Rumbling like Thunder

Onderwerp: Rumbling like Thunder zo 25 jul 2021 - 22:12

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

Remnantpaw keek naar het modderige water, haar spiegelbeeld was er niet in te zien, wellicht ook maar goed want echt tevreden zag de jonge Medicine Cat Apprentice er niet uit. Bedachtzaam, wellicht was dat het goede woord. Haar hart klopte maar of het in de juiste richting gestuurd werd, dat was altijd de vraag. Wat was goed en wat was slecht en waarom hield ze zich er mee bezig, immers wist ze de antwoorden niet meer. Alles was modderig, net zoals deze bende. Wellicht paste het ook wel, haar amberkleurige ogen gleden vluchtig naar achteren toe terwijl ze verstoord werd van haar diepe gedachten door een voor haar onbekende kater.

@Carrioncough eerst

❅

Onderwerp: Re: Rumbling like Thunder ma 26 jul 2021 - 14:32

Het was op zich een mooie dag, het regende niet veel, wat hopelijk de rivier deed slinken. Hij liep nog steeds langs de modderige waterlijn. Hij miste ergens wel het pesten van lieve Thunderclanners die langs de grensen wandelden. Carrioncough liep daarom met een rede naar de Fourtrees. Vorige keer had hij een leuke Shadowclanner tegengekomen en nu was zijn doel de andere clan. Behalve Windclan, die vond hij maar lame. Toen hij afdaalde zag hij een grijze kattin. Hij herkende haar niet direct, maar wanneer hij aankwam zag hij dat haar gezicht aan het donderen was. "Wow, wie heeft jou pijn gedaan?"

♝ carrioncough

Onderwerp: Re: Rumbling like Thunder ma 26 jul 2021 - 20:52

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

Remnantpaw draaide haar kop om naar de grotere en oudere kater, de meeste katten die ze tegen zou komen, waren waarschijnlijk wel enkele Moons ouder dan zijzelf op dat moment was. Met acht Moons was ze al voorbij de eerste momenten dat ze het territorium mocht zien, had ze al enkele dingen geleerd maar de meest harde lessen waren met ervaringen gekomen. Lessen die ze niet snapte, ze was dan ook te jong, ze probeerde wat. Woorden te spreken die ze Elders had horen zeggen, maar de waarheid was dat ze het niet wist. Ze wist niet hoe ze moest zijn wat haar Clan verlangde, niet alleen dat, ze zou de stem van Starclan moeten zijn en als zijzelf haar niet eens kon vertrouwen, hoe kon een ander dat dan? 'Wow, wie heeft jou pijn gedaan?' Vroeg de Warrior toen hij doorhad dat ze niet het zorgeloze gezicht droeg van haar leeftijdsgenoten. Getraumatiseerd als ze was schudde ze enkel haar kop voordat ze haar poten in de modder kneedde. 'Alles voelt fout,' Mauwde ze zachtjes, want alles voelde alsof het als een kaartenhuis in elkaar zou storten met de kleinste tik. Niet dat ze wist wat een kaartenhuis was, maar dat zou ze hebben gezegd als ze dit wel wist. Het leven was verwarrend en al helemaal voor katten met een hoge rang.

❅

Onderwerp: Re: Rumbling like Thunder do 12 aug 2021 - 22:34

Hij trok geïrriteerd met zijn oor. Was dit niet de jonge medicine cat apprentice van Thunderclan? Carrioncough schudde met zijn hoofd en legde een poot tegen haar lippen. "How dame, ik vroeg wie, niet je hele levensverhaal," mompelde hij droogjes. Hij nam zijn poot weg en gebaarde tussen hen in. "Sunning Rocks behoren nog steeds origineel aan ons toe, weet je wel."

♝ carrioncough

Onderwerp: Re: Rumbling like Thunder ma 16 aug 2021 - 15:54

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

Remnantpaw keek de oudere kat aan, hij had een aparte vacht, lang op bepaalde plekken en kort op andere. Hij was zeker niet de standaard Riverclanner, maar nog steeds een stuk groter en ongetwijfeld sterker dan de jonge Apprentice. Hij trok geïrriteerd met een oor voordat hij zijn ranke kop schudde en een poot tegen haar mond drukte. 'How dame, ik vroeg wie, niet je hele levensverhaal,' mompelde hij voordat hij tussen hen in gebaarde. 'Sunning Rocks behoren nog steeds origineel aan ons toe, weet je wel.' Remnantpaw keek hem vragend aan voordat ze haar kop schuin hield. 'Ik ben een Medicine Cat Apprentice, niet al wetend.' Mauwde ze zachtjes voordat ze haar ogen naar de lucht liet glijden. 'Ik denk dat mijn Mentor mij haat,' Was het enige dat ze zachtjes mompelde haar stem somber, verloren. Ze was vanbinnen een warme akt die ook daadwerkelijk potentie had maar door alles dat haar verwarde in de wereld en de afwezigheid van de begeleiding die een jonge impressievolle kat nodig had, kwam dit niet naar buiten. Hoeveel van een kat zat er in hen en hoeveel werd er ontwikkeld door de omgeving?

❅

Onderwerp: Re: Rumbling like Thunder vr 20 aug 2021 - 0:32

Ze leek zijn woorden compleet te omzeilen en babbelde er gewoon omheen. Carrion snoof luid en legde zijn oren plat. "Wat boeit mij dit? Moet ik met Rousebell gaan praten ofzo?", sneerde hij. Wat wilde ze van hem. Oké fair, hij had haar benaderd, maar hij had niet gedacht dat ze alle levensvreugde uit hem ging zuigen met haar gepraat. "Oh Rousebell, je niet alwetende apprentice denkt dat je haar haat, wat een drama!", acteerde hij dramatisch met zijn poot geslagen op zijn voorhoofd.

♝ carrioncough

Onderwerp: Re: Rumbling like Thunder vr 20 aug 2021 - 11:00

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

Remnantpaw keek de Riverclanner aan terwijl hij snoof en zijn oren in zijn nek legde. 'Wat boeit mij dit? Moet ik met Rousebell gaan praten ofzo?', Sneerde de kater waardoor ze hem met grote ogen aan keek. Het was niet Rousebell die haar haatte, die kattin was gewoon niet in staat om haar verder te trainen. Hij had geen flauw idee dat alle hoge rangen, behalve zijzelf de afgelopen Moons ontvoerd of gewond waren geraakt; soms zelfs beide. Wat was het doel? 'Oh Rousebell, je niet alwetende apprentice denkt dat je haar haat, wat een drama!' Acteerde de oudere kater met een dramatische beweging van zijn poot. Remnantpaw keek hem aan voordat een zag gegiechel over haar lippen viel. 'Rousebell is geen Medicine Cat meer.' Mauwde ze zachtjes. 'Kan...kan je nog meer?' Stiekem kon ze zijn acteerkunsten wel bewonderen waardoor ze hem bijna smekend aan leek te kijken. Hij was anders dan een saaie oude Warrior. Hij had ondanks zijn felle randje toch wel humor.

❅

Onderwerp: Re: Rumbling like Thunder ma 23 aug 2021 - 1:15

Oh god dit kind irriteerde hem zo hard. Het liefste wilde hij haar gewoon vol in het gezicht slaan zodat ze zou ophouden met zo belachelijk te doen, maar dat zou hem in een slecht blaadje zetten. Daarbij moest hij de weloverwogen keuze maken of hij nu zou vragen achter Rousebell of niet. Hij bewoog zijn gezicht dan ook erg dichtbij en harde zijn blik. Hij besloot voor zijn laatste keuze. "Luister eens, jij kleine trol. Je bent misschien een zielige medicine cat apprentice, maar ik ben niet bang om mijn klauwen vies te maken aan jouw heilig bloed. Zet ooit een stap op Riverclan territorium zonder toelating van Shrimpnose en je bungelt tussen mijn kaken voor je muis kan zeggen," gromde hij schel, niet meer acterend nu. Zijn zwart-witte haren rezen overeind. "En als je wat brein had achter die lelijke droogsmokkel van jouw dan ga je met dit probleem naar je leider en niet naar een willekeurige Riverclanner die nu weet dat Thunderclans zwakte duidelijk bij de Medicine cats ligt." Hij siste en stapte achteruit. "Ik zou je ogen maar open houden poesje, misschien komen we je wel opeten in de nacht." Met die woorden draaide hij zich om en zonder dat vuile scharminkel nog een blik te werpen verdween hij naar zijn territorium. Ugh hij haatte die vieze boomkatten nog meer als Shadowclanners.

♝ carrioncough

Onderwerp: Re: Rumbling like Thunder ma 23 aug 2021 - 20:58

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

Remnantpaw was nu eenmaal door alles wat er was gebeurd als het ware scheef gegroeid. Ze snapte links van rechts niet meer. Ze snapte goed en slecht niet, want alles voegde zich samen in een mengelmoes van verwarring en pijn. 'Luister eens, jij kleine trol. Je bent misschien een zielige medicine cat apprentice, maar ik ben niet bang om mijn klauwen vies te maken aan jouw heilig bloed. Zet ooit een stap op Riverclan territorium zonder toelating van Shrimpnose en je bungelt tussen mijn kaken voor je muis kan zeggen,' snauwde de kater schel waardoor de jonge kattin angstig in elkaar kromp. De haren van hem rezen overeind terwijl ze haar oren dieper in haar nek drukte. Boze katten waren slecht. Dat was het enige dat ze nog snapte. Ze waren eng, ze moest geen katten boos maken. 'En als je wat brein had achter die lelijke droogsmokkel van jouw dan ga je met dit probleem naar je leider en niet naar een willekeurige Riverclanner die nu weet dat Thunderclans zwakte duidelijk bij de Medicine cats ligt.' Hij siste en stapte achteruit, terwijl Remnantpaw met haar oren wiebelde. Het was niet alsof de andere Clans niet doorhadden dat Thornstar en de andere hoge rangen het zwaar hadden gehad. 'Ik zou je ogen maar open houden poesje, misschien komen we je wel opeten in de nacht.' Remnantpaw liet hem zwijgend gaan voordat ze zich ook omdraaide en naar huis rende om bij te komen, om na te denken. Te hopen dat ze eindelijk wat zou snappen.

Topic uit

❅