a song nobody knows

Onderwerp: a song nobody knows zo 1 mei 2022 - 13:01

_{Petalberry zat met zijn oogjes dicht aan de waterkant. Het zonnetje was tussen de wolken door gebroken en verwarmde het landschap. Hij voelde de kou van de ochtend steeds meer uit zijn lichaam verdwijnen. Hij kon hier zo van genieten. Een vredige stilte, na de woeste storm die er gewoed heeft in het kamp. Petalberry kon niet zo goed tegen al die spanningen. Moord, stress, ruzie. Niets voor hem. Hij was blij dat het nu weer wat rustiger was, en hopelijk met de komst van newleaf, zou dat ook zo blijven. Toch wist hij het niet te hard te wensen, want StarClan had altijd wel iets voor ze in petto.

Blazestar}

i am a member of the butterfly culture

flap flap

Onderwerp: Re: a song nobody knows ma 2 mei 2022 - 21:20

Oh I'm like a kid who just won't let it go
Twisting and turning the colours in rows

Ze waren tegenovergestelde. Waar de gevlekte kater in alle rust van de wereld baden- stapte de leader er onrustig door heen. En als positief en negatief, trokken ze naar elkaar toe. Opgelucht slaakte de leader een zucht, alsof het zicht op Petalberry al een deel van de spanning in hem af nam. En dat leek het ook eigenlijk altijd te doen. Natuurlijk, niet altijd waren ze zo close geweest als ze nu waren. Eerlijk, Blaze was een eikel geweest naar de jongere kater in hun vroege jeugd. Maar tijd wist velen wonden te helen, en een goede mentor versnelde het proces sneller dan je zou denken. De laatste manen van hun training had een sterk genoegen fundering gebouwd voor een band zo sterk als ze tegenwoordig hadden. "Petal" mauwde hij waarna hij zichzelf naast de kater wegzette, zijn blik op het kalm rollende water vallend. "Ik hoopte je al tegen te komen" mompelde de leader zachtjes, er was veel om te delen, om te zeggen. Blazestars gezeur kende geen grenzen en Petal's oortjes waren er vaak het slachtoffer van.

♜

I'm like a kid who just won't let it go, twisting and turning the colours in rows