid zou worden. Maar blijkbaar was hij in een of andere val gelopen daarmee. De tribe kater zuchtte zachtjes en met een rustige worp duwde hij de prooi in de richting van de General. Oops?

“blood for the blood god,
skulls for the skull throne”