Snowyglowy

Onderwerp: Snowyglowy za 7 jan 2023 - 13:14

Een ding dat deze gebieden weer als de bergen deed voelen was de schitterende sneeuw die nu de grond bedekte. En de wolkjes die hij uitademde van de kou; natuurlijk was het niet bepaald fijn om het zo frisjes te hebben, maar dit iets deed hem toch denken aan zijn thuis en dat voelde dan weer goed aan. Hij wandelde plezierig rond en drukte met zijn neusje in de koude sneeuw om zo een klein sneeuwballetje te rollen. Hij vond het altijd schattig om te zien hoe kleine hoopjes sneeuw konden lijken op een balletje. Zo maakte hij een heel kringetje aan mini sneeuwballetjes die hij had gemaakt met zijn neusje. Dit was niet echt wat een medicine cat apprentice zou horen te doen in dit seizoen, maar een beetje plezier tussendoor kon geen kwaad toch? Zeker omdat hij sneeuw nogal gemist had.

+Wolfblood

One good deed
always sparks another
Snowyglowy Shiny_sig_17

and that'll make you shine like a star

:✧:

Onderwerp: Re: Snowyglowy za 7 jan 2023 - 22:53

when i need to

I'll bare my bloody fangs

WOLF-BLOOD

Het was lang geleden dat ze zich zo... Hopeloos had gevoeld. Telkens als ze dacht dat ze alles van vroeger mooi verstopt had achter een muur, dan gebeurde er weer iets en was alles opeens weer terug. Wie was de volgende? Haar broertjes en zusjes? Nightpaw? Rusteloos sloeg ze haar klauwen in de boom, en liet diepe groeven achter in de bast. Zulke grote poten, zoveel kracht - en waar was het goed voor, afgezien van dingen slopen? Haar kracht was alles wat ze verdomme had, en hoeveel nut had 't daadwerkelijk, als ze alleen maar kapot kon maken en niet de katten om haar heen kon beschermen? Iedere dag liep ze langs die verdomme grens, iedere starclanverdomme dag en alsnog was het gebeurd. Herhaaldelijk trok ze haar klauwen over de barst, veel meer dan nodig was om ze bij te scherpen, maar het zorgde er iniedergeval voor dat ze iets van die verschrikkelijke rusteloosheid kwijt was. Wolf ademde uit, en haar zucht verliet haar bek in de vorm van een wolkje. De poes wendde zich af, en kon in de verte een zwart-wit vormpje onderscheiden in de sneeuw. Met een frons keek ze naar het vreemde ritueel dat Shinypaw aan het doen was. Zeker een of ander gaar dingetje wat ze in de Tribe deden, ofzo. Wolfblood snoof en stapte op de jonge kater af. "Shinypaw," begroette ze hem, en deed haar best om haar stem neutraal te houden. Ze knarste met haar tanden. Oh hoe graag ze hem uit wilde kafferen, maar ze wist helaas dat het niet zijn schuld was. "Moet jij niet in de medicine cats den zijn? Is er überhaupt nu wel iemand om op Pe-, uh, de patiënten te letten?"

gemaakt door kiki

'A bird sat down and spoke to me:'

'"you are a murderer, no matter how beloved "'

Slap Count: 08

Kill Count: 02