We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: Even if it leads away do 8 sep 2022 - 11:35
Stonekit knipperde slaperig met zijn oogjes toen dat hevig gepiep de stilte doorbrak. Hij stak zijn kopje de lucht in, maar legde het weer neer toen dat hij zag dat het gewoon één van de pasgeboren kittens was die honger had. De kitten werd met de achterpoot van een queen naar haar buik gebracht en niet veel later hield het piepen op. Het duurde niet erg lang eer dat Stonekit weer in begon te dommelen, maar pootstappen leken zijn richting op te komen en het katertje bewoog met zijn oortjes. Het leek er de laatste tijd wel op alsof er veel katten de nursery kwamen bezoeken, al kon het natuurlijk ook gewoon weer een apprentice zijn die voedsel kwam brengen. Stonekit hield zichzelf stil en opende enkel één oogje zodat hij vanuit de beschutting van zijn pootjes naar boven kon kijken. Als het voor hem was, zou hij daar zelf wel achter komen. Voor nu wilde hij nog even genieten van de rust.
Onderwerp: Re: Even if it leads away wo 5 okt 2022 - 15:28
Specklepaw
How cute, you don't think I can get something I want
Brommend liep de apprentice de nursery in met een verse prooi tussen haar kaken. Waarom moesten ze al de lekkerste stukken naar die stomme kittens brengen? De meerderheid liep toch nog te zogen bij hun moeder. Maar nee, het was blijkbaar zodat de moeders genoeg melk konden maken voor die ukken. Ja, dat konden ze met een paar muisjes toch ook? Specklepaw had hard gewerkt om de prooi tussen haar kaken te vangen en nu mocht ze hem geen eens zelf opeten. Wat een hoop gedoe. Misschien dat ze dan ook maar gewoon minder haar best ging doen om goede prooien te vangen, als ze er toch geen dank voor kreeg. Ze sjokte naar een naast van een van de queens toe, degene naar wie ze de prooi moest brengen van een van de warriors. Er was echter geen queen te bekennen, alleen een kleine, grijze kitten die lag te dommelen. Specklepaw liet de prooi met een plof op de grond vallen. "Hey, waar is je moeder? Ik heb eten voor haar." Het was niet de het meest logische begin van een gesprek, maarja, wel het snelste om te weten wat ze moest weten. Ze had immers ook nog andere dingen te doen die dag.
Onderwerp: Even if it leads away 
do 8 sep 2022 - 11:35
