No fear for life, only hope

notesnone<3tag: Dandelion

Nelthilta
the most massive characters are seared with scars.

Nelthilta stapte kalm op de jongere calico af. Ze was gekozen door Orchis om te blijven terwijl hij de andere kittens had achtergelaten. Die waren het bloed van Bloodclan niet waardig genoeg. Dandelion daarintegen had het geluk dat Orchis zijn aandacht op haar had gericht. Haar sterk en krachtig wilde maken en hoewel ze wellicht op haar eigen manier een beetje jaloers was dat een andere kattin aandacht kreeg van de General; wist ze ook dat ze de enige dochter van Sirtlan was. Het enige kind dat hij in zijn leven had voortgebracht en met die reden was het aan haar om de plannen van Orchis te steunen zoals haar vader dat ook zou hebben gedaan. Zonder vragen, enkel met de grootste hoop voor Bloodclan. Wellicht dat Dandelion ooit nog eens een goede Young One zou worden. Mits ze niet zo bang in een hoekje kroop. 'Dandelion,' Mauwde de albino kalm, haar stem zacht maar niet geheel vriendelijk. Ze zou geen zwakte accepteren want geen goede Bloodclanner deed dat. Elke kat was bereid om zijn of haar leven te geven voor het grote doel. Almachtig worden. De General was al goed op weg, een klein glimlachje verscheen op haar gezicht.

@Dandelion

∎ ◣ ◥

Ze had langzaam een idee gekregen van de plek waar ze nu was. Ze mocht van Orchis meer rondlopen, al was de instructie duidelijk geweest. Niet het gebouw uit, niet de andere katten voor de voeten lopen. Dandelion deed wat ze gevraagd werd en dwaalde dan ook door de gangen, de details in zich opslaand, observerend, lerend. Ze was geen probleemmaker noch herrieschopper. Ze nam informatie in zich op en liep niemand voor de voeten. Na zolang tussen de Bloodclanners gelopen te hebben, werd ze steeds beter hierin, een neutraal gezicht houden.

Zo ook toen een sneeuwwitte kat haar benaderde met rozige ogen. Dandelion was behoedzaam, maar kroop niet van haar weg. Ze boog haar kop, de naam van de poes nooit gehoord hebbend. "Hallo," groette ze de poes, ook haar observerend.

Forest Pixel by CynicArcane (Deviantart)