What do we say to the lord of death...?

Ze had al veel verhalen gehoord over BloodClan. Gevaarlijke verhalen. Verhalen die dood en verderf met zich meebrachten. En toch voelde Foxpaw zich op dit moment zo leeg vanbinnen dat het haar allemaal niet veel kon schelen wie dat ze tegen zou komen. Ze had haar territorium nog maar net achter zich liggen. De rand van haar territorium die liep naar Twolegplace. Het was precies de plek waar de elders en de queens van hadden gezegd dat ze weg moest blijven toen ze een kitten was. Andere queens en elders, die niet haar ouders waren. Nee, haar ouders konden het waarschijnlijk niet veel schelen wat ze deed. Het waren op momenten zoals deze dat de negatieve gedachten de overhand namen en dat het haar weinig kon schelen wat dat er zou gebeuren. Het was niet dat ze gretig was om zich bij StarClan te voegen of iets dergelijks, dat echt niet, maar het was wel zo dat haar sensor voor gevaar af dreigde te nemen. En dat kon gevaarlijk zijn, zeker op een plek zoals deze. Haar poten waren nog maar net over haar eigen grens heen toen ze de geur rook waar haar elders haar zo voor hadden gewaarschuwd. Toch drong het nauwelijks tot haar door en Foxpaw keek met een doffe blik in haar kristalblauwe ogen op toen ze pootstappen hoorde.

@Skadi