That nice lady

Als de sneeuw en winterse kou plaats had gemaakt voor de behagelijke temperaturen van lente stond ook de poes op het punt om weer te vertrekken. Tijdens de koude maanden nam ze de voorkeur voor een boerderij met een hoop muizen in de schuur en vriendelijke mensen wie haar wel eens een hapje gaven. Het was de beste plek om te overwinteren, maar ze bleef er liever niet te lang. Hilda, zoals haar naam was, mocht zichzelf benoemen als een reiziger, ze week nooit te ver af van haar thuis. En dat was nu ook haar doel weer. Thuis was overigens een ruim begrip, ze trok altijd wat rond om de beste plekjes te vinden voor dat moment. Eigenlijk zag ze alles hier wel een beetje als haar thuis. Hilda liep kalmpjes door de wijde grasvelden heen, de lange sprieten gleden langs haar zwarte vacht. Ze keek eens omhoog naar de stand van de zon en zag dat het nog redelijk vroeg was. Ze had nog geen moment voor zichzelf genomen om te jagen, maar nu ze eigenlijk al bijna thuis was kon ze net zo goed de rest nog even afmaken. Gisteren vertrokken en vandaag tegen de middag aankomen vond ze een prima deal. Daarnaast, niet al te ver hier vandaag stroomde de rivier. Het zou goed zijn om daar haar eerste stop te maken, bij een vertrouwde plek. Haar eigen gedachtes werden onderbroken door een beweging in de verte en Hilda richtte zich daar op. Ze had geen bescherming om haar heen en haar ouders hadden haar altijd geleerd goed op haar omgeving te passen. Al was Hilda wel een stuk meer van vertrouwen dan haar ouders, ook zij begreep dat je beter voorzichtig dan sorry kon zijn. Haar blik bleef rusten op een kat verderop. Met grijze kleuren en vanaf hier kon ze al zien dat hij flink gehavend was. Dat hoefde niet meteen slecht nieuws te betekenen en ze was geen kat om meteen op uiterlijk af te gaan. Misschien dat ze hem al eens eerder gezien heeft, al zou ze zo'n kat wel moeten herinneren. Hilda stapte vriendelijk maar toch wel met de juiste voorzichtigheid op hem af. ''Goeiedag daar''begroette ze hem met een zachte en zoete stem, vloeibaar zoals honing. Intussen probeerde ze in haar herinneringen te vinden of ze eens een omschrijving had gehoord onder wie deze kerel kon vallen.

-Eerste post Coacaze