We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
She would rather walk alone in darkness than follow anyone else’s shadow
Met grote ronde ogen staarde ze vantussen het gras naar het fenomeen dat ze zojuist had ervaren. Donzig uitziende beesten die veel groter waren dan de grootste warrior van windclan. Een witte kleur droegen ze en een fel geluid maakten ze. Crowpaw had nog nooit deze wezens gezien. En iets in haar schreeuwde om het op een lopen te zetten. Het was immers onbekend terrein en dus betekende het dat het gevaarlijk kon zijn. Maar iets aan haar drong ook aan om verder te gaan, de beesten te gaan verkennen en te zoeken naar de grenzen die ze kon belopen met deze wezens. Kort trok de grijze poes met haar oortjes bij het geluid dat weer weerklonk. Wat vreemd. Ze liet zichzelf wat meer door haar poten zakken en sloop verder door het dorre gras heen. Haar ogen strak gericht op de wandelende wolkes verderop. Ze wist dat ze vast niet gezien kon worden door het lange gras. Immers was ze vrij klein... Een van de weinige voordelen die ze had met haar petite figuur. Het zou dus een kwestie worden van geluid... En geur.
Whitefur was voor de zoveelste keer weer het kamp uit gevlucht. Ze wist dat ze dat eigenlijk niet meer mocht, maar dat maakte haar vrij weinig uit. Niemand had haar gelukkig weg zien lopen. En ze zou dit keer extra voorzichtig zijn. Ze zou niet voor opschudding zorgen dit keer. Ze had geen zin om weer een boze kat op der nek te hebben. Die ene vreemde vogel leek niet bepaald blij met haar te zijn. Al bleef ze zijn naam steeds vergeten. Al snel dwaalde Whitefur toch verder dan dat haar intentie was. Maar ach. Ze zou wel weer thuis koen. Ze voelde zich nog steeds zo fit als een kit. Al wou niemand haar geloven wanneer ze dat vertelde. De geur van een van haar clangenoten drong haar neus binnen. Ze wiebelde met haar oortjes en versnelde haar pas. "Hoi Blazepaw," mauwde ze toen de leerling in zicht kwam. Ze had geen idee hoe de leerling echt heette. Om een of andere manier kwam de naam Blaze haar wel bekend voor dus dat zou wel kloppen. Ze ging naast de leerling staan die gehurkt in het gras zat. Schaapachtig staarde ze tussen het gras door. Wat een rare wezens zag ze daar voor zich. Ze giechelde kort. Rare wezens. Het leken net wolken met pootjes! "Zeg" mauwde ze verbaasd "Wanneer wolken lopen kunnen?"
Crowpaw,
Member
Jazzy 387 Actief "Here comes a hurricane, trouble is her middle name!"
She would rather walk alone in darkness than follow anyone else’s shadow
De scherpe geur van een clangenoot verraadde haar aanwezigheid. Snel keek de kleine poes om, om Whitefur te zien. De poes in kwestie was niet helemaal goed bij haar hoofd als ze het goed had. Maar zoals bij vele dingen bemoeide ze zich niet met de zaken van anderen. Zo ook niet met de problemen van deze warrior. Ze benaderde haar en begroette haar met de naam Blazepaw. Geïrriteerd tikte ze haar staart heen en weer. Was dit een grap om te spotten dat ze zoveel leek op haar vader qua lichaamsbouw? "Mijn naam is Crowpaw," zei ze scherp, maar met nog een redelijke kalme toon naar de witte poes toe, die bij haar kwam. Het leek erop dat de warrior ook haar aandacht begon te richten op de vreemde wezens. Rustig volgde de grijze poes de ander haar blik. Wel meteen klapten haar oren in de nek toen deze luid begon te miauwen. De vreemde wezens keken meteen wat verbaasd op en geschrokken dook de gevlekte poes dieper het gras in. "Ssssh! Straks jaag je ze nog weg!" siste de kleine poes zachtjes naar de witte kattin. Immers was Crowpaw niet zeker of de beesten bang van hun zouden zijn of juist iets anders voor hun in boeg hadden... iets minders zachtaardige treatment kon immers ook altijd.
Onderwerp: Final girl 
za 21 mei 2022 - 18:21
