Vleeskeuring

Daar zat hij dan. Het was Sharing Tongues op het moment, maar hij had geen zin om iets van prooi te pakken en gezellig te gaan doen. Hij zat in een hoekje van het kamp, in de hoop dat niemand hem verder lastig viel. Dimpaw had gezegd dat katten zonder ShadowClan bloed de clan niet waard waren. Was hij dan voor de helft geen ShadowClanner? Voor de helft onwaardig? Hmpf. Met een klauw kraste hij in de grond.

Toen gebeurde iets waar hij niet echt naar uit keek. Wolfblood die zijn kant op kwam. Vanuit zijn ooghoek kon hij zien dat ze gericht naar hem toe kwam. Mousedung. Ze begroette hem plagend en hij ontving een duw, die hij maar lafjes retourneerde. Ze merkte op dat ze hem niet vaak zonder zijn 'aanhangsel' aantrof. Hij trok een wenkbrauw naar haar op. "Ik zou niet weten wat je bedoeld," antwoordde hij koeltjes. "Het is niet alsof ik niet nog steeds mijn eigen belangrijke zaken heb." daarbij, Dimpaw was een apprentice en nog met totaal andere dingen bezig. En hij wou gewoon stoer en ongeïnteresseerd over komen. Als dat lukte.

Hij was zo niet in de mood voor Wolfblood haar buien. Normaal kon hij zijn ex-mentor heel goed hebben en geinde hij hard mee met haar, maar dit keer niet. Hij was nog steeds druk aan het malen over zijn ruzie met Dimpaw en hij wist niet goed wat hij moest doen om het op te lossen. Alles wat hij deed leek het erger te maken en elke keer dat ze hem aan keek was ze zo boos. Desondanks ging Wolfblood wel bij hem zitten, waardoor hij ook weer ging zitten. Ze vroeg of hij in een zure kikker gestikt was. "Was het maar zo'n feest," mompelde de kater cynisch. Hij had alles verprutst. "Ik zit te mokken omdat ik shit verprutst heb met mijn aanhangsel, zoals je haar zo vriendelijk noemt." er kwam een diepe zucht uit de kater. "Toen Settleddust vroeg of we Brokentune moesten houden of niet heeft ze geschreeuwd dat iedereen die geen ShadowClan bloed heeft op moest rotten. Ik ben toen boos bij haar weggelopen en sinds die dag hebben we niet meer gesproken.." het was duidelijk aan hem te zien dat hij hier mee zat. Want hij wist niet goed hoe hij om moest gaan met dit soort emoties. Dit was nieuw voor hem. "En ik weet niet hoe ik het weer kan fixen. Ik wil het fixen. Maar.. hoe?" hij keek Wolfblood aan. Niet dat hij verwachtte dat zij alle antwoorden had. Sterker nog, hij verwachtte niks. Maar hij vond het fijn dat hij er over kon praten in elk geval.