Outside

Onderwerp: Outside wo 13 apr 2022 - 18:26

Er leek een nieuw soort spanning te heersen binnen Shadowclan en iedereen stond weer op scherp. Er werd meer op elkaar gelet en het was duidelijk dat er sprake was van een nieuw soort leiderschap. Wellicht was dit waarom de oudere apprentice druk voelde om voor de verandering terug te keren met prooi tussen haar kaken. Al was het maar een muis.
Terwijl ze zich een weg waande door het woud, voelde haar poten zwaar. Ze stond niet op scherp, zoals het hoorde tijdens de jacht. Ergens, vaag, achter in haar kop kon ze zich haar lessen nog herinneren. De trainingen waar ze wel had opgelet. Hoe je zintuigen op scherp moesten staan, hoe de wind in jouw richting moest blazen en je licht en geruisloos moest voortbewegen, verstopt in de schaduwen. Maar ze kon zich er niet toe zetten en ging daarom juist zitten. Ze veegde wat oud sneeuw aan de kant en zag verse, nieuw bladeren naar boven komen. Vage tekenen van newleaf die langzaam steeds dichterbij leek te komen. Ze boog haar kop om aan de blaadjes te ruiken. Was dit niet een kruid die ze in de medicine cat den gebruikte? De geur bracht haar terug naar toen haar zusje nog had geleefd en daar had verbleven. De blaadjes leken op het begin van een plant wat zou uitgroeien tot goudsbloem. Ze grinnikte zachtjes. Juist dit is wat ze zich herinneren kon, maar ze kon zich er niet toe zetten om fatsoenlijk te jagen.

@Nightcurse

Onderwerp: Re: Outside zo 22 mei 2022 - 21:17

I gave you a rare gift, but you didn’t want it.

Zijn neus had hem verteld dat hij in de buurt van een andere kat was gekomen. Al op een langere afstand. Hij haalde diep adem, terwijl hij een stap naar voren zetten. Een beeld vormde zich voor zijn gesloten ogen, de geuren mengde zich met elkaar totdat hij een plaatje van de kat had. Zwarte vacht, een apprentice. Helder blauwe ogen. Familie van een oude Shadowclan leader. Eentje met ongeveer dezelfde naam. Innerpaw. Een sly glimlach verscheen op zijn gezicht toen Nightcurse zijn twee verschillend gekleurde ogen opende en verder liep, in de richting van de geur. Al snel kreeg hij de zwarte kattin in het oog. Zachtjes hoorde hij haar grinniken, hij vroeg zich af waarover. "Innerpaw," zei hij op een kalme toon, terwijl zijn witte vacht langs de struiken gleed en enkele blaadjes met zich meenam. Toen Nightcurse dit merkte, ging hij zitten en haalde rustig de blaadjes er weer uit. "Stoor ik?" vroeg hij daarna aan de apprentice.

"Killing must feel good to god, too... He does it all the time, and are we not created in his image?"

Onderwerp: Re: Outside di 24 mei 2022 - 14:12

De bubbel waar Innerpaw in terecht gekomen was knapte toen ze een kalme stem haar naar hoorde zeggen. Haar haren kwamen licht overeind te staan, waarna ze het geritsel van takken en bladeren hoorde. Innerpaw draaide zich om en zag Nightcurse haar benaderen. "Ehm, nee hoor," miauwde ze wat gehaast. Ze wist niet waarom, maar ze voelde zich betrapt. De kater daarentegen was gewoon rustig bezig het het verwijderen van blaadjes en takjes uit zijn dikke, witte vacht. Innerpaw voelde een ongemakkelijke stilte over haar heen glijden terwijl ze enkel naar de kater keek. Ze ging staan. "Sta ik in de weg?" Vroeg ze daarom maar, met een frons op haar gelaat. Waar sloeg die vraag op?