Pride is a downfall

Onderwerp: Pride is a downfall do 9 dec 2021 - 16:15

notesnone<3tag: Orchis

Nelthilta
the most massive characters are seared with scars.

Nelthilta viel al op in de verte met haar zuivere witte vacht en nog sierlijker verschijning, ze leek op het eerste gezicht niet veel kat te zijn, maar als iemand haar beter leerde kennen, zouden ze vanzelf erachter komen dat ze nergens bang voor was. Dat zorgde er ook voor dat ze vol vertrouwen Orchis volgde, ook al zouden de meeste katten wellicht wel doorhebben dat hij een smerig spelletje speelde. Zijzelf zag enkel een sterke kat; haar blauwe ogen stonden kalm terwijl ze alert het kamp in zich op nam. Dit had Orchis ook geregeld, haar General. Ze wiebelde met haar oren toen ze het geluid van pootstappen hoorde. 'Indra,' Mauwde ze enkel als kalme, half afwezige begroeting.

- Indra eerst
.

∎ ◣ ◥

Onderwerp: Re: Pride is a downfall ma 10 jan 2022 - 21:30

Indra kwam het camp van Bloodclan in met een muis. Ze spuwde hem neer op de prooistapel, met minachting voor zichzelf dat ze dit stelletje randdebielen moest voeren - maar goed, ze deed wat ze moest doen om te overleven en dat kon niemand haar kwalijk nemen. Een jong stemmetje begroette haar met haar naam, bijna alsof ze afgeleid was. Indra draaide zich om en bekeek de jonge lichtkleurige kattin met een norse blik op haar snuitje. In ieder geval nam niemand haar hier kwalijk dat ze niet blij of warm genoeg keek. Een boze blik was de norm. "Nelthilta.", antwoordde ze, na een korte zoektocht naar de naam van de poes. Dit was één van Orchis' beschermelingen - oftewel, één van de grootste slijmballen. Maar de young-one was ongetwijfeld één van de oren en ogen van de leader, dus was Indra altijd heel voorzichtig met wat ze in diens buurt zei; en liever zei ze niet al te veel. Alles wat je zei kon immers tegen je gebruikt worden, dat wist ze maar al te goed. Windclan was niet anders geweest.

Onderwerp: Re: Pride is a downfall ma 10 jan 2022 - 23:16

notesnone<3tag: Orchis

Nelthilta
the most massive characters are seared with scars.

Nelthilta grijnsde toen ze door had dat de ander haar herkende. 'Nelthilta,' het leek even te duren maar het was in ieder geval goed dat katten haar zagen staan. Dat ze niet bekend stond als een bangerik. Haar blauwe ogen glommen terwijl ze kalm en zelfverzekerd op de oudere kattin af stapte. 'Je bent een redelijke vechter toch?' Mauwde ze zachtjes, ze wist dat de kattin net zoals haar wat clanbloed had en wie wist, misschien dat ze wel wat kon leren van de ander om de Clans dwars te zitten. Want zelfs al was dat het laatste wat ze deed, ze wilde hen het moeilijk maken.
.

∎ ◣ ◥