The Hawk Arrived a Little Late

Hij liep de laatste tijd niet erg ver en bleef meestal hangen bij het kamp. Zijn schouder deed nog aardig zeer, maar het was goed voor hem om even er op uit te trekken. Voor zichzelf, maar ook voor zijn zere lichaam. Hawkpaw had nog geluk vergeleken Asterpaw. Zij had niet eens op al haar poten kunnen staan nadat ze uit de boom getuimeld waren. Terwijl de apprentice in gedachtes verzonken was, liep hij steeds meer richting de grens. De kater wist dat het in deze staat niet zo'n goed idee was om met katten buiten zijn Clan te spreken en toen de sterke geur van WindClan zijn neus binnendrong, draaide hij zich meteen om om weer te vertrekken. Hij had er geen zin in en het was ook niet verstandig. Nu nog hopen dat de ander hem niet had gezien. Wie het ook zou mogen wezen.

- @Crowpaw,