Wat een helse geluiden waren er weer te horen in de nursery. Een zacht gejammer kwam van de grote kitten af, die zich langzaam aan de kanten duwde en zijn poten netjes onder zijn staart verstopte. Voorbij hem stuifde een paar kittens heen, die blij lachend over elkaar heen rolden en verder gingen vechten. Bellkit vond dat speelvechten maar niks. Hij vond dat ze veel te ruig waren en het zag er gewoon ronduit barbaars uit. Even trok de bruine kitten een moeilijk gezicht, voordat hij langzaam overeind kwam en zo subtiel mogelijk naar de ingang toe glipte. Nog even keek hij achterom, hopende dat niemand hem gezien of gevolgd had, voordat hij de nursery uit glipte.
Eenmaal buiten leek het niet heel veel beter. Het middag gewoel en de patrouille wissels waren het eerste dat hem opviel. Een zacht afkeurend geluid kwam van de kleine Bell af, die zich meteen wat kleiner maakte, wat vrij moeilijk was. Hij was een grote kater, stond hoog op zijn poten en stak met kop makkelijk uit boven de andere kittens van zijn leeftijd. Hij slikte dan ook even, duwde zich tegen de grond aan en sloop zo voorzichtig mogelijk langs de zijkant van het kamp, zoekende naar een plekje tussen het riet waar hij rust kon vinden.
- Wolfkit
Onderwerp: Hard to love a part of me 
di 7 jun 2022 - 22:16
