The sun is a river for love [Spotpaw]

Tailpaw opende moeizaam haar ogen, een gaap ontsnapte uit haar mond. Al snel stond ze op en trippelde de apprentices den uit, na een tijd zou ze op dit tijdstip moeten gaan trainen, als ze nog een mentor kreeg. Tailpaw keek meestal af van andere trainingen, maar daar had ze nu geen zin in. Ze pakte een vis van de hoop prooi en at hem op. Daarna gaf ze zichzelf nog een wasbeurt. Ze bleef nog even zitten en dacht aan Spotpaw, al snel stond ze weer op. Tailpaw liep rustig door de ingang van het kamp, ze was van plan om naar de hooglanden te gaan om de zonsopgang te bekijken. Tailpaw versnelde haar pas, zo zou ze niet te laat komen. Ze voelde zich vrij in het Riverclan territory, hier hoorde ze. Tailpaw had al snel in de gaten dat ze op het gras van de hooglanden stond. Het was nog donker, maar dat zou niet lang meer duren. Tailpaw ging rustig zitten en luisterde naar het stille geluid van een vroege ochtend. Het was een windstille nacht dus het was niet al te koud. Geduldig wachtte Tailpaw af tot de zon zou op komen, dit was altijd een romantisch moment. Tailpaw hoopte dat Spotpaw haar weggaan had opgemerkt en dat hij haar gevolgd was.

Spotpaw opende zijn ogen. Hij bleef even liggen omdat hij genoot van de droom die hij had gehad.. de droom ging over Tailpaw, de lapjeskat die ook apprentice was. Hij hield van haar en zij van hem. Maar hij wou nog geen partners zijn, dat is iets voor warriors... Hij vond het woord al niets. Het klonk alsof 2 elders elkaar nog steeds leuk vonden na een lang leven. Nee hij hield het bij liefde. trouwens, nu hij toch over haar dacht. Misschien wou ze wel mee met zijn training. hij ging vaak met Goldenpaw vissen om het te oefenen en misschien wou ze wel mee. Hij stond stil op, want het was nog vroeg en hij had ervaren dat de meeste apprentices zoveel wouden slapen als ze maar konden. Hij sloop naar haar nest. Maar tot zijn verbazing was ze al weg. Waarom had ze niets gezegd? waar kon ze heen zijn? Hij liep het hele hol uit om nog van de sterren te genieten. Hij pakte snel een muisje terwijl hij diep in gedachten was over waar ze kon zijn. hij at het muisje op en besloot dat hij vandaag maar eens ging oefenen met jagen. Dat was 1 van de weinige dingen die hij nog niet goed kon omdat het in zijn clan niet veel gedaan werd. Hij dacht even na over welk gebied het handigst was om het te proberen. maar besloot toch om eens naar de hooglanden te gaan, daar had hij nog nooit gejaagd en er scheen een mooie zonsopgang te zijn. Hij rende erheen zo snel hij kon. hij genoot van de wind en de snelheid die hij maakte, het maakte hem helderder. opeens remde hij af. hij verschool zich zo goed als hij kon. Hij zag een kat zitten in de hooglanden. Hij zag alleen maar de gestalte ervan. hij twijfelde wat hij moest doen. Als het een vreemde was moest hij hem verjagen, en zelfs al was het een riverclan cat dan was het altijd nog verdacht dat hij hier alleen zat. hij had geluk, hij was achter hem en kon er makkelijk heen sluipen. Toen hij niet verder durfde te sluipen zette hij zich af en met een harde brul sprong hij op de kat. hij probeerde hem op de grond te pinnen zodat hij daar niet kon bewegen en hem tegen kon werken. opeens besefte hij dat het geen hij maar een zij was, en ze rook naar riverclan. Hij ging van haar af en bekeek haar goed in het licht van de eerste zonnestralen die over de horizon kwamen. " Tailpaw?" vroeg hij verbaasd.

Tailpaw zat stil maar genietend op het gras toen er een kat op haar sprong. "Spotpaw?!" zei Tailpaw verbaasd. " Tailpaw?" zei hij net zo verbaasd. Tailpaw keek naar Spotpaw, ze haalde haar schouders op. "Kijk je mee naar de zonsopgang?" vroeg ze weer. Tailpaw stond op en ging naast Spotpaw zitten, haar vacht drukte ze tegen hem aan. Ze begon zijn vacht te likken. De zon kwam langzaam op, en Tailpaw hield op met likken. Ze legde haar kop in zijn pels en keek naar de zon. "Is het niet prachtig?" toen ze dat zij keek ze met zachte ogen naar Spotpaw. Haar blauwe ogen lichtte op toen de eerste zonnestralen begonnen te schijnen.

(Sorry, korte post.)

"Spotpaw?!" zei tailpaw verbaasd. "ja... maar..." hij kwam niet goed uit zijn woorden en zweeg. "Kijk je mee naar de zonsopgang?" vroeg Tailpaw weer. "ben je daarom hier? Doe je dat vaker?" hij vroeg zich af of ze hem verwacht had. Maar het maakte hem niet echt uit. " tuurlijk kijk ik mee... lijkt me leuk" hij ging naast haar zitten met zijn staart om haar heen geslagen. Hij ging lekker tegen haar aan zitten zodat ze het niet koud zou krijgen. Zij begon zijn vacht te likken. Toen kwam de zon boven het land uit en de eerste zonnestralen raakte hun zacht en teder aan. Hij voelde amper dat Tailpaw stopte met likken. En samen keken ze naar de zon. Hij genoot en begon zacht te spinnen van genot. "Is het niet prachtig?" het waren woorden die Spotpaw liet opkijken. hij keek recht in de mooie ogen van Tailpaw. Hij knikte zacht. Hij wou de stilte niet verpesten daar was hij te mooi voor. haar ogen glommen in de eerste zonnestralen die erin glommen. Hij keek naar haar en genoot van alles. Het was zo mooi, hij wou dat het eeuwen zou duren en dat ze hier voor altijd konden blijven zitten. hij keek naar de mooie zon die rood en geel was, en binnenkort geel aan de hemel zou zijn. " Heb je zin om met me te gaan jagen? als dit over is?" hij haatte het om te zeggen dat het over zou gaan, maar alles gaat nou eenmaal over. Ook dit mooie moment...

"ja... maar..." probeerde Spotpaw uit te leggen. "ben je daarom hier? Doe je dat vaker?" vroeg hij. Tailpaw knikte. " tuurlijk kijk ik mee... lijkt me leuk" Tailpaw dacht eraan dat ze bij de volgende ceremonie warrior zou worden, zou Spotpaw dan ook warrior worden? Tailpaw schudde de gedachte van zich af en genoot van het moment. " Heb je zin om met me te gaan jagen? als dit over is?" vroeg Spotpaw. "Tuurlijk wil ik met je jagen. Maar ik zat in gedachten, over dat ik warrior zou worden. Alleen..." Tailpaw keek droevig naar de grond. Als zij warrior werd en Spotpaw niet, dan zou ze niet meer verliefd mogen zijn op hem. Tailpaw keek weer naar Spotpaw, die ogen... Tailpaw hoopte dat Spotpaw tegelijk met haar warrior zou worden, dan zouden ze samen die nacht de wacht houden. 'Partners' zei een stem in haar hoofd. Het klonk zo gek in haar oren, waren hun dan echt partners? Tailpaw vond het wel leuk om partners te zijn maar het klonk raar.

"Tuurlijk wil ik met je jagen. Maar ik zat in gedachten, over dat ik warrior zou worden. Alleen..." Spotpaw keek naar haar. Wat zat haar dwars? was hij het? had ze een ander? " Wat is er? Kan ik je erbij helpen?" hij moest haar helpen, het boeide hem niet dat het om hem ging, zij moest gelukkig zijn daar ging het hem om...toch brandde hij van nieuwsgierigheid. hij keek even naar de zon die zijn vacht verwarmde. Ook al was het met bladkaal zoals gewoonlijk koud en lag er een dun laagje sneeuw. Deze warmte was er wel. Alles wees op een mooie dag, wie weet zal het binnenkort weer bladgroen worden en is alles weer mooi groen en warm. opeens schoot een andere vraag door zijn gedachten: zou hij met bladgroen nog steeds apprentice zijn? of zou hij dan al warrior zijn? hij wou het graag, warrior worden. Hij hield van vrijheid en hij wist dat hij dan niet meer hoefde te trainen. Hij zou toch gewoon met Tailpaw mogen blijven? en een vrolijk en perfect leven kunnen opbouwen. Eerst partners worden, en daarna... misschien wel kittens! Die worden dan ook weer apprentices. en misschien mag hij wel mentor worden, deputy en zelfs leider! hij spon bij de gedachtes die hem vrolijk maakte. hij had geen zorgen, die zijn er amper, toch?

kort sorry:S

"Wat is er? Kan ik je helpen?" vroeg Spotpaw bezorgd. "Misschien worden jij of ik wel niet tegelijk krijger." miauwde Tailpaw. Tailpaw keek naar de zon, hij stond al hoog te schijnen. "Kom op we gaan jagen!" riep Tailpaw vrolijk. Ze sprong even en liep naar het bos. "Kom je?" Tailpaw wachtte even op Spotpaw. Tailpaw dacht aan kittens. Zou ze dat wel kunnen? Zou ze dat wel overleven? Tailpaw schudde haar kop om helder te worden en dacht aan de tijden die ze nu had, ze was misschien wel de gelukkigste Apprentice in het woud.

(Ook kort, sorry ik had geen inspiratie.)

"Misschien worden jij of ik wel niet tegelijk krijger." miauwde tailpaw. Maar Spotpaw snapte het probleem ervan niet. en even was hij onzeker, had ze iets wat ze voor hem geheim hield? Was ze zo? nee! zo moest hij niet denken! "Kom op we gaan jagen!" riep Tailpaw weer vrolijk maar Spotpaw bleef nog even staan. Kijkend naar de zon die nu hoog was. Ze moesten maar gaan maar de gedachte dat ze misschien loog bleef in hem spelen. "Kom je?" hij keek op en zag dat Tailpaw al in het bos was. hij stond op en schudde zijn gedachten van zich af. Hij moest leven in het nu. Alles kwam later wel, hij zou het zo wel redden. En als ze loog zou ze het hem ooit wel vertellen. Hij rende naar haar toe. Hij had zin om te jagen, ze zouden de clan eens versteld laten staan van de vele prooi die ze zouden vangen! " Tuurlijk kom ik!Wedden dat ik eerder iets vang dan jouw?" riep hij vrolijk. Hij genoot van de sneeuw maar ook van de zon. Het was een mooie dag... een mooie dag... voor.... wat?? Hij wist het niet... hij voelde iets vreemds in zichzelf maar wist niet wat het was. hij keek weer naar tailpaw en lachte. Laat dat gevoel maar zitten, het is zo goed...

"Tuurlijk kom ik! Wedden dat ik eerder iets vang dan jouw?" zei Spotpaw. Hij keek naar Tailpaw, zo verleidelijk... Tailpaw rende verder het bos in, al snel hoorde ze een muis in de struiken. Tailpaw volgde haar instinkt en sloop op de muis af, ze ving de muis snel. "Haha! Ik heb al eerder iets gevangen!" lachtte Tailpaw. Ze rende verder toen ze bij een donkere open plaats kwam. Een kat sprong tegen haar op, Tailpaw kon niet goed zien of het Spotpaw was of niet. Daar was het te donker voor. Ze liet de muis per ongeluk vallen, nou kon de kat hem pakken! Tailpaw kon nog steeds niet zien of de kat een gevlekte vacht had. Tailpaw zag een glimp van een gevlekte vacht, Spotpaw! Tailpaw sprong op de muis af. "Nee!" Spotpaw mocht de muis niet pakken! Al vond Tailpaw het wel leuk om te stoeien om een muis. Over een tijdje kon dat niet meer, dat is dan warrior onwaardig gedrag! Het voelde fijn om te weten dat Spotpaw tegelijk met haar warrior werd.

"Haha! Ik heb al eerder iets gevangen!" riep tailpaw al veel te snel. Spotpaw vertrouwde het niet. Hij sloop op haar af en sprong boven op haar. Ze schrok duidelijk en liet de muis vallen. Snel rende hij naar de muis en griste die weg. Hij rende door en klom zo snel hij kon in een mooie boom. Het koste moeite maar het moest wel om Tailpaw te kunnen verrassen. "nee!" hoorde hij tailpaw roepen. Hij hoopte vurig dat tailpaw hem niet gezien had of zou zien. Dan was zijn plan kapot. Toch durfde hij zacht te roepen " o ja? Moet je niet vals spelen he?!" hij grinnikte in zich zelf en zocht een fijn plekje in de boom. Hij ging in een vreemde lighouding liggen en wachtte tot tailpaw onder hem door liep. Hij hoorde gekraak, was het beneden? kwam ze eraan? hij ging in een spring houding zitten en hoopte dat het lukte, de boom was niet hoog, de sprong die hij moest wagen dus ook niet. Maar hierdoor was hij wel makkelijk zichtbaar. Hij wachtte af en hoorde weer iets kraken. Toen dacht hij een wezen te zien. Hij sprong, rekening houdend met de tijd die de spring zou duren, en hij belande bovenop een vacht en vlezig iets. " Hebbes!" Riep hij. Maar: Was het wel tailpaw?

Tailpaw rende weg uit de struiken en kwam weer op de hooglanden terecht. De zon was al hoger geklommen en Spotpaw was nergens te bekennen. Tailpaw dacht dat hij haar achtervolgd had. "Spotpaw?" Tailpaw sloop voorzichtig naar de struiken. "Ben je daar?" Ze sloop verder en keek rond. Waar was hij? "Spotpaw?" probeerde ze nog een keer. Een gevoel van ongerustheid rees op in haar buik. "Spotpaw!?" Waar was hij? Maakte hij een grapje? Was hij ontvoerd? Was hij... Dood? Bij die gedachten rilde Tailpaw. "Spotpaw!?" Zelfs een traan gleed over haar wang, waar was hij? Tailpaw sprong de struiken in maar zag niks. Ze zag een stuk vacht op de grond liggen. Tailpaw rende ernaartoe en zag dat het van Spotpaw was. De tranen kwamen uit haar ogen. "Spotpaw..." snikte Tailpaw.

(Flut)