We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Oh I'm like a kid who just won't let it go Twisting and turning the colours in rows
Met een zucht hief de leader zich op wankelende poten. Het was een opdracht gegeven aan hem door Shrimpnose, Riverclans medicine cat. Door de pijn en ziekte moest hij zijn spieren langzaam weer gaan gebruiken om te voorkomen dat ze te ver afzwakte. Blazestar vond het allemaal maar stom maar goed. Als het betekende dat hij hier sneller kon ophoepelen greep hij gretig naar die kans kostte wat het kostte. En dus beet hij zijn kaken stevig op elkaar en hief hij zijn gekneusde poot langzaam op, nog heel even en het was voorbij. Binnenkort kon hij zijn nieuwe kinderen ontmoeten. Z'n oude omhelzen en Hawk weer zien.
Onderwerp: Re: Vissen stinken do 1 dec 2022 - 13:23
Bell
In zijn ooghoek zag hij de oranje kater die hier een tijdje terug binnen was gedragen. Ze hadden hem gevonden bij de rivier. Bellpaw was er heilig van overtuigd geweest dat de kater dood was. De verassing die had gevolgd toen hij terug overeind kwam, adem haalde en zelf had gepraat was dan ook choquerend geweest voor een jochie als hem. Hij had nooit echt vernomen dat leaders echt konden sterven en terug konden komen zonder enige gevolgen. Alhoewel hij eens had gehoord dat zijn oma, Butterstar, geen stem meer had na een leven te zijn verloren.
Blazestar was zijn naam en wat hij deed zag er pijnlijk uit. De apprentice kantelde zijn kop en stapte behoedzaam naar hem toe. De groene ogen van de jonge, grote kat gingen even over hem. Wat probeerde hij zelf te bereiken hiermee? Hij deed zichzelf toch alleen pijn? Of wilde hij iets gaan doen? MOest hij zijn hulp aanbieden voor een oude knakker die niet eens deel uitmaakt van de clan? Misschien wel, het was nog steeds een leader. "Uhm... Heeft u hulp nodig?" probeerde hij dan ook onzeker.
Get a load of this train-wreck His hair's a mess and he doesn't know who he is yet But little do we know, the stars Welcome him with open arms
Blazestar
Moderator
Sannemander 933 Actief All my troubles on a burning pile
Onderwerp: Re: Vissen stinken za 10 dec 2022 - 16:14
Oh I'm like a kid who just won't let it go Twisting and turning the colours in rows
Door de pittige pijn heen hoorde de leader de ongemakkelijke stem van de Riverclan apprentice. Het joch was voor hem nog naamloos, vrijwel geheel onbekend. Vreemd was het dan ook eigenlijk wel dat het hem hulp aanbood. De kleine kater kantelde zijn kop ietwat "Oh," een kleine his verliet zijn bek toen hij zijn poot wegzette "Nee joh kind, niks waarbij ik hulp nodig heb." Wat kon ie doen? Als zijn pijn weg toveren? Joh if only. "Geen trainingen vandaag?" vroeg hij vervolgens, tegen eigen gevoel in. Zo lang hij hier gewond er bij lag was het niet bepaald een geweldig idee om onvriendelijk over te komen after all .
Onderwerp: Re: Vissen stinken za 10 dec 2022 - 18:22
Bell
Soms vroeg hij zich af waarom regels zo makkelijk gebroken konden worden. Was het altijd omdat een bepaald persoon het deed dat ze konden genegeerd worden of was het een andere kwestie? In zijn opinie vond hij het maar vreemd en nogal ongemakkelijk. Waarom hadden ze richtlijnen en regels als iedereen er zomaar overheen liep. Gaf hem maar liever routine en zekerheid, het zou ervoor zorgen dat iedereen het veel beter had. Die chaos en alles die eraan vasthing zou dan niet langer een probleem zijn. De leader gaf aan dat hij geen hulp nodig had en Bell trok met z'n oortjes. Een vraag werd wel meteen terug gegooid naar hem en de grote apprentice schrok bijna hiervan. "Wel uhm..." Hoe zei je dat je nog geen training had gehad en het allemaal ontliep? Wel... Moeilijke kwestie dit. Het was immers niet zo makkelijk om dat voor te leggen aan een leader, right? Straks vertelde hij het aan Crystalstar. "Ik heb een vrije dag," Een leugentje om bestwil. "Wanneer gaat u uhm... Terug?" vroeg de kater vervolgens rustig aan hem, zijn ogen gericht naar zijn poten. Des te sneller deze... Anomalie uit z'n leven verwijderd was, des te beter.
Get a load of this train-wreck His hair's a mess and he doesn't know who he is yet But little do we know, the stars Welcome him with open arms
Onderwerp: Vissen stinken 
do 1 dec 2022 - 13:02
