Vader hé?

Onderwerp: Vader hé? do 26 aug 2021 - 23:34

Om eerlijk te zijn waren ze best jong die twee. Hij had van Honor vernomen wie de vader was en hij had er zijn vraagtekens bij. Ze waren toch geen koppel? Konden die kinderen dan nooit eens uit de bosjes wegblijven? En: hij had Earth toch beter geleerd? Carrioncough trippelde dan ook naar de jonge kater toe. Hij neusde tegen zijn oor en gebaarde naar het plekje naast hem. "Vind je het erg als ik kom liggen?"

♝ carrioncough

Onderwerp: Re: Vader hé? vr 27 aug 2021 - 11:39

_{Hij wist nog niet honderd procent zeker over hoe hij zich moest gaan voelen. Hij was een vader nu en desondanks dat hem eigenlijk heel blij moest maken, betreurde hij het lot van de drie kittens die waren overleden. Alleen eentje leefde nog, hij zou er goed voor gaan zorgen. Hij zou Honorbound niet teleurstellen, dat had hij nu eenmaal aan zichzelf beloofd. De kater zat nu even in het kamp, en desondanks dat hij verloren was in zijn gedachten werd hij al snel weer ‘wakker’ toen Carrioncough hem kwam aanspreken. ‘Vind je het erg als ik kom liggen?’, vroeg deze, gebarend naar de plek naast hem. “Nee hoor”, hij schudde zijn kop, toelatende dat de ander naast hem mocht gaan liggen. Een klein vriendelijk glimlachje kwam op zijn gezicht, maar het leek wat moeilijker te gaan dan gewoonlijk. Waarschijnlijk door alles dat gebeurde op het moment.}

Onderwerp: Re: Vader hé? vr 27 aug 2021 - 16:44

Carrioncough legde een poot over Earthbounds schouders heen en begon zijn oren en nek een wasbeurt te geven. Onder de halen van zijn tong door begon hij een gesprek. "Het spijt me van je zoon en dochters, Honorbound heeft het me verteld." Zijn stem was nog steeds schel, maar er klonk een zachte toon door. Hij vond het lot van Starclan soms toch best wreed.

♝ carrioncough

Onderwerp: Re: Vader hé? vr 17 sep 2021 - 18:21

_{Stilletjes keek hij toe hoe naar wat de ander aan het doen was en voelde hoe een poot over zijn schouders werd gelegd. De zwarte halfwitte kater begon zichzelf een wasbeurt te geven terwijl Earthbound zijn blik deed wegglijden naar één of ander plantje die liep te dansen in de zachte winden. ‘Het spijt me van je zoon en dochters, Honorbound heeft het me verteld’ zijn stem klonk schel al brak er wat zachtheid door. Echter was het voor de jonge kater hetzelfde, hij zou zich niet veel beter gaan voelen wat de toon van de andere ook mocht zijn. “Ze hebben dit lot niet verdiend” hij leek bijna te fluisteren terwijl hij daarna een korte zucht uitliet. Waarom had Starclan hen al het mooie van het leven zomaar afgepakt? Had hij iets verkeerds gedaan, had Honor iets verkeerds gedaan? De kater wist het echt niet, maar het voelde volledig als zijn schuld. Ookal had die niets verkeerds gedaan...}

Onderwerp: Re: Vader hé? ma 4 okt 2021 - 0:37

Carrioncough legde zijn kop op zijn poten en zuchtte diep. Hij rolde door tot op zijn flank en lag nu tegen Earthbound aan. Daar bleef hij liggen. Er waren geen intenties om nog iets te zeggen, rouwende ouders hoorden toch niets. Hij kon enkel maar steun geven, bij hem blijven. Carrioncough rolde op zijn rug en keek naar boven, naar waar de sterren verstopt waren onder het lichtblauwe kleed en de witte wolken.

♝ carrioncough