Darl+ing

Het was toch ook wel zielig hoor, die halve boom. Stam, was het eigenlijk. Het was een boomstam. Bracken had nog steeds moeite met de naam. Was het nou Threetrees of toch gewoon ouderwets Fourtrees? Threetrees was wel erg moeilijk uitspreken, maar Fourtrees klonk wel beter. Maar het is ook niet accuraat meer. De jonge kater zuchtte, zijn kopje hield hij schuin terwijl hij naar de vier - nee drie - machtige bomen keek. Zou die ene ooit nog aangroeien? En hoelang zou dat dan gaan duren? Hij zou het sowieso nooit meer meemaken, en zijn kittens ook niet. Hun kittens dan? Nee, waarschijnlijk niet.

Tidepool

Het was toch wel raar om warrior te zijn. Ze had nu andere verantwoordelijkheden en ze moest andere dingen doen om haar dagen te vullen. Dat was wel een beetje bitterzoet, hoor. Want hoewel ze nu meer tijd kon spenderen met haar zus, moest ze de dagelijkse trainingen met Settledstar missen, en nu hij leider was voelde het soms alsof hij geen tijd had om met een gewone jonge warrior te gaan jagen of zo. Waarom zou hij? Veel belangrijkere dingen hadden zijn aandacht elk moment nodig. Tidepool had niet eens door dat ze totaan fourtrees gewandeld was, tot ze de drie bomen zag staan. Voor haar voelde het raar dat deze plaats fourtrees heette, en niet threetrees, want ze was hier nooit geweest toen hier nog vier bomen stonden. Althans.. Niet bewust. Tidepool wist immers niet dat ze hier geboren was. Ze spotte een bekende gestalte die bedenkelijk de bomen aankeek. Even dacht ze dat het Settledstar was, voor ze doorhad dat hij het niet was, maar wel iemand die misschien nog beter was: Brackenfire! Oh, ze had hem al lang niet meer gesproken.. Niet meer sinds.. Sinds Newtspark, waarschijnlijk. Ze drong de tranen terug die dreigden te verschijnen als ze aan haar vriendin in Starclan dacht en rechtte haar rug. Zelfzekerder dan ooit tevoren stapte ze op de Riverclanner af. Ze was een warrior van Shadowclan nu, en ze moest die trots dan ook duidelijk op haar dragen! Dat was immers wat warriors deden, toch? "Brackenfire!", begroette ze hem vrolijk, licht snorrend. "Hoe gaat het?", vroeg ze daarna, verlangend naar het warme geluid van zijn stem en de manier waarop hij haar altijd aan het lachen kon brengen.

Hij hoorde zijn stam achter zich, en snel draaide hij zich om. Een grote glimlach brak door op zijn gezicht toen hij zijn vriendin zag. 'Tide!' groette hij blij. Hij sprong op en begroette haar al snorrend met een zacht tikje op haar neus met de zijne. 'Met mij gaat het goed! Met jou? Ben je inmiddels al Warrior?' vroeg hij, super benieuwd was hij. Hij wist dat ze wat langer door had moeten gaan, maar nu werd het wel tijd toch? Ze leek zelfverzekerder dan ooit!

Tidepool kon een blos op haar wangen niet onderdrukken toen hij dichterbij kwam dan ze verwacht had en haar begroette met een tikje van zijn neusje tegen de hare. Ze keek even naar beneden, bijna verlegen, maar een grote glimlach sierde haar gezicht. Hij vroeg haar of ze al warrior was geworden ondertussen, en de jonge kattin was trotser dan ooit dat ze ja kon knikken. "Ja! Ik heet T-Tidepool nu!", antwoordde ze. Heh, mooi het tegengestelde van zijn naam; hij was vuur, en zij was water. Een beetje ironisch, aangezien hij de riverclanner hier was.