Sterrenstof

Onderwerp: Sterrenstof do 9 dec 2021 - 15:37

_{Hawkchase was niet een bijzonder religieuze man. Niet dat hij twijfelde aan de krachten van Starclan, of zoiets; nee, hij wist best dat het hele gebeuren bestond en al dat. Echter maakte hij zelf maar vrij weinig van hen mee, en had hij hier ook niet een erg grote behoefte aan. Hij was geen medicine cat en geen leader, dus de sterren spraken niet met hem. Verder hadden ze ook nooit echt een invloed gehad op zijn leven. Ze hadden hem nooit geholpen, en ook nooit tegengewerkt. Vandaar dat hij hier eigenlijk ook nooit kwam, en hij een beetje buiten zijn comfortzone was op het moment. Hoewel hij over het algemeen vrolijk werd van nieuwe situaties, maakte deze plek hem toch een beetje ongemakkelijk. Misschien zat 't allemaal tussen z'n oren, maar hij voelde zich hier zo bekeken. Alsof alles wat hij in zijn leven fout gedaan had, opeens open en bloot voor zijn poten lag en bekeken werd.
- 1st Remnantwolf}

Too fast for his own good

Hawkchase

Onderwerp: Re: Sterrenstof do 9 dec 2021 - 15:49

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

Remnantwolf moest wellicht wat minder met haar gedachten in de wolken ronddwalen, immers was het niet alsof Thunderclan haar kon missen. Ze wilde immers geen andere jonge katten opzadelen met Newtspark, als die flamepoint dan nog wel welkom was. Eveningstar leek alles behalve geamuseerd met het feit dat de ander was vertrokken. Zijzelf was echter opgelucht en al helemaal nadat Starclan het vertrouwen in haar had getoond ondanks de lastige keuze, de enige goede keuze voor Thunderclan. De andere katten hadden haar Mentor wellicht niet als gevaar gezien maar zijzelf was van mening dat zij niet te vertrouwen was geweest, niet nadat ze haar andere kant richting Riverclan had gezien. Een Medicine Cat was er niet om oorlogen uit te vechtten. Al voelde het soms alsof ze oorlog voerde in haar hart, zoveel was nog onduidelijk en zoveel moest de nog leren. Remnantwolf, haar naam was eervol, krachtig. Alleen zo voelde ze zich soms niet, aan de andere kant gaf het ook haar sterke punten neer. Een wolf was misschien zwak alleen, maar met een team waren ze bijna niet te verslaan. Haar amberkleurige ogen gleden naar een kater, wiens geur naar Windclan rook voordat ze voorzichtig tussen de stenen door naar hem toe stapte en haar ogen kalm knipperde. 'Hallo?' Vriendelijk en hees leek haar stem bijna te galmen in de stilte en vrede die er heerste.

❅