Journeys end where friends meet

Ze waren terug bij af. Thuis, het kamp. Dagen hadden ze moeten lopen, hun reis had maar weinig rust momenten gekend. Buitenaards voelde de kalmte hier dan ook, vreemd waren de momenten dat hij zo lang kon blijven liggen in de schaduw. Nou viel rust de jonge warrior altijd zwaar, Barkinghound was altijd een actief joch geweest. Altijd in de weer, altijd hard aan het werk. Maar vandaag leken zijn spieren hem geen actie te gunnen, ze waren uitgeput. En met een zwaar hart moest hij er een toegeven.

+Littlenose

♔ nickdiazfan

Most times, a ghost is a wish.

Journeys end where friends meet Bliep_10

Het was voor hem wel wat wennen geweest. Eerst ben je een tijdje weg en dan bij terugkomst hoef je geen apprenticetaken meer te doen. Het was best wel fijn, maar het had nog niet gelijk in zijn systeem gezeten. Wat ze hadden gemist leek nog wat mee te vallen. Echter was het voor zo'n korte tijd wel weer veel. Ze waren natuurlijk een poosje weg geweest, maar het was toch wonderbaarlijk dat er zoveel gebeurt was. Maar ach, het had erger gekund. De kleine kater stapte rustig op Barkinghound af, die samen met hem warrior was geworden. "Hallo, Barkinghound. Hoe gaat het met je?" vroeg Littlenose vriendelijk. Onderweg had hij de ander iets beter leren kennen. Ze hadden natuurlijk wel een tijd een den gedeeld en elkaar heus wel eens tegengekomen of gesproken, maar dat was meer gewoon omdat het moest. Nu vond Littlenose het geen probleem om vrijwillig op de kater af te stappen.

Verrast keek de warrior op toen zijn reis genootje tevoorschijn kwam. Ze waren samen warrior geworden, waarom? Hij had eigenlijk geen idee, maar goed. Voor de warrior voor hem betekende het veel goeds, dus glimlachte hij. Hij vond het leuk om te denken dat ze wat dichter naar elkaar gegroeid waren tijdens hun reis, hij zou de ander zelfs vriend durven noemen. Niet dat dat veel betekende, Barking noemde andere al heel snel vriend. Maar de twee hadden samen dingen meegemaakt waar andere enkel de verhalen over zouden horen. Het verbond de twee. "Blij weer thuis te zijn" mauwde hij met een glimlach "Zijn jou poten al bij gekomen?"

♔ nickdiazfan

Most times, a ghost is a wish.

De kleine kater ging snel zitten en sloeg zijn staart netjes voor zijn poten. Van al dat lopen had hij wel aardig wat last gehad van zijn poten, maar elke dag deed het steeds minder zeer. Het scheelde ook wel dat het modderige territorium van ShadowClan niet zo hard was als de rotsen in de bergen. Barkinghound gaf aan blij te zijn weer thuis te zijn en vroeg hem of zijn poten al bijgekomen waren. Littlenose knikte. "Het gaat prima met mijn poten. De prooien mogen alvast uit gaan kijken." grapte de bruine tabby. "Ik ben ook blij om thuis te zijn. Gewoon weer terug bij de bekende katten. Het is alleen zo balen dat ik niet bij de ceremonie van Sunhalo en mijn broer kon zijn," Bij de Tribe was zo'n beetje niemand bekend. Hij had wel iemand gezien die hem bekend voorkwam, maar dat was vast nog van moons geleden. Hij was nooit eerder in de bergen geweest en van zo ver hij wist had hij daar ook geen enkele familie. Geen enkele vriendschap. Hier in ShadowClan was alles bekend. Hij had Spiritstorm en zijn vrienden. Het was niet een erg grote groep en hij wist niet of hen hem ook als vriend zagen, maar hij vertrouwde hen. Een klein groepje waar Barkinghound er wel tussen zit samen met Sunhalo, Morningpaw en Snakepaw.

Een glimlach sierde het gezicht van de vermoeide warrior. Het deed hem goed om te horen dat Littlenose helemaal gelukkig is thuis. "Jaa kan ik me voorstellen" mauwde hij met een knik van zijn kop "Het voelt ook wel goed om s'nacht niet meer de wacht te moeten houden, eerlijk gezegd" merkte de warrior vervolgens op.

♔ nickdiazfan

Most times, a ghost is a wish.

Littlenose knikte instemmend. Nu hadden ze genoeg Clangenoten die de wacht hielden 's nachts. Zij waren ook wel eens aan de beurt, maar ze hoefden niet meer elke nacht op te letten. Ze hadden veilige, comfortabele holen met schone, zachte nesten. Hij had het eigenlijk best wel gemist. "Ik heb nu wel gemerkt hoe afhankelijk wij eigenlijk van onze Clan zijn en hoe handig het eigenlijk is," miauwde de bruine tabby. Zo'n reis was eigenlijk best leerzaam geweest. Het was zeker zwaar en misschien zelfs wel nutteloos geweest, maar ze hadden zeker dingen geleerd. Ze wisten dingen die anderen misschien niet wisten.