You would swear the sun shining

Het was een dag zoals geen ander. Patrouilles erop uit sturen en zelf gaan jagen, alleen. Straks waarschijnlijk nog eens de grenzen checken, dan Sharing Tongues, in bed en weer opnieuw. Het liefste kwam hij vandaag niemand tegen. Hij had geen zin om sociaal te doen. Morgen zou al een drukke dag worden met de trainingen van Azurepaw.

De grote zwart-witte kater kliefde met zijn poot door het water. Zijn lange nagels schraapte langs een vis, maar die was hem te snel af. Druppels spatte op tot aan zijn kin en hij grommelde, schudde met zijn poot.

♝ carrioncough

Hij was hier gekomen voor zijn rust, zijn peace of mind. Jammer genoeg voor Echo, werd hem dat niet gegund. Een maar al te bekende geur stroomde zijn neus binnen. Hij klemde zijn kaken op elkaar terwijl hij stug doorliep. Hij ging zijn ex-mentor niet uit de weg, zo zwak was hij niet. Ondanks wat er gebeurd was. Zijn scherpe blik viel op de kater met wie hij zoveel tijd doorgebracht had. Langzaam liep hij dichterbij, terwijl hij toekeek hoe de deputy zijn vangst mislukte. "Zonde." Koeltjes keek hij opzij, waarna hij een aantal slokken nam uit de rivier.

What is truth, but a survivor's story?

Natuurlijk was hij hier. Hij verachtte Echoflame met elke vezel van zijn lichaam. Als hij naar dat gezicht keek zag hij nog steeds het kind dat zijn neus wit maakte met stuifmeel en daar dan heel hard van moest niezen. Dat ze allebei niet meer bij kwamen van het lachen als er weer eens een jacht mislukte, maar het beeld veranderde al snel naar het gezicht van zijn vader dat er zo op leek. Dat naar hem riep toen het verdronk. Hij voelde zich verscheurd. Liefde en verdriet en het product was haat. Carrioncough draaide zijn gezicht weg en staarde naar de bruisende rivier. "Dat zou ik ook van je gezicht kunnen zeggen," sliste hij giftig.

♝ carrioncough

Een zachte grinnik trok door zijn lichaam heen op de woorden van de ander. Natuurlijk zou die voor zo'n achterlijke manier van bespotting kiezen. Hij bracht zijn kop weer omhoog, maar keek de ander niet aan. Zijn blik bleef op het water gericht, en langzaam liet hij zijn klauw door het water heen snijden. "En wiens schuld is dat, hm?" De vraag werd niet op dezelfde giftige manier uitgesproken als Carrioncough dat gedaan had. Nee, de stem van Echo was laag, ijzig kalm. Zijn blik flitste naar de weerspiegeling van de deputy.

What is truth, but a survivor's story?

Echoflame behield zijn kalme zelf. Iets wat Carrioncough hem had geleerd toen hij nog jong was en ergens was hij er trots op. De zwart-witte kater zweeg en staarde naar zijn weerspiegeling alsof het Echoflame zou doen verdwijnen. Zo bleef hij een tijdje zitten tot hij zijn oortjes plots spitste. Recht in zijn spiegelbeeld zwom een grote vis. Hij haalde er naar uit, haakte hem op zijn nagels. De vis vocht, maar hij gooide hem al op de oever, richting Echoflame.

♝ carrioncough

Carrioncough negeerde hem. Echo voelde boosheid in zijn lichaam oprijzen. Hoe durfde hij. Niet alleen omdat het respectloos was, maar ook omdat hij als deputy toch beter moest zorgen voor zijn warriors. Hoe incompetent. Hij snoof toen de ander een vis uit het water sloeg, zijn kant op. Echo trok zijn wenkbrauw op terwijl hij van het dier naar zijn oud-mentor keek. "Dus je kan wel dingen uit het water vissen." beet hij de ander toe.

What is truth, but a survivor's story?

Carrioncough voelde kille woede in zijn borstkas opvlammen. Hij duwde zijn nagels in de grond en zuchtte hierbij diep om zijn boze energie af te laten. Hij had het eerst niet door gehad, maar na een paar seconden was de betekenis van de woorden wel binnengedrongen. Het maakte hem woest, maar het bracht hem ook pijn en schuldgevoelens. "Ik kan jagen ja," mompelde hij. Hij was enorm kwaad op het jonk, maar ergens kon Echoflame er ook niets aan doen. Carrioncough had zijn vader vermoord, al was het niet per direct, het voelde wel zo aan. Elke keer als hij dat gezicht zag, zag hij ook dat van zijn vader, de poot die Firelight naar hem had uitgestoken in pure wanhoop en hij die op de oever stond, bevroren. Hij slikte een krop weg en gebaarde naar de vis. "Ga je hem daar laten spartelen of hoe zit het?", sliste hij, maar zijn stem klonk al veel milder.

Prompt 58: Benoem 7 gevoelens in één post

♝ carrioncough