We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
Hij ging ze allemaal af, een voor een. Morgen zou hij nog samen met ze zoeken had hij besloten na wat tête a tête met Azurkit. Ze zon liet het camp nu in een rood-oranje gloed baden. Ook Mizzlepaw moest hij opzoeken in de Medicine cat den. Hij ging naast hem zitten, maar zweeg. Het had zijn hart gebroken hoe het katertje naar hem gegild had, maar hij had door moeten gaan. Wat als hij toch snel genoeg was om het monster nog te vangen?
Mizzlepaw was wakker, maar had zijn ogen gesloten. Hij was doodop. Hij wou zo graag slapen, voor een moment alles kunnen vergeten en van onwetendheid genieten maar hij leek de slaap niet te kunnen vatten. Zijn oortjes spitsten zich toen hij pootstappen hoorde. Het was zijn vader, dat hoorde hij. Meteen moest hij terugdenken aan daarnet, toen Appleseed achter zijn moeder aangelopen was, weg van hem. In ieder geval was hij teruggekomen. Maar aan Appleseed had hij nooit heel veel gehad, en hoewel hij zijn vader niet wou verliezen zou hij de kater wel ruilen als dat Blueflower terug zou brengen. Het was geen fijne gedachte, maar wel iets dat onbewust in zich speelde. Mizzlepaw gaf geen echte reactie op de aanwezigheid van de kater. Hij had er allemaal geen energie meer voor.
Appleseed
Member
Beertje 178 Actief All is stone
And all is soft inside
Mizzlepaw reageerde niet op hem. Appleseed schuifelde wat dichter. Hij sloeg een poot om de kater heen en drukte die tegen zich aan. "Ik ga haar terugbrengen, dat beloof ik vanuit de grond van mijn hard en op de hoofden van alle Starclanners," miauwde hij. Hij probeerde sterk te klinken, maar zijn stem was rasperig. Hij zou de belofte waarmaken, dat beloofde hij aan zichzelf. Hij was al gefaald als vader, dit mocht niet falen.
Zijn vader omhelsde hem, beloofde hem dat hij haar zou terugbrengen. "Dat is een loze belofte.", antwoordde Mizzlepaw met een stem die schor was van het roepen. Hij trok zich weg van de omhelzing, draaide zijn hoofd weg. Hij kon niet toegeven aan deze zwakke hoop, aan woorden die niets zouden uithalen. Er was niets dat ze konden doen en dat wisten ze allebei. "We waren niet snel genoeg. Ik had haar niet achter mogen laten..." Hij had haar achtergelaten, had haar laten stikken. Hij had haar nu nog gehad als hij gebleven was. Maar 'wat als' zou hen nooit helpen. Zijn moeder was weg en mooie woorden maakten daar geen enkel verschil in.
Onderwerp: Mizzlepaw 
za 24 jul 2021 - 18:44
