Had a feeling that you'd never felt it

Met samengeknepen oogjes keek Stonekit naar de mosbal die voor zijn neusje lag. Hij had een paar kittens er eerder op de dag mee zien spelen, maar de bedoeling van het spel was hem nog niet helemaal duidelijk. Hij strekte zijn grijze voorpoot uit en gaf er een zacht tikje tegen, waarna hij gebiologeerd toekeek hoe het balletje een stukje verder rolde. Het was nu niet zo’n imposante afstand dat het balletje aflegde, maar het was imposant genoeg voor Stonekit om zijn aandacht erop te fixeren. De kitten liet een kleine kreet van plezier varen, waarna hij zichzelf lui met zijn achterpoten schurend over zijn buikje naar voren duwde, om het balletje vervolgens nog een klein duwtje te geven. Hij snorde zachtjes toen dat hij zag dat het balletje gemakkelijk mee gaf, ondanks dat hij nog niet veel kracht in zijn poten had. Zijn postuur wees erop dat hij later een groot, gespierd postuur beloofde te hebben, maar voor nu was hij natuurlijk nog maar een kleine kitten. En was dit dus al een hele prestatie voor hem!

@Rimepaw