A backdrop of blue

Onderwerp: A backdrop of blue vr 10 feb 2023 - 12:56

Koude wind groette het paar terwijl ze samen het rouwe landschap tegemoet liepen. Een eindeloze missie leek het tegenwoordig, voedsel bij elkaar schrapen. Ze hadden bar weinig, geen reserves meer en de hele situatie was grijs en grauwig getint. Na iedere klap leek een ander hen op te wachten, het was een goede grap van het universum. En het boeide hem geen reet dat de code hen vertelde niet over het kittypet leven te dromen want bij starclan, een warm nest een constante vorraad eten klonk nu daadwerkelijk als het droomleven. Zijn blik schoot naar zijn zus, een steunpaal in deze miserie. Ze was altijd een perfect plaatje, daar maakte ze werk van. Maar Blazestar kon voelen dat er iets loos was, vreemd wel, normaal kon hij dit niet. Maar hij en zijn siblings kende elkaar beter dan hij andere kende, hij kon het lezen. Hij kon het zien- maar niet vragen. Nog niet.

+Sorrel

I'm like a kid who just won't let it go, twisting and turning the colours in rows

Onderwerp: Re: A backdrop of blue zo 12 feb 2023 - 18:28

Met elke dag werd ze zich er meer bewust van wat er eigenlijk in haar buik aan groeien was. Er was nog niet veel beweging, iets waarvan ze ook niet wist of ze zich er druk om moest maken, misschien was dit wel heel gewoon. Of het kwam door het feit dat er amper iets te eten was, hoe hard ze hun best ook deden. Ze wist alleen wel dat ze het niet lang meer verborgen zou kunnen houden, dat het snel genoeg op zou gaan vallen bij katten, dat waar de meeste alleen maar slanker werden zij om de een of andere reden juist dikker leek te worden rond haar buik. Het was tenslotte ook de reden geweest dat ze toch maar naar Storkglide toegegaan was, ook al had ze stiekem gehoopt dat het niet waar was. Nu wilde ze het alleen wel zelf vertellen aan haar broer voor hij er op een andere manier achter zou komen. Alleen hoe begon je erover? Het was niet alsof dit het meest geschikte moment was om kittens te hebben, verre van zelfs. "Ik moet je iets vertellen," Ze moest het hem vertellen, niet omdat hij haar leader was, maar omdat hij haar broer was. Toch maakte dat het niet makkelijker. "Ik ben zwanger," Forceerde ze de woorden er toch uit. "En ja, ik weet dat het het slechtste moment is om dat zo'n beetje te zijn," Voegde ze eraan toe, kort haar blik naar hem richtend. Snel genoeg zou ze niet meer nuttig zijn voor jagen, dan zou ze geen prooi meer voor de clan kunnen binnenhalen en waarom zou ze het dan verdienen om ervan te eten? Het voelde allemaal zo averechts, dat ze niet goed wist wat te doen met alles.