Misschien was het een dom iets om tranen voor te hebben, maar het was iets dat hem zeker dwars zat. Als iemand die vrij gesteld was op routine, was ook zijn eetpatroon een routine geworden. Elke dag at hij hetzelfde. Het feit dat andere prooi op het programma kon staan, was hem nog niet te binnen geschoten. Hij had vis leren eten toen hij jonger was, enkele manen geleden. Maar nu leek al de vis zowat op te zijn voor vandaag. Geen enorme ramp opzich, want er waren nog heel wat andere prooi waaruit Bellkit kon kiezen. Meerdere muizen, een konijn en zelf wat vogels waren te vinden. Maar geen van die dingen waren iets dat in zijn normale dieet terug te vinden was. Hij trok dan ook een moeilijk gezicht en keek om, zoekende naar iemand om tegen te praten. Toen hij dan ook iemand vond, wandelde hij wat onzeker haar kant op, zijn groene, grote ogen gericht op haar. Het was echter opvallend dat hij haar blik duidelijk meed. "Mevrouw..." begon hij dan ook, met zijn zachte stem. "Denkt u dat er nog vis zal komen?" Misschien dat er nog wat warriors bezig waren met vissen en ze zo terug zouden zijn ermee. Dan kon hij even wachten met eten voordat ze terug waren.
- Drizzlefall
Onderwerp: No thanks 
zo 19 jun 2022 - 18:01
