Bo-hored

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Cottonflower had een plekje in de sneeuw gevonden. Nou ja, ze had het meer gecreëerd, terwijl een heerlijk zonnetje aan de hemel stond maar de lucht nog zo koud was dat enkel de pegels die het meest in de zon stonden smolten. Ze was zichzelf aan het wassen, terwijl de kou haar niets deerde. Het was een prachtige dag, maar die werd verstoord toen haar apprentice in het zonlicht kwam staan en haar kwam vertellen dat ze wilde training. Cottonflower trok een wenkbrauw omhoog en keek de jonge poes aan. ‘Dat is wat je wil doen als je je verveeld, echt?’ miauwde ze ongelovig. ‘Dat is wel heel wanhopig,’ miauwde ze met een stiekem lachje. Cottonflower kon wel minstens duizend dingen verzinnen die leuker waren dan trainen. En dat was inclusief de elders den schoonmaken.}

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Cottonflower grinnikte om de opmerking van haar apprentice. Naïeve Specklepaw. ‘Ik doe heel veel. Ik kijk en ik luister,’ miauwde ze. Ze haalde verveeld wat modder onder haar nagels vandaan en vervolgens mopperde de gevlekte poes over de sneeuw. Een diepe frons stond op haar gezicht terwijl ze haar bestudeerde. ‘Ik snap jou niet,’ miauwde ze oprecht tegen de apprentice. ‘Toen ik jong was deed ik niets anders dan spelen in de sneeuw. Het is zo mooi, en het is er altijd maar voor eventjes,’ miauwde ze vervolgens. ‘Jij bent een rare apprentice. Je wil liever met mij rondhangen, echt?’}

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Voor het eerst zei Specklepaw iets grappigs. Misschien zat er toch nog een iets plezanter karakter in de poes verstopt. ‘Dat maakt twee van ons,’ miauwde ze met een zucht. Ze rolde daarna prinsheerlijk op haar rug en keek met één oog naar de gevlekte poes. Ze begon door te mopperen. Ze waren echt water en vuur samen. ‘Omdat sneeuw er nooit lang is. Je moet ervan genieten zolang het er is.’ Leef in het moment. Pluk de dag! Whatever. Ze draaide haar ogen op haar volgende opmerking en keek weg, naar de lucht nu en plukte wat zand onder haar nagels vandaan. ‘Nee, dat wil ik inderdaad niet,’ miauwde ze simpelweg op. Ze hief haar kop weer wat van de grond en keek de gevlekte poes een moment aan. ‘Waarom maken we geen deal? Ik train jou, als jij iets kan verzinnen wat je leuk vindt.’}

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Cottonflower had veel verwacht van mevrouw zeurpiet, maar niet dat. Ze kreeg de volle laag in haar smoel. Ergens had ze het misschien verdiend, maar ze trok haar kop in haar nek van de kou en haar bek stond wagenwijd open. Specklepaw lachte niet eens, ze stond daar maar, waarschijnlijk maar wat trots op zichzelf. Na de initiële shock, kon Cottonflower er echter wel om lachen. Ze grinnikte eventjes en schudde de sneeuw van haar kop, en streek de overgebleven sneeuw een pootje de sneeuw van haar wangen af. ‘Oke, fair,’ giechelde ze. Ze kwam overeind en wilde het liefst haar mooie snoetje in de sneeuw drukken. Maar, de deal was de deal. ‘Laten we trainen.’ Oh en trainen zouden ze.}

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Cottonflower leidde haar niet ver buiten het kamp. Het eerste stukje vlakke grond bleef ze staan, terwijl Specklepaw maar al te tevreden met zichzelf bij haar volgde. Die vroeg natuurlijk wat ze moesten doen, nadat ze betweterig had opgemerkt dat ze niet konden zwemmen of vissen. Ze draaide zich naar haar apprentice toe. ‘Vechten,’ antwoordde ze kortaf. Ze hief haar kop en wist dat mevrouw buiten haar stoeierij met de andere apprentices, waarschijnlijk nul ervaring had. Cottonflower zwiepte haar staart en stelde zichzelf in een defensieve houding op, verstevigde haar stand in de sneeuw. Ook zij was niet geweldig in vechten, maar Cottonflower vocht als een meisje, gemeen. ‘Val me aan.’}

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Cottonflower kreeg een vals grijnsje om haar lippen heen  terwijl Specklepaw op haar af kwam stormen. Kom op, ze kon als apprentice Hermitshell verslaan in snelheid. De jonge warrior danste eenvoudig aan de kant en Specklepaw vloog haar voorbij. Ze keerde direct zich weer naar de apprentice. ‘Kom op, Specklepaw! Je bent nog lomper dan een sjokkende das.’ Cottonflower grinnikte en zwiepte uitdagend met haar staart. Ze ging echt niet zeggen wat ze wel moest doen. Ze wilde vechten, dus ze zou het krijgen ook. Bovendien was Cottonflower ook zelf niet goed in vechten, maar een onervaren apprentice kon ze nou nog net wel hebben. ‘Ik heb gevochten in de oorlog tegen ShadowClan. En zelfs zij waren beter dan jij.’}

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Het werkte. Ze zag de spanning op haar kaak en een opmerking inslikken. Al kon haar apprentice het toch niet inhouden iets te zeggen. Het laatste woord wilde hebben was aan Cottonflower zelf. ‘Eén van mijn grootste talenten,’ kaatste ze terug. Specklepaw zette een nieuwe aanval in en ze rende weer recht op haar af. Maar de warrior durfde ook wel te wedden dat ze niet weer precies hetzelfde zou doen. Zo dom kon ze toch mogelijk niet zijn? En ze had gelijk, ze week weg en Cottonflower spiegelde haar bewegingen. Maar terwijl zij naar haar poten dook, stak zijn een poot uit om een poging te doen haar op haar schouder van haar af te duwen. En ze hield zich zeker niet in.}

Grootste talenten haar achterste. Cottonflower kon praten wat ze wilde maar het was alleen maar gemauw, niets van waarde. Ze was er ook vrij zeker van dat de katten waar Cottonflower tegen had gevochten veel meer training hadden gehad dan haar, dus dat was een zeer oneerlijke vergelijking. Het was niet alsof ze ineens perfect kon zijn in vechten. En dus stoof de apprentice maar weer op haar mentor af, om nogmaals een mislukte poging te doen. Een poot raakte haar schouder en gaf een harde duw. Het deed pijn, maar Specklepaw beet haar kaken op elkaar terwijl ze weg werd geduwd. Ze probeerde met het momentum mee te werken, en dook naar de staart van de kattin, om daar dan haar tanden in te zetten. Maar of ze raak kon bijten? Cottonflower had net zo veel pluis op haar staart zitten dan haar ego groot was.

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Cottonflower wist haar apprentice van zich af te werken en ze keek haar triomfantelijk aan. Uitdagend stak ze haar tong naar haar uit, maar het kind leek extreme focus te hebben op wat ze aan het doen was. Ze kwam snel weer op haar af en mikte op haar staart. Ze beet in haar pluizige vacht en Cottonflower keek met een ruk om. ‘Boe,’ sprak ze met een scheve grijns. Ze trok ruw haar staart uit de bek van haar apprentice, waar het voelde alsof ze een hap pluis kwijtraakte, en probeerde toen met haar volledige lichaam Specklepaw te tackelen en haar tegen de grond te werken.}

Haar kaken klemden zich om de enorm pluizige staart van haar mentor heen, die daardoor met een ruk naar haar toe draaide. Echterl leek niets te werken, wat de apprentice enorm frustreerde, want Cottonflower trok gewoon ruw haar staart weg waardoor Specklepaw met een mond vol pluis stond. Terwijl zij druk bezig was met al dat pluis uit haar bek te krijgen, zonder te kokhalzen, knalde haar mentor met een klap tegen haar aan en werd ze tegen de grond gewerkt met het volle gewicht van cottonflower. En dat was nogal een groot gewicht. Specklepaw spartelde tegen in de hoop vrij te komen maar de kattin boven op haar was gewoon veel te zwaar. “Je bent me aan het pletten,” accuseerde ze haar mentor een beetje buiten adem.

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Natuurlijk lukte haar acties bij een ongetrainde apprentice. Lachend bleef ze bovenop Specklepaw liggen en keek neer op de gevlekte apprentice. ‘‘Je had gelijk. Dit is leuk,’’ sprak ze jennend naar haar apprentice. Maar Cottonflower was niet helemaal verschrikkelijk, heus. Ze rolde van haar af en bleef op haar rug in het gras liggen. Haar kopje ging weer naar Specklepaw en haar blik werd iets serieuzer. ‘‘Lesje nu geleerd?’’ Als ze dan eindelijk een training wilde, dan had ze nu een les van haar gekregen. Iets om dat enorme ego van haar apprentice een opdonder te geven.}