It's my fantasy

Onderwerp: It's my fantasy ma 11 okt 2021 - 17:54

Er waren meer dingen te doen dan je dacht. Je hoefde niet alleen maar te spelen, te luisteren of te slapen. De grijze kitten was daar allang achter gekomen. Aangezien hij niet vaak mee wilde doen met spelletjes moest hij natuurlijk andere dingen bedenken. De jonge kitten had het al een aantal keer gedaan en vond het nog steeds leuk. Hij speelde, heel goed, maar niemand zag het. Niemand wist het. Hij staarde zielloos vooruit, maar niet in zijn gedachtes. In zijn gedachtes stonden honden voor hem. Hijzelf, hij was groter. Een hele boel warrior stonden achter hem. Warrior die er in het echt ook waren. De kater was geen Ashkit, nee hij was Ashstar! Zijn familie stond achter hem met daarachter nog meer katten. Samen zouden ze de honden pakken. Alleen was er één probleem, dat helaas ook vaak gebeurde. De kater werd dan gestoord door kittens die hem aanraakte of lawaai maakten. En dat was nu ook het geval.

- Yewkit

Onderwerp: Re: It's my fantasy di 2 nov 2021 - 10:51

_{Ze was nog vrij jong, ze snapte nog niet goed hoe het leven in elkaar zat en hetgene wat ze het liefste deed was zichzelf oprollen en gewoon… Slapen. Het nest was heel erg warm en het mos was heel deftig bij elkaar gelegd, waardoor het heel comfortabel lag. Het enigste probleem was dat zijzelf steeds geen goede positie kon vonden. Hierdoor draaide ze steeds rond en drukte ze met haar pootjes tegen allerlei dingen aan, waaronder haar broer zijn vacht. Haar oogjes gingen langzaam open toen ze zijn zachte vacht dan ook voelde en ging tegen hem aan liggen. Zo, dat was éindelijk de goede positie om in te slapen. Geplakt naast haar sibling, waarvan ze niet wist dat ze hem waarschijnlijk stoorde.}

Onderwerp: Re: It's my fantasy wo 3 nov 2021 - 17:17

Hij knipperde eventjes met zijn ogen voordat hij naar zijn zusje keek die lekker tegen hem aanlag. Het katertje vouwde zijn oortjes naar achter. Waarom moest zij nou weer tegen hem aanliggen? Zag ze niet dat hij ergens mee bezig was? De kater dacht er niet aan dat het bijna onmogelijk was omdat te zien. "Yew!" piepte Ashkit boos. Zijn zusje mocht het best weten dat hij dit niet leuk vond. Zijn familie was één van de weinigen die bij hem mocht komen om te spelen, maar storen tolereerde hij niet. Iedereen wilde toch wel eens zijn eigen dingen doen en als Yewkit dat niet zag was het alsnog haar eigen schuld. Zij ging tegen hem aanliggen in plaats van tegen mama, Blizzard of Moon. Tja, het grijze katertje was eenmaal niet de beste keus met zijn geklaag.

Onderwerp: Re: It's my fantasy do 9 dec 2021 - 11:56

_{Rustig lag zij daar, als een zorgeloze kit te slapen. Of dat was toch de bedoeling geweest. Niet lang nadat ze tegen wat zachts gekropen was, riep het heel boos ‘Yew!’ en schrok ze zich even dood. Haar oogjes sperden zich open terwijl ze boos naar haar broertje keek, die dus het zachte ding bleek te zijn. Ze liet een luid; klaaglijk piepje horen voor ze hem een zachte stomp gaf en niet wegging. Maar in plaats daarvan zelfs wat beter tegen hem ging aanliggen. Ze sloot gewoon haar oogjes weer en deed alsof er niets gebeurd was.}

Onderwerp: Re: It's my fantasy do 9 dec 2021 - 16:38

Echter leek het erop dat zijn zusje er geen zin in had om ergens anders te gaan liggen. Yewkit keek net zo boos naar hem als hij naar haar deed. Wat nou? Jij ligt in de weg! het katertje slikte de woorden door. Normaal gesproken zou dit zijn eerste reactie zijn, maar het was en bleef zijn zusje. Ashkit vond het niet erg als anderen hem niet mochten of uit zijn buurt wilden blijven, maar eerlijk gezegd kon hij niet zonder zijn familie. Hoe irritant ze ook waren. Ze waren één van de weinigen die met hem mochten spelen. De meeste werden door hem verjaagd. Soms vond hij het heus leuk om te spelen, maar dan moest het uit zichzelf komen. Met gezeur schoot je niks op. Haar zusje liet een luid, klagelijk piepje horen waardoor het grijze kater fronste. Waar was dat nou weer voor nodig? Hij had dat toch ook niet gedaan toen zij hem verstoorde? Moest hij ook gaan klagen? Hij wilde net gaan piepen, maar toen kreeg hij een zachte stomp van Yewkit. En dat was nog niet eens het ergste. Het poesje ging nog beer tegen hem aanliggen. Hoe durft ze? Het katertje siste zachtjes. Hij had geen idee hoe hij dit moest gaan oplossen. Het grijze katertje keek om hem heen voor mogelijke ideeën. Het lichtje in zijn hoofd ging branden toen hij een paar kitten op elkaar zag springen voor een 'gevecht'. Ashkit kreeg een grote grijns op zijn gezicht. "Dit stuk territorium behoort tot de AshClan!" piepte hij luid. De kater stond op en zette zijn voorpootjes op de rug van zijn zusje. Zou spelen wel helpen dan?

Onderwerp: Re: It's my fantasy vr 10 dec 2021 - 10:52

_{Haar broertje siste zachtjes naar haar en drukte vervolgens met zijn voorpootjes in haar rug, zeggende dat dat stuk van de territorium tot Ashclan behoorde. De crème kleurige kit liet een korte zucht uit voor ze zichzelf schudde om die pootjes van haar rug af te krijgen. “Er bestaawt niet zoiets als een Ashclan”, ze siste een beetje. Het was natuurlijk niet haar bedoeling om de ander alleen maar bozer te maken, maar zij wilde alleen maar haar schoonheidsslaapje doen. Wat moest een kit zoals zij doen om gewoon te mogen slapen met wat comfort?}

Onderwerp: Re: It's my fantasy vr 10 dec 2021 - 15:21

'Er bestaawt niet zoiets als een AshClan' Natuurlijk. Waarom zou een 'AshClan' niet bestaan als je wilt slapen, maar wel als je bijvoorbeeld tegen hem wilde vechten. Het katertje trok even met zijn oor. Had zijn zusje dan nergens zin in behalve pas echt saai zijn? Ashkit was vaak saai, maar nu kreeg hij het gevoel dat Yewkit hem niet graag mocht ofzo. Dan wilde hij eindelijk een keertje wat leuks doen, sloeg zijn zusje die kans af. "Dan jij nooit YewClan zeggen!" Als de AshClan niet bestond, mocht de YewClan al helemaal niet bestaan. Het grijze katertje wist dat er nooit zoiets als de AshClan en YewClan zou komen. Dat hij het eigenlijk nooit fysiek zou spelen. Er speelden zich allemaal leuke verhaaltjes af in zijn hoofd. Vooral als hij niks te doen had. Als hij niet kon slapen, dacht hij aan de AshClan. Nu zijn pootjes niet meer op haar rug stonden moest hij het anders aanpakken. "Aan kant! Of ik bijten!" De kitten liet zijn kleine, maar scherpe tandjes zien. Als ze niet mee ging werken zou hij bijten! Niet hard natuurlijk, gewoon zachtjes, maar hij zou het zekers doen. Dat vond het katertje heus niet erg om te doen. En hij was al helemaal niet bang voor de consequenties.