On the same team

Onderwerp: On the same team di 23 nov 2021 - 22:39

It's no use going back to yesterday

Ze hadden plannen lopen, afspraken staan en natuurlijk was zij degene die op hun grote redder moest wachten terwijl de rest zich verzamelde buiten het kamp. Haar staart tikte iet wat geirriteerd tegen haar poot, haar groene ogen gericht op de kampingang. Haar 'zus' was uit jagen, had vast niet door hoe laat het was, hoe dringend ze zich bij de anderen moesten voegen. Ze wou een strijder zijn voor het juiste, voor de goede orde. Voor de waarheid en juistheid en goedheid. Ze wou vechten voor wat ze wist dat dde goede kant was. Haar zus koos de kant ook en die was toch zo pro shadowclan? Dus dan koos zij ook goed, koos ze niet een kant die hun moeder zou kiezen. Of werd ze in de val gelokt door ieder die ze nu vertrouwde.. Ze beet haar tanden op elkaar en schudde haar kop. Nee er zaten geen slechte katten in hun selecte groep, enkel hen die de waarheid duidelijk zagen en zij was een van die katten. Haar zus ook, dus ze zaten in hetzelfde team, wouden hetzelfde. Waarom voelde ze zich dan nog zo ongemakkelijk en onzeker, wachtend op haar teamgenoot? Wachtend op haar zus..

Wachtend op een kat die zomaar anderen kon vermoorden..

because I was a different person then

xoxo

Onderwerp: Re: On the same team di 23 nov 2021 - 23:33

when i need to

I'll bare my bloody fangs

WOLF-BLOOD

Haar nachtelijke tripjes waren een gebruikelijk iets geworden. Niemand stopte haar, waarom zouden ze ook? Wolfblood was een sterke warrior, en de katten die haar iets op probeerden te leggen eindigden vaak met een grove sneer, zonder enig resultaat. En iemand moest het toch doen? Iemand moest toch de boel in de gaten houden, wanneer het allemaal zo donker was? Straks was er weer een kitten ontsnapt, straks was er weer een idiote elder die op een nachtelijke wandeling ging. Ze zouden niet de eersten zijn.

Haar vermoeide blik lichtte wat op toen ze een figuur bij de kampingang zag zitten. Haar grijze vachtje herkende ze direct, al was het alleen al omdat ze zo op haar vader leek. Het was vreemd om te bedenken dat ze dat nest zo erg had veracht ooit, terwijl nu haar oortjes iets verder overeind kwamen. Zou ze op haar hebben gewacht? Zou ze zo laat nog een prooi willen delen? Wolfblood zette haar tanden iets steviger in haar rat en verborg daarmee har nervositeit. "Oh, hey, Serpent," ze deed haar best om de nukkige toon die haar zo eigen was uit haar stem te houden. Ze werkte eraan om iets vriendelijker over te komen, ten minste tegen haar familie. "Wat doe jij nog op?"

gemaakt door kiki