[OPEN] Rotte appels

Onderwerp: [OPEN] Rotte appels za 20 nov 2021 - 12:42

De tijd ging behoorlijk snel. Hij had al veel dingen ontdekt. Zoals de nursery, het kamp en sommige katten. Hij had ontdekt wat hij leuk vond en wat hij irritant vond. Wie hij graag mocht en wie van hem uit zijn buurt moesten blijven. Maar hij had nog nooit in de warriors den geloerd. Het was midden op de dag en de meesten zaten buiten in het kleine beetje zonlicht dat er nog scheen. Ashkit merkte dat het kouder werd en eerlijk gezegd vond hij het niet zo fijn. Soms liet hij dat ook merken. Maar waar kon je warmer zitten dan in een den? In de nursery liepen een heleboel kittens en queens rond dus daar kon je amper rusten. In de warrior den kon hij gelijk dingen ontdekken. Want ja, hier zal hij ooit slapen. Reken daar maar op. Het grijze katertje liep rustig naar binnen en begon eventjes rond te kijken. Hij ademde de lucht in hopend de geuren te onderscheiden. Wat als hij met irritante katten moest slapen? Zelf kende hij de warriors amper dus vooroordelen deed hij niet, maar hij wist zeker dat er een paar rotte appels tussen zaten. Sliep zijn moeder hier ook? Als hun niet meer bij haar hoefden te zijn? Hij kreeg kriebeltjes van het idee hoe druk het hier soms zal zijn. Er waren al een heleboel katten en er zouden ongetwijfeld meer bijkomen. En dan waren er ook nog eens een heleboel brompotten! Tja, hoe ouder je werd hoe knorriger. Ashkit stond er alleen nog niet bij stil dat hij er zelf ook eentje was.

Onderwerp: Re: [OPEN] Rotte appels ma 29 nov 2021 - 20:46

Ze keek naar één van de kitten van Nighttooth. Waarom hield ze eigenlijk een kitten in de gaten? Hoezo werd haar aandacht daarnaar getrokken. Ze hield helemaal niet van kittens. Ze werd zenuwachtig van ze. Toch kon ze haar ogen niet van het katertje afhouden. Deed hij haar aan de verloren tijd met haar eigen kittens denken. Geïrriteerd door haarzelf kwam ze overeind. Ze likte over haar borst om het vreemde gevoel die door haar heen ging van haar af te laten glijden. Ergens stak iets haar en dat wilde ze niet. Zo wilde ze zich niet voelen. Ze keek weer op en zag nog net hoe de kitten verdween in de Warriors den. Ze wist alle namen van de kittens in de Nursery niet, ze wist wel dat dat katertje in die den in ieder geval niet hoorde. Ze was zelf als kitten ook enorm nieuwsgierig geweest, maar dat was al zo lang geleden. Te lang geleden. Alle problemen hadden dat verdoezeld. Te ver weg gestopt om te herinneren. Ze stapte achter de kitten aan de Warriors den in. “Wat was jij van plan?” Miauwde ze helder maar duidelijk tegen het jonge katertje.

Onderwerp: Re: [OPEN] Rotte appels di 30 nov 2021 - 19:43

Het katertje was zich van geen kwaad bewust. Volgens zijn menig mocht hij hier gewoon komen. Hij stoorde niemand, hij was erg stil en hij sliep hier niet eens. Ooit zal hij hier slapen. Tussen leuke en stomme katten. Het was dan ook erg belangrijk dat hij de beste plaatsen en de liefste katten wist te vinden. Goldenmoon zou hij bijvoorbeeld niet zo erg vinden. Nighttooth dan ook niet en zijn siblings mochten altijd in zijn buurt komen. Behalve als ze zich als idioten gingen gedragen. Dan mochten ze van hem naar de andere kant van de den verhuizen. Terwijl hij zo stil was geweest had toch iemand hem gemerkt. "Wat was jij van plan?" Ashkit hoorde een heldere, maar duidelijke stem. Eentje die hij eerder had gehoord. Voorzichtig draaide hij zich om. Voor hem stond Eveningstar, een poes waar hij veel respect voor moest hebben. Echter was hij zeker niet bang om de waarheid te spreken of van zich af te bijten, maar voor de zekerheid zette hij alvast een stapje naar achter. Je weet maar nooit. Zo was iemand vriendelijk en zo was er weer iemand die je weg sleurde. Niet dat hij dat laatste zou laten gebeuren, maar hij had geen zin om zijn nageltjes uit te slaan. "Kijken. Ooiwt hier slapen! Bweste plekken en warrior zoewk." Zijn taal was nog niet helemaal geweldig, maar het ging steeds beter. Wel was het duidelijk hoe hij er over dacht. Het grijze katertje probeerde oogcontact te maken, want hij was niet bang voor rare blikken. Voor boze blikken. Die had hij al een aantal keer gehad. Want ja, niet iedereen kon goed met iemand als hem omgaan. Hij deed er natuurlijk ook niet zijn best voor.

Onderwerp: Re: [OPEN] Rotte appels ma 6 dec 2021 - 9:05

Ze staarde naar het katertje. Het was er eentje met pit, dat werd haar al snel duidelijk. Hij deinsde niet voor haar terug. Wat nog wel eens gebeurde met kittens. Ze was nogal direct, ze draaide er niet omheen. Zette geen zoetsappige stem op bij de kleinsten van de Clan. Kittens was haar ding niet. Nu had ze de kans ook niet gekregen om goed voor haar eigen baby’s te zorgen. Die kans hadden Stagtine en Orchis haar afgenomen. De belangrijkste tijd om te bonden. Daarom stond ze misschien nog wel verder van haar eigen, maar ook van andere, kittens af. Dan dat ze ooit gestaan had. Het had in ieder geval niet geholpen. Voor haar niet, maar ook niet voor haar eigen kittens. Ze probeerde het wartaaltje van het katertje voor haar te ontcijferen. Iets moet kijken, slapen en plekken. Hij wilde vast een plek zoeken in de Warriors den. “Dat duurt nog wel even. Bewijs eerst maar eens aan één van de masters dat je er klaar voor bent om apprentice te worden. Die stap komt eerst nog.” Zei ze toen tegen hem.

Onderwerp: Re: [OPEN] Rotte appels di 7 dec 2021 - 10:04

Er waren veel verschillen tussen katten. In alles. De ene was vriendelijk, de ander was een brompot. De ene kon met kleintjes om, de ander had er wat meer moeite mee. Dit wist Ashkit ook, maar dat was voor hem geen reden om zich anders te gedragen. Als ze lief deden tegen hem, dan deed hij normaal terug. Waren ze niet lief, dan beet hij van zich af. Maar nooit zou hij zich anders gedragen bij andere personaliteiten. Dit gold ook niet voor High Ranks. 'Dat duurt nog wel even. Bewijs eerst maar eens aan één van de masters dat je er klaar voor bent om apprentice te worden. Die stap komt eerst nog.' zei de poes toen. Daar zat wat in, maar alsnog was dit geen reden om hem uit de den te krijgen. Hij zou inderdaad eerst apprentice moeten worden. Zichzelf als een apprentice moeten bewijzen om warrior te worden. Maar eerlijk gezegd had hij het idee dat hij het makkelijk zou kunnen. Hij was immers niet zo van het spelen, maar van het serieuze. "Weet ik, mwaar ik snel warrior!" Ja, dat zou hij zeker doen! Eerder dan wie dan ook! Eerder dan zijn siblings, want wees eens eerlijk, hij was toch een goed joch? Hield zich aan de regeltjes, deed niemand pijn (fysiek) en deed geen domme dingen. Al drie dingen die een warrior moest kunnen, kon hij al.

Onderwerp: Re: [OPEN] Rotte appels za 11 dec 2021 - 19:57

De kitten gaf aan dat hij snel warrior zou zijn. Eveningstar staarde de kitten droogjes aan. “Die pit is prima, maar te veel laat je nog een keer met je neus tegen een boom lopen jonkie.” Miauwde ze toen rustig. “Nou hup steek eerst die neus van je maar eens de apprentice den binnen. Als je daar het beste plekje weet om je nest neer te leggen. Heb je meer aan. Dan straks je achterwerk tussen de katten te zetten die dan allang elders geworden zijn.” Dat was misschien ook weer wat overdreven, maar dat leek nodig bij dit jonge ding. Zij nam geen blad voor haar mond, omdat dit toevallig een kitten was. Nee, die pakte ze net zo aan als elke andere kat die iets te hard van stapel liep, of veel te hard.

Onderwerp: Re: [OPEN] Rotte appels za 11 dec 2021 - 20:45

Het katertje wist precies wat hij wilde en ging doen. Hij zou door blijven zetten tot hij geen woord meer kon zeggen. Het grijze katertje dacht altijd goed na. 'Die pit is prima, maar te veel laat je nog een keer met je neus tegen een boom lopen jonkie.' Hij tegen een boom lopen? Zo dom was hij echt niet hoor! Ashkit rolde met zijn ogen. Ja hoor, duidelijk iemand die hem niet kende. Hij was een erg intelligente en rustige kitten. Hij zag zijn nestgenoten nog eerder tegen een boom aanlopen. De grijsgekleurde kitten nam zich voor om te lachen als Eveningstar tegen een boom zou lopen. Zekers! 'Nou hup steek eerst die neus van je maar eens de apprentice den binnen. Als je daar het beste plekje weet om je nest neer te leggen. Heb je meer aan. Dan straks je achterwerk tussen de katten te zetten die dan allang elders geworden zijn.' Katten die dan allang elders zijn? Daar had de leader een punt... Het katertje opende zijn mond om te protesteren, maar er kwam niet uit. Hij sloot zijn mondje snel en zette zijn brein aan het werk. "Sommige Apprentice dwa Warrior." hield de kater voor. Niet alleen warriors werden ouder, maar ook apprentices. Sommige apprentices zouden dan vast al een warrior zijn. Dan kon hij net zo goed tussen de kittens blijven kijken! Maar daar pastte hij gewoon niet tussen. Niet tussen die rare snuiters.

Onderwerp: Re: [OPEN] Rotte appels za 1 jan 2022 - 13:23

Ze knikte toen Ashkit zei dat sommige apprentices dan ook al warrior konden zijn. “Klopt, dan kun je mooi kijken wie zijn nest je tegen die tijd in kunt pikken niet?” Vervolgde ze tegen hem. “Nou hup, weer terug naar de nursery.” Ze probeerde hem met een zetje tegen zijn achterwerk de den weer uit te loodsen. Het had haar alweer veel te lang geduurd. Waar was die queen? Kon ze haar kroos niet even bij haar houden. Ze was geen kittenoppas. Gelukkig niet zeg, daar zou Eveningstar echt doodongelukkig van worden. Ze zou het ook niet kunnen ook trouwens. De kans was vrij groot dat ze dan op een gegeven moment zou flippen en per ongeluk een kitten zou verwonden. Uit frustratie, maar dat maakte het niet minder ernstig. Dus nee, beter van niet.

Onderwerp: Re: [OPEN] Rotte appels ma 17 jan 2022 - 15:13

Ashkit probeerde altijd zijn zin door te dringen, maar zonder echt te zeuren. Hij probeerde altijd slim en volwassen te klinken als dat lukte. Als katten aan zijn kop gingen zeuren werd hij ook niet blij. Of als hij weer eens zogenaamd gemeen was geweest. Om die rede ging hij zelf ook niet zeuren. Nee. Hij ging praten. Slim en een beetje brutaal. Hij probeerde alles als een reden te gebruiken. En was die volgens de ander niet goed genoeg, dan bedacht hij er wel weer eentje. Meestal gaven anderen het op en gaven hem gewoon een pets om zijn oren of wat dan ook. Hij reageerde er gewoon niet op en ging dan weer door met wat hij deed. Het boeide hem niks hoe anderen over hem dachten. Dat hij het anderen moeilijk maakte. Maar hij had voor zichzelf wel één regel met zijn zin doordringen: geen leugens vertellen. De kater was lastig en brutaal, maar hij zal altijd eerlijk zijn. Als jij dat ook bent. Hij heeft niets aan waarheid vertellen als de ander liegt. Het kan gevaarlijk zijn. Om die redenen beet hij van zich af bij onbekende katten. Welke rang het was? Dat boeide hem niets. 'Klopt, dan kun je mooi kijken wie zijn nest je tegen die tijd in kunt pikken niet?' Wat?! Nee! Hij wilde hier blijven zitten! De kitten vernauwde zijn oogjes. Hij opende zijn bekje om te protesteren, maar hij kon geen woorden vinden. Die waren weg. 'Nou hup, weer terug naar de nursery.' Hij kreeg een zetje waardoor hij een sprongetje naar voren deed. De blauwgrijze haartjes van Ashkit gingen overeind staan. Hij wilde niet naar de nursery! Het was er druk en lawaaierig!"Dat niet eerlijk! Ikke groot en slim!" Okay, misschien was hij niet groot voor zijn leeftijd, maar zijn verstand wel. En slim was hij zeker als je het aan hem vraagt. "Waarom ikke nie hier komen mogwen en later wel?" Wat was het nut? Was het een soort trappetje naar respect? Nursery is geen respect, dan apprentice den met een beetje respect, dan warrior den met respect en dan de leaders en elders den met enorm veel respect. Zo is het toch? Waarom mocht hij dat niet? Hij verdiende net zoveel respect! Ze weten het misschien niet, maar Ashkit wist zeker dat hij de beste warrior ooit zal worden. Dus waarom wachten als het nu kon?

Onderwerp: Re: [OPEN] Rotte appels di 18 jan 2022 - 11:17

De kitten begon opnieuw te sputteren. Eveningstar moest enorm haar best doen om niet te snauwen. Als hij zo doorging kon ze zich misschien wel niet meer inhouden. Haar tolerantiegrens bij kittens was laag, heel laag. Ze vond het al heel goed van haarzelf dat ze zo lang rustig had kunnen blijven. Dit was de reden waarom ze het gezelschap van kittens meet, waarom ze hen zo uit de weg ging. Ze had het geduld niet. Dat onuitputbare geduld van een queen, dat had haar overgeslagen. Ze had ook geen vergelijkingsmateriaal. Misschien was haar moeder ook wel nooit zo geduldig geweest, maar ze had haar moeder niet gekend. Daar had ze de kans niet voor gekregen toen ze weg was gerend naar BloodClan. Dus nee, geen idee. En Rascal had ze er nog nooit naar gevraagd. Misschien moest ze dat eens doen. “Omdat je later hopelijk minder erg in de weg blijft zitten.” Ze probeerde kalm te blijven, maar in haar stem was te horen dat ze duidelijk geïrriteerd begon te raken. Ze moest hier weg, of iemand moest haar komen redden. Haar geduld was op en ze wilde niet haar zelfbeheersing verliezen. “Ik moet er vandoor. Jij gaat nu terug naar je moeder.” Het was niet lief meer, dit was gewoon een onvermurwbaar bevel.

Onderwerp: Re: [OPEN] Rotte appels wo 19 jan 2022 - 16:24

'Omdat je later hopelijk minder erg in de weg blijft zitten.' Wat was dat nou weer voor een antwoord? Ashkit rolde met zijn ogen en maakte een 'tsk' geluidje. Misschien was hij irritant, dat moest hij toegeven, maar het enige wat het katertje nu wilde was een antwoord op zijn vraag. Een goed antwoord. Een eerlijk antwoord, want toen hij nog geduldig was bij anderen, mocht hij hier ook niet naar binnen. Misschien waren warriors niet zo koppig als hij, maar de blauwgrijze tabby zal waarschijnlijk niet makkelijker gaan worden. Succes toekomstige warriors. Hij was het ook niet van plan. Hij vond dat hij zelf mocht kiezen hoe hij zich gedroeg, zolang hij maar eerlijk en trouw bleef. En als iemand zich er aan stoorde, moest die gene het maar zelf uitzoeken. Ashkit deinsde niet snel terug voor boze of geïrriteerde katten. Hij werd juist feller. De kitten bleef dan ook gewoon stilstaan en staarde boos naar de leader. Zijn oren waren naar achteren gevouwen en zijn staartje zwiepte heen en weer. Hij kon zelf wel bepalen waar hij kwam en voor hoelang. Niemand hoefde een poging te doen om dat te vertellen. 'Ik moet er vandoor. Jij gaat nu terug naar je moeder.' Nu klonk het als een bevel. Een duidelijke. Wat ging hij doen? Gehoorzamen of niet? Natuurlijk ging hij niet gehoorzamen. "Oh, jammer. Waarheen?" piepte hij het bevel negerend. Hij greens een beetje uitdagend. Waar moest Eveningstar zomaar naartoe dan? Het klonk voor Ashkit meer alsof hij op dit moment het grootste probleem van het hele woud was. Waarom gaf de leader het niet gewoon op? Hij hoorde hier thuis. Zelfs al moest hij nog dingentjes leren. Hij hoefte toch niet te spelen. Nog even en hij zal de snelste, slimste en sterkste warrior ooit zijn. Wanneer? 6 moons was voor nu zijn doel. En wat was nou een beter idee dan alvast in de warrior den intrekken?

Onderwerp: Re: [OPEN] Rotte appels wo 19 jan 2022 - 21:10

Nee. Nee ze moest hier echt weg. Ze kon er niet meer tegen. Waarom was ze er überhaupt heengelopen? Waarom had ze het weer geprobeerd. Ze wist toch wat de uitkomt zou worden. Een gefrustreerde of verdrietige kitten en een leader die bijna op het punt stond haar zelfbeheersing te verliezen, met mogelijk catastrofale gevolgen. Het was te gevaarlijk. Zij in de buurt van kittens. Ze deed haar best, echt waar. Alleen het lukte haar niet. Elke keer liep het weer verkeerd af. Deed zij het zelf niet, dan kwam er wel iets tussen waardoor het alsnog gebeurde. Daarom had ze het systeem van de masters ingesteld, dat was niet voor niets. Het was voor beide partijen veiliger. Minder irritaties, minder al direct verprutste banden. Niet dat Eveningstar goed was in banden leggen met andere katten. Zeker door alles wat er gebeurd was niet. Ze was bijna het wantrouwe zelve. “Leader zaken.” Een heel onbevredigend en kortaf antwoord. Toen kwam ze overeind en sjouwde bij Ashkit vandaan. Haar schouders strak gespannen.

Onderwerp: Re: [OPEN] Rotte appels do 20 jan 2022 - 10:29

Het liefste bleef hij hier zitten. De hele dag. Misschien wel langer, maar helaas bleef het een feit dat hij nog melk dronk. Dat hij nog niet alleen maar prooi at. Dus dat laatste idee moest hij schappen. Hij wilde niet terug naar de nursery. De warmte van zijn moeder en haar heerlijke melk vond hij prima. Hij kon er ook niet aan denken om dat te moeten missen als apprentice, maar hij hield niet van drukte. De nursery leek wel een leger van kittens. Je had Nighttooth met een nestje van vier, je had Mistgaze met een nestje van vier en wel meer. Er was een grote kans dat er nog een nestje kitten zou komen terwijl Ashkit nog in de nursery zat opgesloten. Hij vond zijn nestje al een hel. Het was gewoon zo druk en vol en als er nog meer kwamen... Brrr, hij wilde er niet eens aan denken! Daarom vond hij het een goed idee om zich hier te vestigen. Hier een goed leventje op te bouwen en te kijken hoelang hij het hier kon uithouden. Je had hier misschien last van gesnurk, maar ten minste geen last van wiebelende bolletjes waarmee je je nest moest delen. Blegh. 'Leader zaken.' Het katertje hield zijn mond. Normaal gesproken zou hij daar naar gaan vragen, maar soms was het gewoon beter als je je mond hield. Zo slim was hij dan wel. Hij keek zwijgend naar hoe Eveningstar opstond en van hem vandaan sjouwde met schouders strak gespannen. Gaf ze het op? Gaf de leader het op? Oh jeetje, als dat zo was... Dan zou hij iedereen aankunnen! Echter zou dit ook betekenen dat niet iedereen hem lief zou vinden. Dat mag toch ook weer niet? Ehm ja, sh*t. Ashkit stond op en draafde fier richting de uitgang van de den. "Dag dag," mauwde hij toen hij de leader snel voorbij draafde. Kijk dat had hij goed gedaan. Nu wist de leader dat hij netjes zou doen wat je hem vroeg, zolang je hem maar de vrijheid gaf.

ooc: Ash topic uit