Adrenaline to rewire my mind

Iets wat doelloos liep de grijze kattin langs de stroom water die Thunderclan en Riverclan gescheiden hield. Voor een paar momenten wilde ze de oversteek maken naar de overkant. Puur omdat ze het leuk vond om de territoria van andere clans te zien. Maar dat leek haar niet zo slim; ze had wel eens vaker de "ik kom kruiden" kaart gebruikt. En het begon zijn waarde een beetje te verliezen. En hoewel ze normaal gesproken wel zin had in een beetje herrie schoppen, moest ze daar ook voorzichtig mee zijn. Ze wilde niet dat ze een reputatie door het bos zou krijgen voor roekeloos gedrag. Dat zou haar acties op de lange termijn enkel ondermijnden. Mousepaw schudde lichtjes met haar vacht terwijl ze stug door liep. Het was een prachtige dag vandaag; de zon had de aarde gezegend met een overvloed aan licht en warmte. Maar toch was het niet snikheet, een licht koud briesje wist er balans in te houden. De vogels lieten hun zang talenten horen; ja het was een typische zomerdag. Toen de high-rank een bekende vacht in de verte spotte draaide haar mondhoeken gelijk omhoog. "Hey Remnant! Alles goed?" Schreeuwde ze luid om de aandacht van haar collega te trekken.

destruction was not what I intended but this is what happens to all who follow in my wake

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

De jonge Medicine Cat had eindelijk de kracht gevonden om haar den iets langer achter zich te laten. Echter niet zonder dat ze Maskheart had gevraagd om op haar den te letten. Hij was wellicht een Elder maar had meer kennis dan de normale Warrior over de planten die er waren en zou ook snappen dat kittens geen plek hadden in haar deel van de den. Ze had geen Apprentice die ze kon vertrouwen, niet zoals Rousebell haar had vertrouwd toen ze net begonnen was. Was dat al zo lang geleden? Ze was elf Moons, en in die vijf Moons tijd was alles enorm snel gegaan. Haar vacht warme op onder de zon en meteen voelde ze zich vrolijker, als ze nog Newtspark had gehad was ze waarschijnlijk op een van de rotsen gaan liggen om te ontspannen. Echter was Newtspark er niet. 'Hey Remnant! Alles goed?' Schreeuwde een bekende stem waardoor ze bijna een sprong in de lucht maakte, beide van schrik en van blijheid. 'MOUSE!' Gilde ze even vrolijk terug terwijl ze bleef staan en haar met glimmende ogen aan keek. 'Goed en met jouw?' Ze was jonger dan de ander maar was ook sneller opgegroeid en dat was te zien aan de volwassen uitstraling die ze in haar houding droeg. Ze wilde niet haar zorgen delen en daarnaast was het ook goed om de juiste banden te koesteren. Ze voelde zich anders zo eenzaam.

❅

De ander leek blij haar te zien; wat Mouse wel verwacht had. Ze hadden elkaar al zo lang niet meer gesproken. Maar dat kwam ook wel omdat ze het beide druk hadden met andere dingen. Remnant vooral, Mousepaw wist niet goed wat er allemaal aan de hand was in Thunderclan. Maar van wat ze allemaal had meegekregen klonk het als veel gedoe. Iets wat Remnant wel wat veranderd had, er hing een soort sfeer van volwassenheid om haar heen. Ondanks het feit dat haar thunderclanse collega jonger was dan zijzelf. Man; wat was er allemaal wel niet in de clan gebeurt als zo'n kat zoals Remnant zo snel zelfstandig moest worden? Ze wilde er niet eens over nadenken. "Nou ja, gewoon zijn gangetje. Er gebeurt niet zo veel bijzonders in Riverclan." Lachte ze terwijl ze met haar ogen over de rivier gleed die hun apart hield. "Maar is het geen idee dat ik naar jouw toe kom? Dat praat wat makkelijker vind je niet?"

destruction was not what I intended but this is what happens to all who follow in my wake

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

De jonge Medicine Cat was blij de ander te zien. Het was goed om met een deel van haar collega's bevriend te zijn. Zelfs al wilde ze meer vrienden dan ze op dit moment had. Het feit dat Eveningstar boos had moeten worden op kittens en Apprentices en dat Belladonnapaw alsnog zijn naam had mogen krijgen. Ze schudde haar kop, als een Apprentice die voorspoed niet verdiende was hij het. Terwijl hij de hele Clan met zijn onnozele acties in gevaar had gebracht. 'Nou ja, gewoon zijn gangetje. Er gebeurt niet zoveel bijzonders in Riverclan.' Mauwde de Medicine Cat Apprentice waardoor Remnantwolf langzaam knikte. Daarnaast hoefde Mousepaw gelukkig nog niet perfect te zijn, zoals zijzelf. De ander lachte waardoor de grijze Medicine Cat zich meteen beter voelde. 'Maar is het geen idee dat ik naar jouw toe kom? Dat praat wat makkelijker vind je niet?' Remnantwolf knikte terwijl ze de ander naar zich toe wenkte en zelf aan de oever plaats nam. 'Natuurlijk!' Het was misschien geen slecht idee om met de ander bevriend te blijven zeker omdat Carrioncough haar haatte. Wellicht omdat ze zo jong was en nog fouten maakte en doordat Newtspark ze zo diep had geraakt. Ze zuchtte langzaam. 'Hier is het wel wat onrustiger maar misschien ook omdat ik alleen sta.' Mousepaw had meer vrijheid, ze was niet de enige die de Clan kon roepen bij een noodgeval.

❅

'Natuurlijk!' Dat was nou wat ze graag hoorde. De grijze kattin betrad het meertje en zwom op een rustig tempo naar de overkant. Het was verfrissend om het koude water tegen haar lichaam aan te voelen, zeker nadat ze al die tijd in de zon had gestaan. Toen ze de overkant had behaald klom ze zonder weinig elegantie het land op. 'Hier is het wel wat onrustiger maar misschien ook omdat ik alleen sta.' Hoorde ze de ander zeggen toen ze volledig met al haar poten op de over stond. Mousepaw trok aan haar oor en keek haar collega strak aan. "Je zult snel een apprentice toegewezen krijgen Remnant, dat weet ik zeker." Er zou ook vast een tijd komen waar zij ook in de zelfde positie zou staan. Shrimpnose kon er immers niet voor eeuwig zijn. En eerlijk? Keek de grijs gestreepte poes er wel tegen op, ze wilde helemaal geen kleuter om haar heen hebben dansen. Als het aan haar lag zou ze de kar gewoon alleen trekken. Maar natuurlijk stond iedereen anders hierin. Toen de Riverclanner een paar grote eiken bommen in de verte zag staan, kon ze het niet helpen om er naar toe te lopen. Thunderclan stond bekend om hun geboomte. Maar van dichtbij waren ze wel heel indrukwekkend. Mousepaw draaide haar hoofd terug naar haar collega. "Kan je klimmen?" Vroeg ze toen met een twinkel in haar ogen. In hoge bomen kunnen klauteren was wel een vaardigheid die ze graag zou willen beheren.

destruction was not what I intended but this is what happens to all who follow in my wake

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

De jonge Medicine Cat was blij de ander te zien. Wellicht dat haar Clangenoten er anders over zouden denken maar dit was een van haar vrienden en ook een van de weinige die zou begrijpen hoe het was om het vertrouwen van Starclan te hebben. Ooit zou Mousepaw ook net zoals zij een naam dragen die niet gegeven werd door een Leader maar door Starclan zelf. Ze zou nooit vergeten dat Chivysniff haar had vertrouwd en ook had aangegeven dat ze zelf voldoende wist om ooit voor een Apprentice de weg vrij te maken. Mousepaw klom de oever op nadat ze naar de overkant was gezwommen en keek haar strak aan bij haar woorden. 'Je zult snel een apprentice toegewezen krijgen Remnant, dat weet ik zeker.' Remnantwolf grimasde even, ze wist niet zeker of ze wel zoveel had aan het opleiden van een Apprentice. Zeker nadat ze de kittens en Apprentices had leren wantrouwen. 'Starclan, ik hoop voorlopig nog niet. Nog niet zo lang geleden besloten kittens mijn hele den overhoop te halen. Daar heb ik echt het geduld niet voor.' Mauwde ze terwijl haar blik kort zeer scherp werd, Mousepaw zou vast begrijpen dat als Medicine Cat eigenwijze kittens ongeveer het ergste was dat ze mee zouden maken. Wat dat betreft hadden ze het makkelijk, ze hoefden niet te vechtten of te jagen voor de Clan. Enkel de band met Starclan sterk te houden en de gewonden genezen. Mousepaw leek de bomen nu te zien waardoor Remnantwolf haar blik volgde. 'Kun je klimmen?' Remnantwolf grinnikte voordat ze heel droog een vraag terug stelde. 'Kun jij zwemmen?' Het was iets waar de Clan sterk in was geweest. Klimmen konden Thunderclanners zeker. 'Natuurlijk kan ik klimmen. Waar zie je me voor aan, lui?' Plaagde ze haar vriendin voordat ze haar een vriendschappelijke stomp gaf.

❅