Like a river

Silverfall liet haar blik naar de hemel glijden en kneep haar ogen kort samen om in te schatten hoe lang het ongeveer zou duren eer dat het avond zou zijn. Niet meer zo heel lang, schatte ze. Het was moeilijk te zeggen met de donkere grijze wolken die zich begonnen te verzamelen aan de hemel en die het woud donkerder voor deed komen dan dat het effectief was. Ach ja. Ze zou wel een beetje in de buurt van het kamp blijven en als het donker zou worden, zou ze wel weer teruggaan. Ze had inmiddels drie waterratten weten te vangen. Het was niet haar favoriete maaltijd, maar ze was niet kieskeurig aangelegd, zeker niet als de wintermaanden er straks weer aan zouden komen. Dan was ze blij met alles wat haar maag vulde. Ze was benieuwd of het een strenge winter ging worden of niet. Ze had het idee dat die van vorig jaar nogal mee was gevallen, buiten alle omstandigheden om. Heel dat gedoe tussen ThunderClan en RiverClan en dan dat met ShadowClan. Ze hadden niet echt veel vriendjes gemaakt met Crystalstar als leader, maar daar zat Silverfall niks mee in. Buiten haar Clanmates om maakte het haar weinig uit wat andere katten van hun of haar leader dachten. Zij wist waar zij in geloofde en dat was goed genoeg voor haar. Pootstappen achter haar trokken haar aandacht en Silverfall keek kort over haar schouder, waar ze Earthbound een eindje verderop herkende. ”Hey,” begroette ze hem op een rustige toon toen hij dichterbij kwam, hem een knikje gevend. ”Ook op jacht?”

_{Hij had nooit gehouden van strenge winters, zeker niet als het zijn maag amper zou kunnen vullen wanneer prooi schaars was. In een periode van toen hij kitten was, was de prooi erg schaars geweest en had hij erg veel honger geleden. Maar het was allemaal wel goedgekomen op het einde, zeker nadat hun moeder al het voedsel voor haar had opgeofferd aan hun kittens. Gelukkig was het maar voor een week en was nadien alles weer beter geworden, en ergens zou hij zijn mama nog steeds heel erg willen bedanken als ze niet opeens dood was geweest na de geboorte van Cricketkit. Earthbound miste Vervainfeather zo erg, het was niet te doen maar hij moest er wel doorheen komen. Want dat was wat zij zou willen tenminste. Daarom was hij vandaag rustig op jacht gegaan in het territorium en ontmoette daar Silverfall die ook aan het jagen was. “Ja”, knikte hij vriendelijk. “Misschien kunnen we samen jagen?”}

Earthbound bevestigde iets wat ze eigenlijk al wel wist, dus het kwam niet als een verrassing aan dat hij ook effectief op jacht was. Als je geen apprentice had en voor de rest geen taken ontvangen van de deputy of leader, dan was jagen zowat het enige wat je voor de Clan kon doen op dit moment. ”Klinkt goed,” sprak ze rustig toen Earthbound aangaf om samen te gaan jagen. Ze maakte wat ruimte zodat ze samen konden lopen en terwijl ze haar aandacht op haar omgeving hield, richtte ze haar blik kort naar Earthbound. ”Hoe bevalt het je als warrior zijnde?” doorbrak ze de stilte rustig. Ze waren nog niet op het punt van het territorium waar ze echt stil moesten zijn om geen prooi te verjagen en dus besloot ze om dan maar wat small talk te doen totdat ze dat wel zouden zijn.