Shake those thoughts

Onderwerp: Shake those thoughts wo 9 feb 2022 - 21:02

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

Remnantwolf had de laatste keer dat een kitten onaangekondigd in haar den was verschenen deze weg gejaagd. Er waren maar weinig van de iets jongere generatie die ze op een warme, kalme manier onder haar hoede durfde te nemen. Die ze niet zou overweldigen met haar duidelijke gebrom en gemopper als er weer eens spullen overhoop waren gehaald of de kleintjes brutaal werden. Daar had ze het geduld niet voor, waar ze wel het geduld voor had was een van de kittens van Mistgaze die in haar ogen totaal geen stap verkeerd kon zetten. Een verlegen kitten die ze verhalen vertelde en waarbij zijzelf het niet spannend vond om verantwoordelijk te zijn over een ander. De jonge kattin heette deze kitten dan ook altijd warm welkom in haar den, de den die vroeger de den van diens moeder was geweest. Mistgaze, ze had niet al te veel met de moeder van Jasminekit te maken maar moest wel stiekem toegeven dat ze misschien een beetje jaloers was op diens naam. Het paste ook bij de jongere kattin. Verlegen, zacht, snoezig maar aan de andere kant ook zeer sociaal. Wellicht omdat sociaal zijn op verschillende vlakken aanwezig kon zijn. Nooit zou de ander voor grote problemen zorgen, tenminste niet in haar buurt. 'Jasminekit,' Snorde de jonge Medicine Cat vriendelijk toen ze doorhad dat de ander de den binnen gestapt kwam. 'Was het te druk in de Nursery?' Het was niet altijd zo rustig in haar den maar op dat moment had ze maar een paar slapende patiënten. Een bezoekje van een van haar favoriete kittens kon er altijd wel af.

- Jasminekit eerst

❅

Onderwerp: Re: Shake those thoughts zo 13 maa 2022 - 14:35

Wanneer het heel druk werd in de nursery, glipte Jasminekit er graag eens tussenuit. Soms hield ze van de drukte, liet dat haar voelen alsof ze deel was van iets groter dan zichzelf, maar op andere momenten werd ze erdoor overweldigd. Meestal zette ze zich dan ergens in het camp, waar ze naar de katten keek die gewoon hun dag aan het doen waren, en dat kalmeerde haar vaak wel. Ze voelde zich vaak als iemand die van buiten af naar binnen keek, in plaats van iemand die er echt bij hoorde. Ze wist niet zo goed waar dat gevoel vandaan kwam. Maar vandaag was het heel koud buiten, en haar dunne vacht was niet dik genoeg om haar warm te houden. Met zachte, nerveuze pootstapjes baande ze zich een weg naar de medicine cat's den. Daar was het altijd rustig, en Remnantwolf had haar verteld dat ze daar altijd naartoe mocht gaan. Voorzichtig stak ze haar hoofdje naar binnen, waar ze begroet werd door de geur van kruiden en een aangename warmte vergeleken met buiten. De medicine cat merkte haar aanwezigheid natuurlijk direct op, en voor ze zich kon bedenken en weer naar buiten kon gaan, vroeg Remnantwolf of het te druk was in de nursery, waarop Jasminekit verlegen knikte.

Onderwerp: Re: Shake those thoughts za 19 maa 2022 - 16:20

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

Remnantwolf had wel door dat de kitten nerveus was. Ze herkende dat ook wel. Hoe verschillend ze ook waren, zijzelf was ook vaak genoeg nerveus geweest. Alleen was zij niet iemand om de kitten te negeren, in plaats daarvan beschermde ze Jasminekit zoals ze een jonger zusje zou hebben beschermd. Er waren maar een paar katten die dat in haar naar boven haalden. Verlegen knikte de kitten toen ze vroeg of het te druk was. 'Nou, kom dan maar snel binnen, Jasminekit.' Mauwde ze glimlachend terwijl ze haar met haar staart wenkte. Richting haar eigen nest, dat achterin de den lag. Ze wist dat Mistgaze haar kittens de basis wel had geleerd van de regels, het kon niet anders. Daarnaast was Jasminekit geen kitten die zomaar overal rond zou neuzen. Het was een van de weinige kittens die ze achterin haar den zou vertrouwen. 'Kom, dan gaan we even lekker in de warmte zitten.' Snorde ze warm, ze had ook wel zin om haar favoriete kitten te vermaken.

❅

Onderwerp: Re: Shake those thoughts za 2 apr 2022 - 14:42

Aarzelend stapte de jonge kattin dieper naar binnen toen Remnantwolf haar daarvoor aanmoedigde. Ze had nog steeds het gevoel een last te zijn, of dat de medicine cat eigenlijk veel betere dingen te doen had maar te beleefd was om dat te zeggen. Het poesje had haar blauwe oogjes op haar voorpoten gericht en ging in stilte zitten in de den. "Bedankt..", fluisterde ze zachtjes, zodat de medicine cat toch zou weten dat ze dankbaar was voor de mogelijkheid om hier in stilte te zitten. Maar ze zei het zachtjes gemompeld, amper verstaanbaar, want wat als Remnantwolf het raar vond om daarvoor bedankt te worden, of dat ze misschien dacht dat Jasminekit het zou beginnen verwachten? In haar hoofdje schold ze zichzelf uit. Ze had in de nursery moeten blijven. Dat was niet zo comfortabel geweest, nee, maar dan had ze de medicine cat niet lastig gevallen en dan zat ze nu niet in deze awkward positie.

Onderwerp: Re: Shake those thoughts zo 3 apr 2022 - 11:33

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

Remnantwolf vond Jasminekit helemaal geen probleem, de den was rustig afgezien van enkele zwaar gewonde katten die ze in de gaten moest blijven houden en ook de ernstige ziektes van Leafbare leken nog geen grip te hebben op hun Clan. Al met al, ondanks het feit dat ze niet alle planten tot hun beschikking hadden leek de Leafbare relatief mild. Tenminste als ze de verhalen moest geloven van anderen. 'Bedankt..,' Fluisterde de kitten terwijl ze in stilte ging zitten in de den, haar ogen op haar poten gericht. 'Geen probleem, je bent altijd welkom.' Mauwde ze zachtjes voordat ze haar staart onder de kin van de kitten drukte en haar met warme amberkleurige ogen aan keek. 'Vergeet dat nooit.' Mauwde ze met een kleine verwelkomende glimlach. 'Want wat moet ik zonder mijn favoriete kitten. Dan wordt ik echt eenzaam.' Plaagde ze vrolijk voordat ze snorde en kalm plaats nam in haar eigen nest. Ze gaf de jongere kattin een knipoog voordat ze ontspannen haar ogen sloot. De rust was terug gekeerd in haar den en hoewel er altijd wel reden was om gestresst te raken was dit moment een moment om te waarderen.

❅