Take it to the limit

Hoewel Coldstreak meestal wel binnen zijn eigen territorium bleef en enkel naar Fourtrees afdwaalde als hij dat niet deed, had een prooispoor hem naar het Lost territory gebracht. Natuurlijk ging hij die prooispoor hier niet meer verder volgen, maar hij was al te ver afgedwaald om nu om te keren. Hij was hier nog niet zo heel erg vaak geweest en ergens was hij wel nieuwsgierig naar deze plek, want hij had hier al veel over gehoord. Een aantal ThunderClanners hadden immers SkyClanbloed door hun aderen stromen. Heel dit gebied was ooit van SkyClan geweest, maar een bosbrand had het volledig verwoest en dit waren de restanten die er nog van over waren. Het gebied leek nu overgenomen te zijn door Twolegs en Coldstreak liet zichzelf wat lager zakken toen hij het geschreeuw van Twoleg kits hoorde, zijn tanden licht opgetrokken hebbend. Een geur die hij niet kende kwam hem tegemoet en de kater draaide zijn kopje zodat hij naar de nieuwkomer kon kijken. Er hing geen Clangeur aan, dus waarschijnlijk was het een rogue.

Blueberry struinde over het Lost Territory. Haar blauw groene ogen waren tot spleetjes geknepen en ze had haar verdraaide bek iets open staan zoekend naar prooi. Maar in plaats van de verse geur van een muis of konijn te vinden kwam de stinkende geur van clankat tot haar binnen. Het was alweer een tijdje terug sinds ze voor het laatst een aanvaring met een bosjes kat had gehad. Ze wiebelde met haar oren.
Dat kon nog wel eens leuk worden. Clankatten waren vaak nog bang voor haar doordat haar uiterlijk nog 'Bloodclan' schreeuwde. Niet dat ze dat erg vond natuurlijk. Ze droeg namelijk na al die manen nog steeds met veel trots haar Elite halsband. De honden tanden die ze over de manen had verdiend pronkte nog steeds om haar nek. Ondanks dat ze de elite had verlaten was ze nog steeds trots op haar prestaties. Ze had het nooit over haar hart kunnen verkrijgen de halsband af te doen. De Elite zal altijd een stuk van haar blijven. Blegh. Wat was ze weer klef aan het doen... Natuurlijk miste ze de clan. Maar dat lag nu in het verleden. Ze had destijds niet echt een andere keus gehad, anders was ze er nu niet meer geweest. Focus op het heden. Blueberry had maar een doel voor ogen. Aansterken en zichzelf tot het uiterst verbeteren. Ze moest zichzelf kunnen bewijzen en wie weet zou ze nog een kans hebben om zich terug te keren tot haar oude clan. De kansen dat dat zou lukken waren minimaal. De Elite stond nou niet bepaald bekend voor hun vergiffenis. Maar het was altijd een poging waard. Het was niet alsof Blueberry een ander plan had.
Voorzichtig sloop de verminkte kattin verder met haar buik tegen de grond gedrukt richting de clan geur. Al snel zag ze een zwarte kater met de stinkende geur van het bos om hem heen hangen. Blueberry stond op het punt zich klaar te maken hem te belagen. Maar het leek er op dat haar tegemoetkomer haar eerder had gezien. De kat draaide zijn kop haar richtig op. "Shit". Ze kwam overeind en zette dreigend een paar stappen zijn richting op tot ze voor hem stond. Ze stak haar verbogen kin de lucht in. "Gegroet," miauwde ze fel. "Wat zoekt een kat zoals jij hier? Dit is geen clan gebied."

Er kwam een kat hem tegemoet en Coldstreak draaide kort met zijn oortjes toen hij haar dreigende houding zag. Zijn blik ging traag van de halsband die dat ze droeg naar de blik in haar ogen en hij opende kort zijn bek om haar geur in zich op te nemen. Ze rook niet naar BloodClan. Waarschijnlijk iemand die ooit bij BloodClan had gezeten en of tot inkeer was gekomen of eruit was geschopt. Waarschijnlijk het laatste: wie zou zo’n vreselijke halsband nog vrijwillig willen dragen? Zijn klauwen schoten uit hun hulzen toen ze haar woorden sprak en hij keek haar al even dreigend terug aan. ”Dit territorium behoort tot niemand toe,” gromde hij haar toe. ”Ik heb net zo veel recht om hier te zijn als jij.” Hij nam haar kort in zich op. Ze leken dezelfde leeftijd te zijn en hoewel hij groter dan haar was, wist hij dat hij haar niet mocht onderschatten. Die tanden om haar nek had ze niet voor niets zitten. Coldstreak wist dat elke tand stond voor een hoger aanzien binnen de groep en hij vroeg zich kort af wat ze ervoor had gedaan om de tanden te verdienen. Vast niet veel goeds. ”Heb jij geen interessanter gebied om te zijn dan hier?” vroeg hij schamper aan haar, knikkend naar de “trofeeën” die ze om haar nek had hangen. Bah. BloodClanners of ex-BloodClanners. Het maakte voor hem niks uit. Hij verachtte ze allemaal.