We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAF-BARE
Season
Leaf-bare, -10 °C - 5°C
Vrijwel uit het niets is het ijzig koud in het bos. Poeltjes dreigen te bevriezen, en sneeuw hangt dik in de lucht.
Onderwerp: When the party's over ma 9 mei 2022 - 19:43
Ze had niet heel veel goeie herinneringen aan de nursery. Omdat haar moeder haar de eerste paar moons van haar leven niet had mogen zien, had ze zich altijd een soort buitenbeentje gevoeld. Niet dat daar nu nog iets van terug te zien was. Althans, ze was misschien nog altijd niet zo heel sociaal, maar ze voelde zich niet meer afgezonderd van de rest van haar clan. Ergens was ze best tevreden met de positie die ze voor zichzelf gemaakt had, ook al was ze hier nog helemaal niet zelfverzekerd in. Met een muis in haar bek liep ze naar de nursery. Ze had via via gehoord dat er een hoogzwangere queen in lag die niet meer zo makkelijk overeind kwam, dus had ze voor haar wat te eten mee genomen. - Oakkit
BELIEVE THAT YOU WON'T REGRET THE CHOICES YOU MAKE
Onderwerp: Re: When the party's over ma 16 mei 2022 - 12:25
Nu dat Oakkit op zijn poten kon staan zonder dat hij meteen omviel, was het een stuk leuker om de nursery te verkennen. Dan voelde hij zich tenminste niet zo moe eer dat hij terug was bij zijn moeder, al putten de tripjes hem nog steeds behoorlijk uit. Het gebeurde dikwijls dat er katten prooi kwamen brengen naar de nursery. Hij kon het zelf nog niet eten omdat zijn tandjes daar nog niet goed genoeg voor ontwikkeld waren en hij nog steeds melk moest drinken bij zijn moeder, maar hij had zijn moeder er wel al van zien eten. Er kwam weer een kat de nursery binnen, deze keer een poes met een mooie vacht die hij niet kende. Ze liep naar een hoogzwangere queen toe en Oakkit liet zijn goudgele ogen op haar rusten. Zijn blik was zowat aan haar vacht gekleefd. Hij had nog nooit zo’n speciaal patroon gezien! ”Mwooi!” piepte hij dan ook zodra ze zich weer leek te willen omdraaien en hij wees met zijn pootje naar haar vacht om de nadruk erop te leggen. Want ja, hij moest het toch maar even gezegd hebben!