I've been through so much pain

De pijn leek erger te worden ’s nachts. Overdag was hij bezig met zijn schouder en merkte hij er minder van, maar het was pas in rusttoestand dat de pijn écht op begon te spelen. Moeizaam probeerde hij een positie te vinden om zichzelf in slaap te krijgen. Hij was moe van al die nachten die hij er niet fatsoenlijk van had kunnen slapen, maar toch lukte het hem niet om de slaap te vatten. De snijdende pijn drong weer tot zijn schouder door zodra hij een goede positie had gevonden en hij voelde dat hij er rusteloos van werd. Het interesseerde hem weinig of hij anderen met zijn gewoel wakker maakte. Hij was een vrij brede kater en dus was het lastig voor hem om niet met zijn pels tegen iemand anders aan te liggen, al probeerde hij dat nochtans vaak genoeg. Hij hield niet van lichamelijk contact en hoe minder hij betrokken bij zijn Clanmates hoefde te zijn, hoe beter. De bijtende kou zorgde ervoor dat zijn schouder alleen maar stijver aanvoelde en het feit dat hun kamp ingesneeuwd was, hielp daar waarschijnlijk ook niet aan. Een ongewillige kreun verliet zijn lippen toen hij per ongeluk te ver op zijn beschadigde schouder rolde en met een ruk draaide hij de andere kant op, recht tegen een andere kat aan. ”Sorry,” bromde hij zonder haar aan blik te gunnen en hij kneep zijn ogen weer dicht. Hij wilde verdomme kunnen slapen!

@Scarletmacaw