Let me tell you

Onderwerp: Let me tell you wo 12 okt 2022 - 7:23

Het was vroeg in de ochtend. De zon kwam steeds later op, wat een vroege leafbare betekende. Carrioncough rilde al bij de gedachten alleen al. Zijn pels was gehavend en dof door de ziekte. Riverclan zag af. Hij was zelf een van de eerste slachtoffers geweest en ze hadden al een paar katten moeten afgeven aan de rivier. De gedachten alleen al maakten hem misselijk. Kregen ze nu nooit geen rust van Starclan? En hoewel hij nog steeds heilig geloofde begon hij stilletjes aan ook aan hun acties te twijfelen. Misschien moest hij eens aan Shrimpnose of Crystalstar vragen wat Starclan met het lot te maken had, hoeveel zij er in te beslissen hadden, want dit was gewoon oneerlijk.

Hij schudde zijn vacht uit en ging zitten. Zijn waterige blik gleed over het deel van de Fourtrees. Een stuk vallei met drie gigantische bomen en één afgebrande. Was dit een voorteken voor Riverclan? Ondergang door de ziekte? Niets minder dan een verhaal en een verkoolde stomp.

+ Beechresin
- Heb een rap-battle van zeker 5 posten over iets van halloween

♝ carrioncough

Onderwerp: Re: Let me tell you za 15 okt 2022 - 13:20

Tijd leek soms haast gewoon voorbij te vliegen. Dit was de tweede verandering van een seizoen sinds ze haar vader had gedood, iets wat alleen Settledstar maar wist. Ze was ook niet van plan om het ooit aan iemand anders te vertellen. Het was iets dat beter verborgen bleef. Ook al vroeg ze zich vaak genoeg af wat het van haar had gemaakt. Of ze nog wel naar Starclan zou gaan na dit alles. Maar was het zo vreemd om je eigen familie te willen beschermen? Ook al brak het jezelf? En nu was haar jongste nest zelfs al klaar om apprentices te worden. Iets waar ze stiekem niet het gevoel had dat ze er klaar voor was. Het zou betekenen dat ze ze niet meer volledig kon beschermen voor wat de buitenwereld kon doen en ze wist niet of ze het zichzelf kon vergeven als er met een van hen wat zou gebeuren.
Voor nu waren ze nog veilig in het kamp en kon ze ook haar eigen weg nog gaan. Ze kwam niet vaak bij fourtrees, maar soms was het de enige plek waar ze van de rest van de clan weg kon geraken. Ook al betekende het wel dat ze katten van andere clans mogelijk tegen kwam. Wie ze niet had verwacht aan de kant van Riverclan te vinden was de deputy misschien wel. Hij zag er alleen niet al te best uit als ze het moest toegeven. ”Carrioncough,” Begroette ze de kater met een kort knikje. Ze besloot voor nu niks te zeggen over hoe hij eruit zag, niemand hield ervan wanneer je zwaktes bloot gelegd werden. Ze zou het alleen gebruiken als de kater voor haar een bedreiging zou vormen, maar daar leek het voor nu niet op. ”Alles goed in Riverclan?” Het was een standaard vraag, maar een waarvan ze niet wist wat het antwoord erop ging zijn deze keer.