[Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone



 
IndexGebruikerslijstRegistrerenLaatste afbeeldingenInloggenZoeken
We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
WHAT'S HAPPENING
Current Event
No current forum-wide event.
THE ALLEGIANCES
Clans
THUNDERCLAN
RIVERCLAN
WINDCLAN
SHADOWCLAN
BLOODCLAN
THE MANAGEMENT TEAM
Staff
COME JOIN US
WC DISCORD

SWITCHERDIESWITCH
SWITCH ACCOUNT
Deel
 

 [Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
Settledstar
Catministrator
[Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone Dutch22
Renske
2587
Actief
Even dust was made to settle. And if we’re made of dust, then what makes us any different?

CAT'S PROFILE
Age: 38 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank: Leader ☆
Settledstar
BerichtOnderwerp: [Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone   [Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone Icon_minitimevr 1 apr 2022 - 19:55


Invincible like I have never been
Settleddust had ervoor gezorgd dat de elders het lichaam van Acornstar zouden prepareren. Hij werd in het midden van het kamp gelegd. Een oud, groot lijf, die het eindelijk had opgegeven. Het was een triest gezicht, helemaal wetende hoe de laatste manen waren gegaan. En toch kon Settleddust zich niets anders dan opgelucht voelen. De laatste tijd was een marteling geweest. Hij had bijna niets anders gedaan dan geruzied met de grote kater die ooit zijn mentor was. Dus zijn hart voelde zwaar. Hij rouwde om de kater, maar zijn brein zei dat dit het beste was. En zijn brein sprak luider, want hij wist hoe erg je verraden kon worden door je hart.

Settleddust maakte er weer geen toneelstuk van. Hij nam plaats enkele staartlengten van de kop van de leider en keek naar zijn lichaam, inmiddels omringd door de eerste bloemen van het aankomende seizoen. ‘Acornstar is vannacht overleden in zijn slaap. Hij heeft een lang, goed leven gehad, omringd door familie en vrienden. Hij heeft onze clan geleidt met eer en trots. Moge we hem nooit vergeten.’ Hij keek naar de katten om hem heen. Hij wilde geen vuil woord over de leider horen op deze dag. Ze wisten allemaal hoe verward hij was de laatste tijd. Überhaupt hoe zijn leidersperiode was verlopen. Settleddust had bijna constant conflict met de kater gehad. Ze leken over geen één ding eens te kunnen worden. Hij was tegen zijn commando in gegaan. Had geluisterd, had gepleit, had gesmeekt, had geschreeuwd. En nu was het voorbij. Nooit meer. ‘Buiten leider was Acornstar een vader en grootvader. En hij was een mentor. Inclusief die van mij. In apprenticeschap maar óók in leiderschap. Hij heeft mij gesmeed tot de kat die ik nu ben, en daarvoor ben ik hem dankbaar.’ De deputy kwam overeind en duwde voor een laatste keer zijn neus in zijn vacht. ‘Vaarwel, Acornstar. May you find good hunting, swift running and shelter where you sleep.’ Hij mompelde het gebed in zijn vacht en toen hij zijn kop weer van hem wegbracht keek hij hem voor een laatste keer aan. ‘May StarClan light your path.’ En hij hoopte oprecht, ondanks alles en zijn wantrouwen, hij zijn pad naar StarClan nog zou vinden.

Settleddust maakte plaats voor ieder ander die nog afscheid wilde nemen en hij vond zijn weg richting Stormraiser. Kort wierp hij een blik op haar, voordat hij weer naar de clan aansprak. ‘Ik zal Acornstar opvolgen en naar de Moonstone reizen en mijn negen levens halen.’ Hij haalde een keer diep adem door zijn neus nadat hij die woorden gesproken had. Het voelde nu... echt. Vanuit zijn ooghoeken keek hij naar Acornstar. Wellicht was dit nog geen vaarwel, maar een kort intermezzo voordat hij hem weer zou ontmoeten in StarClan. Zijn kop ging naar Stormraiser. ‘Wil jij met me mee naar Mothermouth?’ Hij sprak de woorden bijna enkel uit als een fluistering. Hij kon niemand anders verzinnen waarmee hij die reis nu kon uitvoeren. Wie anders, dan zij?
"I remember the minute, it was like a switch was flipped. I was just a kid who grew up strong enough to pick this armor up and suddenly it fit. God, hat was so long ago. I was little, I was weak and perfectly naive. And I grew up too quick"
Terug naar boven Ga naar beneden
Littlenose
Member
[Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone DPKsfdL
Steen
365
Actief

CAT'S PROFILE
Age: ~ 20 moons ~
Gender: Tomcat ♂
Rank: ~ Young Warrior ~
Littlenose
BerichtOnderwerp: Re: [Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone   [Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone Icon_minitimevr 1 apr 2022 - 20:02

Littlenose slikte toen hij naar het lichaam van Acornstar keek. De kater die aan de leiding was geweest al voor zijn geboorte. De kater waarmee hij naar de Tribe was gereisd. Niet dat Littlenose een goede band had gehad met de leader, maar hij voelde toch wat leegte. Sommige keuzes waren onacceptabel geweest, maar dat was hij al helemaal vergeten. Na in stilte geluisterd te hebben naar de woorden van Settleddust stapte hij op Acornstar af, wroette zijn neusje in zijn vacht en fluisterde zachtjes wat woorden toe. Daarna draaide hij zich om om ruimte te maken voor anderen. Hij had zijn plicht gedaan.
Terug naar boven Ga naar beneden
Barkinghound
Member
[Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone 54d990505124e75172416b493ea12881_copy
Sannemander <3
67
Actief
Crowned by an overture bold and beyond.

CAT'S PROFILE
Age: ➤ 10 Moons
Gender: Tomcat ♂
Rank: ➤ Warrior
Barkinghound
BerichtOnderwerp: Re: [Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone   [Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone Icon_minitimevr 1 apr 2022 - 21:05

Het was alsof de lucht ernaar gekleurd was. Alsof alles in het moment er om gaan draaien was. Hij had het al kunnen weten voordat de deputy het aankondigde, alle tekenen, alle hints hadden vlak voor zijn neus gelegen. Alles had naar dit moment gewezen maar toen duidelijk werd dat Acornstar gestorven was, kon de nep warrior niks anders doen dan met een bek vol tanden standen. 'De tijd om alles goed te maken- het is gelimiteerd.' Settleddust's woorden galmden door zijn kop, zo hard dat hij de kater in het nu niet verstaan kon. Barkinghound slikte, terwijl om hem heen het kamp tot leven kwam. Het lijk van zijn oom, zijn mentor, leader en zijn vader lag voor hem en hij durfde zijn blik er niet niet eens op te leggen. Wabt zodra hij het zag, dan werd het echt. Er omheen draaien was dan geen optie meer.

Een grote brok vormde zich in zijn keel terwijl de afgelopen manen als een zwaar gewicht op hem begonnen te wegen. Haughtypaw's dood, er te laat bij zijn om hem te steunen, Acornstar van een leven beroven, Acornstar...nu dood- En hij was weer te laat. Nooit had hij sorry gezegd tegen zijn leader, natuurlijk hij was boos geweest. Zo ontzettend boos. Maar als hij geluisterd had in de bergen- als hij niet zo dom was geweest. Dan had Acornstar nog een leven gehad om op terug te vallen. Als hij zich als een waardig warrior gedragen had- dan had hij hier nu niet gelegen. Barkinghound snikte zachtjes terwijl zijn hart pijnlijk samen gedrukt werd door het gewicht op zijn schouders. Het was zijn schuld.  En wat Acornstar ook gedaan had, met wie hij ook geslapen had en tegen wie hij ook gelogen had. Hij verdiende het niet dood te gaan omdat Barkinghound zo nodig niet wilde luisteren. Hij verdiende het niet nooit een sorry te krijgen, of een bedankje te horen voor het geven van zijn leven. Tranen rolde over de nep warrior zijn wangen, zijn zicht werd troebel. Maar zelfs met de waas over zijn ogen ontging het gestalte van leader hem niet. Terwijl het hem in stilte aanstaarde vanaf de rand van het kamp. Bloed liep langs zijn vlanken en hoe vaak de jonge nep warrior ook knipperde, het beeld vervaagde niet. En verliet hem niet nadat hij zijn blik op het lijk voor hem liet vallen. Een trilling liep over zijn rug, zijn poten trilde terwijl hij een stap naar voren zette. En nog één, en nog één.

Geen snik, geen uitadem, verliet het lichaam van Barkinghound terwijl hij boven het lijk van zijn leader uittorende. Geen spier verroerde zich terwijl hij zichzelf dwong te blijven kijken. Dit keer was er geen bloed aan de pels van de leader te vinden. Maar 5 keer harder kwam het bij de apprentice wel aan zoals hij hier nu stond. Voor de laatste nacht die hij met zijn mentor zou besteden. Want dit keer was het over en uit, dit keer was het gedaan. Barkinghound slikte terwijl hij trillend zijn kop naar beneden bewoog. "D-dankje" fluisterde hij, zijn stem kraakte onder de spanning in zijn lijf. Bedankt dat ik hier nu sta. Bedankt voor het leven dat je me gegeven hebt. Een snik volgde terwijl hij zijn kop kort tegen die van zijn mentor aandrukte  "S-sorry" Hij hoopte dat de leader het nog horen kon. Hoopte dat het niet te laat was. Maar toen hij zijn kop op tilde, en zijn blik op de leader aan de rand van het kamp bracht, was de teleurstelling en verdriet op zijn gezicht onmiskenbaar, onmisbaar. Barkhound slikte, maar de brok in zijn keel zakte niet weg. Tranen rolde over zijn wangen. Hij trilde, maar de spanning ontsnapte zijn lichaam niet. En met de brandende blik van zijn vader op hem gericht, drukten hij zijn kop tegen het lijk flank aan. Voor hij deze weer ophief en wat ruimte vrij maakte voor de rest van de nabestaande. Maar dichtbij bleef hij, terwijl hij terug staarde, zijn kaken strak tegen elkaar opgespannen.
 
Terug naar boven Ga naar beneden
Stormraiser
Member
[Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone 03b944ddda95d29f89c8fccac0f4a07ddb05edb3
Sannemander<3
170
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 30 moons
Gender: She-cat ♀
Rank: Warrior
Stormraiser
BerichtOnderwerp: Re: [Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone   [Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone Icon_minitimevr 1 apr 2022 - 21:21

Het was een enge gedachten. Ouder worden. Zo oud dat de jaren je naar beneden gaan wegen. Zou oud eerst je spieren langzaam aftakelen, dan de botten en uit eindelijk- de geest. Tot dat er niks meer over was en je je laatste adem uitblies. Stormraiser voelde een trilling langs haar rug lopen toen het lijk van hun leader naar het imdden van het kamp gedragen werd. Hij had geen pensioen als elder gehad, hij had doorgewerkt tot hij er bij neerviel. Iets wat zeker respect verdiende volgens de zwarte kattin. Zwijgend luisterde ze naar de woorden van Settleddust, en met respect keek ze toe hoe katten afscheid namen van hun leader. Ook zij nam in stilte afscheid van hun leader. May starclan light his path. Maar het leven ging door, en na een tijdje was het Settleddust die haar er aan herinnerde. Vanaf vanavond zou hij bekend staan als Settledstar, nou zou zij em gewoon Settled blijven maar toch. Best wel cool. Een kleine grijns trok aan haar mondhoeken. "Natuurlijk Settled, ik houdt je handje wel vast"
Terug naar boven Ga naar beneden
Gavialpaw
Member
[Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone DPKsfdL
37
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 9 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Gavialpaw
BerichtOnderwerp: Re: [Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone   [Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone Icon_minitimevr 1 apr 2022 - 21:29

Is there anything that's worth more
Than peace and love on the planet Earth?
TAG: Alligatorpaw

NOTES: 5

Acornstar was dood. En dan ook echt dood. Niet een leven verloren zodat hij weer terug kon keren naar de clan. Ja, hij was een leven verloren, maar het was zijn laatste geweest. En nu was hij net zoals elke gewone clankat, overleden zonder de hoop op terugkomst. Zijn laatste ceremonie was een mislukking geweest, iedereen had kunnen zien hoe ver heen hun Leader al was. Ja, Scarlethaze had haar naam gekregen uiteindelijk, maar niet door de Leader. Gavialpaw had de woorden gehoord van de anderen, het gefluister wat rondging. Natuurlijk was men bezorgd over hun leader en over de toekomst van de clan als dit nog verder doorging. Wel, die zorgen konden nu verdwijnen vlugger dan de sneeuw voor de zon deed. Een kreet had hem om laten kijken, maar voordat hij of een andere al kon reageren was Settleddust al de Leader Den ingegaan waar het vandaan kwam. Of het daarna vlug of langzaam ging wist de cyperse niet meer, misschien dat dat voor iedereen verschillend was. Hij was aan het uitrusten in de Apprentice Den toen het nieuws al de rondte deed, nog niet meer dan rumour. Toch leek het sterk de waarheid te zijn. En nu, nu was het allemaal bevestigd. Het lichaam van Acornstar lag daar. De woorden van Settleddust waren duidelijk. Overleden in zijn slaap. Een gewone dood eigenlijk. Het was de leeftijd. En nu hadden ze geen Leader meer, totdat Settleddust terugkeerde van de Moonstone. Als Settledstar. Maar dat was niet hun eerste zorg momenteel. Gavialpaw had Acornstar nooit echt goed gekend, niet meer dan nodig was. Hij wachtte tot Littlenose en Barkinghound hem voor waren gegaan, de laatste dichtbij het lichaam blijvend, en stapte zelf naar voren. Kort drukte hij zijn neus in het koude lichaam, voordat hij weer zijn kop oprichtte. Er waren genoeg die woorden voor hem hadden, die hem daarvoor genoeg kende. Gavialpaw was daar niet een van. Kort keek hij opzij naar Barkinghound die er veel moeite mee leek te hebben om zijn vader verloren te hebben. ''Sterkte''fluisterde hij dan maar ook in het voorbij gaan, niet veel meer wat hij kon doen om de rouwende Warrior te helpen. Niet dat hij dat niet wou, maar dat was zijn plaats niet. Hij nam weer plaats bij de rest, wachtend.
Terug naar boven Ga naar beneden
Foulplay
Member
[Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone DPKsfdL
Freedje
347
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 19 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank: Young Warrior
Foulplay
BerichtOnderwerp: Re: [Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone   [Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone Icon_minitimeza 2 apr 2022 - 11:22

Het was allemaal zo snel gegaan. Er waren een paar dingen snel achter elkaar gebeurd, waaronder Acornstar die de Clan voor niets bij elkaar riep omdat ze zogenaamd werden aangevallen, Shinypaw die benoemd werd als medicine cat apprentice en nu weer dit. Een tikkeltje ongelovig keek Foulpaw naar het dode lichaam van zijn leader. Andere katten gingen al naar hem toe om afscheid te nemen en hij draaide ongemakkelijk met zijn oortjes. Er hing een zware sfeer in de lucht en sommige katten waren aan het huilen. En hij… hij wist niet zo goed hoe dat hij zich moest voelen. Het gesprek met Settleddust over dat hij deputy wilde worden, lag hem nog helder in zijn geest en hij zou bijna denken dat StarClan hem op deze manier wilde straffen. Zijn vacht begon ongemakkelijk te prikkelen bij het idee dat zijn eigen woorden het proces van Acornstar’s overlijden had versneld en hij klemde zijn kaken op elkaar om het opkomende schuldgevoel te onderdrukken. Nee, dat was belachelijk. Het klónk belachelijk. Dit was puur toeval. Een stom ongeluk. Nadat Gavialpaw afstand nam van het lichaam kwam Foulpaw naar voren en hij drukte kort zijn neus tegen de vacht van zijn leader. Hij had de kater niet eens gekend en hij was er vrij zeker van dat hij er niks bij mocht voelen, maar dat deed hij wel. ”Zo had ik het niet bedoeld,” murmelde hij in de vacht van de kater, alleen hoorbaar voor hem. ”Moge StarClan je pad verlichten.” Hij trok zijn snuit uit de vacht van de kater en draaide zich om. Heel de wereld leek om hem heen te wankelen en hij had het gevoel alsof hij geen lucht kreeg. Hij keerde de Clan de rug toe en liep snel het kamp uit. Lucht, dat moest hij hebben. Ademruimte. Weg uit die negatieve sfeer. En weg van zijn belachelijke gedachten.
Terug naar boven Ga naar beneden
Bluejay
Member
[Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone Yo10
Sannemander
575
Actief
Always flying high and falling down

CAT'S PROFILE
Age: 40 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank: Best senior Warrior
Bluejay
BerichtOnderwerp: Re: [Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone   [Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone Icon_minitimeza 2 apr 2022 - 12:40

De oude man was al een tijdje zich zelf niet meer. Raar er van opkijken dat hij niet langer meer leader zou zijn deed de blauw grijze warrior niet. Waar hij echter wel wat vreemd van opkeek was dat hij er zo snel bij neer zou vallen. Er waren elders die veel ouder dan hem waren. Botten die verder afgetakeld waren dan die van hun leader. Maar goed- starclan werkte in rare manieren en wellicht. Wellicht zou het bevrijdend zijn voor hun oude man, wiens geest weer hersteld zou worden daarboven. In stilte luisterde Bluejay naar zijn deputy voor ook hij kort naar hun leader stapte om afscheid van hem te nemen. Hem te bedanken voor alle jaren van deputyschap en leaderschap. Waarna hij zich richte op de nabestaan. Een begravenis was voor diegene die achter bleven, zo werd vaak gezegd. "Sterkte" mauwde hij medelevend voor hij weer plaats nam bij de rest.
Terug naar boven Ga naar beneden
Twistedheart
Member
[Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone ZXqwKe2
Camilla
459
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 32 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank: Warrior
Twistedheart
BerichtOnderwerp: Re: [Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone   [Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone Icon_minitimeza 2 apr 2022 - 14:58


De mededeling die door het kamp klonk lieten z'n haren overeind staan. Hij kwam net van zijn kittens vandaan, opgelucht door het feit dat de reactie van zijn vader goed was gegaan. Dat hij zijn kleinkittens kon zien als ze waren: onschuldige kinderen. Twistedheart had hoop gehad voor de toekomst, het beeld van zijn vader met zijn kittens, samen spelend.

Toen hij zijn vader op de grond midden in het kamp zag liggen besefte hij hoe oud hij eigenlijk was geworden. De Leader had een heel leven achter de rug, en dit was zijn laatste leven uitgeleefd. Twistedheart slikte de brok in zijn keel weg, maar kon de tranen niet stoppen van stromen. Enigszins weifelend liet hij anderen voor gaan om afscheid te nemen. De jonge kater wilde het niet onder ogen komen, zou hij echt niet nog een keer wakker worden? Maar nee, het was duidelijk. Zijn ogen gingen naar Settleddust, hij zou snel naar Mothermouth vertrekken. Een nieuw tijdperk van leiderschap. Twisted zuchtte en richtte zich naar zijn vader. Met trillende poten liep hij naar hem toe, om afscheid van hem te nemen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Dimveil
Member
[Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone B0YpPi3
Rei ♡
369
Actief
-- voice --

CAT'S PROFILE
Age: Fourteen moons ⚡
Gender: She-cat ♀
Rank: Warrior ⚡
Dimveil
BerichtOnderwerp: Re: [Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone   [Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone Icon_minitimeza 2 apr 2022 - 20:28

Dimveil had geen idee hoe ze zich moest voelen toen ze hoorde dat Acornstar dood was. Ze had al meerdere keren opgemerkt dat hij oud aan het worden was, dus dacht ze eigenlijk dat het wel beter was zo. Toch kon ze zich geen leven voorstellen zonder hem; hij was er altijd al geweest. Het maakte de situatie een beetje dubbel, al was het voor haar niet echt emotioneel. Nee, dat gevoel was gereserveerd voor degenen die dichtbij hem stonden. Zoals Settleddust, die de clan nu voorging en sprak over zijn oud-mentor.
Uiteindelijk mocht iedereen persoonlijk afscheid nemen van de dode leader. Daar voelde Dim niet veel voor, het idee maakte haar ongemakkelijk. Ze had Acornstar nooit goed gekend, dus had ze het gevoel ook niet het recht te hebben om nu zo om hem te rouwen. Haar blik zocht naar Settleddust, met wie ze de afgelopen tijd wel wat meer een band ontwikkelt had. Echter zag ze dat hij in gesprek was met Stormraiser - alweer. Het zou vast gaan over zijn reis naar de mothermouth, daar had hij immers net nog over gesproken. Jaloezie brandde in haar op terwijl ze zich afvroeg waarom zij niet meegevraagd werd. Zij was toch ook een goede warrior? Ergens voelde ze zich schuldig dat ze deze gevoelens zo kreeg terwijl iedereen aan het rouwen was. Maar ze wilde zichzelf nog steeds graag bewijzen. Soms voelde het alsof de wereld haar vergat, juist nu ze warrior was. Als apprentice wilde iedereen nog zien waar ze heen ging, hoe haar verhaal zou lopen. Nu dat gebeurd was, was ze gewoon een warrior net zoals iedereen. Niet meer interessant, niet meer speciaal. Het maakte niet uit wat ze deed, want al haar taken vielen onder de basistaken die iedereen had. Haar oren duwden zich in haar nek. Niemand had haar echt nodig. Dat bleek.
Terug naar boven Ga naar beneden
Beechresin
Member
[Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone DPKsfdL
Cynthia
795
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 64 moons
Gender: She-cat ♀
Rank: Senior warrior
Beechresin
BerichtOnderwerp: Re: [Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone   [Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone Icon_minitimeza 2 apr 2022 - 21:55

Ze had amper stappen weggezet bij de leaders den vandaan, had haar blik op haar poten gericht gehouden tot het moment dat de elders de den binnen waren gegaan om het lichaam van haar vader naar buiten te halen en voor te bereiden op het vigil. Zodra het lichaam buiten de den was, volgde ze deze met haar ogen, tot hij in het midden van het kamp gelegd werd. Ze was blij dat ze zijn ogen gesloten hadden. Ze zou het denk ik niet kunnen hebben als ze in die levenloze ogen nu had moeten kijken. Ze hoorde de woorden die Settleddust sprak amper, maar wist wel dat hij de clan vertelde dat hij in zijn slaap heengegaan was. Het klopte niet en misschien zou iemand het weten als ze heel goed onderzoek zouden doen, maar waarschijnlijk zouden zij en Settleddust de enige zijn die zouden weten wat er echt gebeurd was, wat zij had gedaan. Ze wist dat ze niets prijs moest geven, dat ze de rouwende dochter moest spelen, niet de moordenaar. Ze kon niet het schuldgevoel laten zien dat haar bijna leek te overspoelen. Ze zag hoe de clan een voor een afscheid begon te nemen van haar vader, maar zelf kwam ze nog niet in beweging. Ze zou bij hem gaan liggen, zodra ze haar lichaam in beweging kreeg. Ze voelde dat de kittens onrustig waren. Ze voelden misschien aan hoe ze zich zelf voelde, maar ze trokken haar wel terug naar wat er gaande was. Wat ze moest doen, vooral toen zowel Barkinghound als Twistedheart naar voren gekomen waren. Barkinghound had al weer wat afstand genomen, maar Twistedheart leek er meer moeite mee te hebben. Ze nam een keer diep adem, ze was de oudste dochter van Acornstar, zij was degene die haar jongere broertjes nu zou moeten ondersteunen, dus waarom zat ze hier op een afstandje? Het schuldgevoel moest te negeren zijn, de pijn was te onderdrukken, ze moest wel. Toch waren de stappen niet lichter geworden toen ze dichter naar haar vader toe liep, leken ze zelfs zwaarder te worden met de lasten die ze nu droeg. De geheimen die weer toegevoegd waren, ooit zou ze eronder breken, dat wist ze maar al te goed. Iedereen had een limiet en ook zij zou die hebben. Maar er was nu iets waar ze zich op moet focussen, dus liet ze haar vacht kort langs die van Twistedheart gaan, voor ze haar plek innam naast haar vader. Haar neus in zijn vacht drukte en haar ogen sloot. Ze kon hem alleen maar zeggen dat het haar speet, maar dat kon ze niet hardop zeggen. Misschien wist hij dat het beter voor hem was geweest wat ze had gedaan, zou haar vader dat denken? Ze wist dat ze iets moest zeggen, dat het raar was om dat niet te doen, maar er zat een brok in haar keel en haar stem brak lichtjes toen ze de bekende woorden uitsprak. "May starclan light your path." Ze had ze niet gezegd het moment dat hij dood was gegaan. Misschien had ze dat moeten doen. Had ze de woorden eerder moeten zeggen. Zou hij zijn weg wel naar Starclan vinden nu? Dat moest toch wel? Want daar kon ze zich niet ook nog schuldig aan maken.
Terug naar boven Ga naar beneden
Wolfblood
Deputy
[Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone Tumblr_p6sdi7UolB1umgtvqo1_640
Kip
1106
Actief
➳ I wasn't born to be soft and quiet, I was born to make the world shatter and shake at my fingertips

CAT'S PROFILE
Age: ✘ 35 moons strong
Gender: She-cat ♀
Rank: ✘ Deputy
Wolfblood
BerichtOnderwerp: Re: [Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone   [Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone Icon_minitimezo 3 apr 2022 - 11:20


when i need to
I'll bare my bloody fangs
WOLF-BLOOD

In stilte staarde ze naar zijn lichaam, daar opgebaard midden in het kamp. Kleine bloemetjes sierde zijn lange haren, zijn ogen bijna vredig gesloten. Wolfblood slikte, haar emoties perfect weggestopt achter haar gebruikelijke uitdrukking. Het voelde vreemd om alles met een dusdanige sisser af te zien lopen, het liet haar denken over wat ze daadwerkelijk had verwacht. Een rebellie? Settleddust die hem afzette, met geweld of zonder? Was dit was ze had gewild, zijn lichaam hier in het kamp? Nu zijn borstkas niet langer meer rees en daalde voelde ze de implicaties van haar gedachtes, van de conversaties die ze met Settleddust had gehad. Ze was blij dat hij in vrede was gegaan, in zijn slaap.Dat de elders geen bloed uit zijn vacht hadden hoeven te wassen. Ze wilde echter zichzelf ervoor slaan dat ze zijn lijk moest zien voordat het door haar dikke kop eindelijk eens doordrong dat hij niet alleen de bejaarde leider was, maar ook gewoon een kat, een warrior. Een vader en een grootvader, en een mentor. Haar mentor, slechts voor zo kort. De kater die haar zus, stiefvader en blinde broer had verbannen, die een rogue zomaar het kamp in had laten komen. De poes knarste haar tanden en in stilte liep ze op hem af, niet zeker wetend wat ze moest met dat kromme gevoel diep in haar maag. Zijn lichaam zo anders dan dat van haar moeder was geweest, of van Shade. Met een huivering besefte ze dat de meeste lijken die ze had gezien veroorzaakt waren door haar eigen klauwen. Maar hij niet, hij was gewoon oud geworden. Wellicht had Starclan het zo bedoeld. "May Starclan light your path," sprak ze zachtjes en raakte kort met haar neus zijn nek aan, het meeste repsect dat hij in tijden van haar had gehad. Met een zwaar gevoel in haar maag draaide ze zich van hem af, ruimte makend voor zijn familie en vrienden die dichter bij hem hadden gestaan.

Terug naar boven Ga naar beneden
Scarlethaze
Member
[Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone DPKsfdL
Cynthia
202
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 36 moons
Gender: She-cat ♀
Rank: Senior warrior
Scarlethaze
BerichtOnderwerp: Re: [Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone   [Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone Icon_minitimedo 7 apr 2022 - 0:00

Eenmaal de woorden van Settleddust bij haar binnen waren gekomen en ze besefte dat wat ze midden in het kamp zag liggen toch echt haar opa was, wist ze niet goed wat te doen. Ze zag de katten er wel een voor een naartoe gaan om hun afscheid te nemen en ze wist dat het ook haar beurt zou zijn. Ze voelde verdriet omhoog borrelen, ongeacht wat hij had gedaan toen hij haar haar warrior naam had proberen te geven. Ze zag haar moeder naar Acornstar toelopen en had toen pas door dat ze haar moeder eigenlijk niet had gezien sinds de mislukte ceremonie tot op dat moment en realiseerde zich op dat moment ook dat het haar moeder was die die ochtend geschreeuwd had. Was haar moeder er geweest toen het gebeurde? Ze had haar tenslotte niet naar de den toe zien gaan in de nacht. Het was haar wacht geweest afgelopen nacht, waarom had ze het niet door gehad? Zij was degene geweest die op wacht had gezeten. Het was haar taak geweest en had ze hem gefaald omdat hun leider die nacht dood was gegaan. Ze zette een stap dichterbij. Had ze haar leider gefaald door niks door te hebben? Nog een stap dichterbij. Was ze haar naam wel waard op deze manier? Een laatste stap en ze stond naast waar haar moeder was gaan liggen. Haar moeder was waarschijnlijk de hele nacht bij hem geweest en had ook niks doorgehad. Maar zij had geslapen waarschijnlijk, terwijl zij gewoon wakker was geweest. Ze liet haar blik naar beneden gaan en probeerde het gevoel van falen weg te drukken. ”Sorry,” Sprak ze zachtjes en drukte haar neus in de vacht. Haar eerste taak als een warrior en het voelde alsof ze deze gefaald had.
Terug naar boven Ga naar beneden
Innerpaw,
Member
[Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone 96c799088e9d52ee46107217cbc3da07e4fda2d8
Nath
54
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 16 moons
Gender: She-cat ♀
Rank:
Innerpaw,
BerichtOnderwerp: Re: [Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone   [Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone Icon_minitimewo 13 apr 2022 - 17:29

Haar leven was de afgelopen moons een waas geweest. Op haar trainingen had ze geen acht geslagen, waardoor ze moons achterliep in het worden van een warrior. Vanaf het moment dat haar moeder, Russetfur was gestorven en ze haar vader, Nevermind had ontmoet, was haar leven een waas geworden. Haar dagen had ze in de schaduwen doorgebracht, onzichtbaar voor iedereen om haar heen. Natuurlijk nam haar mentor verantwoordelijkheid voor haar, maar zij nam geen verantwoordelijkheid meer voor haar trainingen. Ze voelde zich niet gemotiveerd om te leren vechten, te leren jagen, of wat dan ook.
Ja en toen bleek de grote Shadowclan Leider, Acornstar, overleden te zijn. De woorden van Settleddust waren luid en duidelijk. Settleddust sprak goed over de overleden leider en Innerpaw keek naar de kater. Voor zover ze zich leiderschap kon inbeelden en de periode waarin hij leider was geworden, had het ook niet makkelijk kunnen zijn. “Bedankt Acornstar, voor alles wat je hebt gedaan om Shadowclan weer in goede banen te leiden,” murmelde Innerpaw niet al te luid. Ze had het idee dat de kater niet genoeg credit kreeg en er niet werd gezien wat voor rommel hij had overgenomen. Maar wat wist Innerpaw daar nou eigenlijk van? Zij was jong, hoewel ze intussen wel een warrior had kunnen zijn. Maar nee, ze had het opgegeven en leek er content mee te zijn. Maar dat stond hier los van.
Terug naar boven Ga naar beneden
 
[Vigil] Slowly, then all at once, a single loose thread and it all comes undone
Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Warrior Cats :: ShadowClan territory :: ShadowClan camp-
Ga naar: