The Skies Are All Blue

Onderwerp: The Skies Are All Blue zo 5 mei 2024 - 19:42

De wind waaide zachtjes door haar vacht heen op haar positie bij het Entry Control Point van de Main Base. Skadi was niet aangewezen tot de taak om het Control Point in de gaten te houden, maar het was een drukke dag in de Base en veel katten waren op pad. Nu was niet iedere member een complete idioot, maar veel van hun wel, dus ze konden wel een extra paar ogen gebruiken. Daarnaast, de Captain die in je nek liep te hijgen? Alleen maar goede motivatie om ook echt hun werk te doen. Sentry Duty was een taak waar veel Members niet veel aan vonden, en verveling zorgde voor fouten. Ze had liever dat ze op hun hoede bleven, zeker met de activiteit bij het Control Point die dag.

Dat was dan ook de reden waarom ze een hoog punt had opgezocht, waar ze beide het Entry Control Point en de katten op Sentry Duty in de gaten kon houden. Met een rechte rug keek ze neer op het zicht onder haar, maar er was niet heel veel bijzonders aan de hand. Voor nu was het rustig, omdat een hoop mentors hun Young Ones naar buiten hadden genomen voor training. Iets wat ze hard nodig hadden. Terwijl ze nu meer Young Ones hadden, betekende dat niet dat hun tekort aan volledige Members al opgelost was. Ze moesten eerst een harde training doorstaan, dus het was maar beter dat ze niet in de Base te vinden waren.

[+ Rollo First ]

:.:

Onderwerp: Re: The Skies Are All Blue ma 6 mei 2024 - 4:04

_{Sinds de dag dat hij geboren was, was hij klaar om de Elite te serven. Sinds hij kon kruipen had hij al met zijn siblings gestoeid, en sinds hij kon spreken had hij gezeurd tot de dag hij mocht gaan trainen. Hij was klaar geboren. Klaar om zijn spieren te scheuren en op te bouwen. Klaar om zijn botten te kraken om ooit die van andere te breken. Sinds de dag dat Orchis hem op zijn vijfde moon Young-One had benoemd was hij er dag en nacht op uit. Hij vond het heerlijk om bezig te zijn. Zijn spieren te voelen branden onder zijn bruine pels. Het zweet dat van zijn snorharen druppelde van het trainen. Het was ook geen hogere wiskunde dat Rollo zo was, met een moeder zoals Skadi. Ze was geen liefhebbende Queen die haar kittens vertroetelde zoals in de clans. Pf! Néé! ze was als hard als steen, meedogenloos, sterk als een leeuw en giftig als een slang. Een werkelijke beeld van een Elite kat. Ze was de Captain van de Elite. En groot gelijk. Hij was dan ook trots dat hij afkomstig was van haar bloedlijn. Zijn moeder, en ook nu zijn mentor. Hij was geweekt om een soldaat te zijn, en een soldaat zou hij worden ook.

Nadat hij teruggekeerd was van een surveillance had hij een wachtdienst. Hij had geruild met een andere Young-One, oorspronkelijk had hij namelijk de taak gekregen om te jagen. Maar jagen zat niet in zijn systeem. Dat was drie keer niks voor z’n iemand als hij. Naast dat hij er niks van bakte vond hij het ook geen reet aan. Hij stond er te boven. Er waren genoeg sukkeltjes die voor prooi konden zorgen, zodat katten zoals hij het échte werk konden doen. De grote bruine tom liep de Entry Control Point binnen. Met een knik nam hij de wissel in met de andere Young-One. “Zorg ervoor dat je met een haas terugkeert. De surveillance heeft me een lege maag opgeleverd.” Commandeerde Rollo tegen de andere tom. De kleinere kat knikte vlugjes en vertrok, snel op weg om prooien te vangen voor de Elite. Rollo trok voldaan met zijn snorharen en nam plaats op de waakplaats. Zijn ogen waren als scherp als een havik in de verte gericht. Stiekem hoopte de jonge tom dat er een onbekende kat zich op hun terrein durfde te wagen.. Hij wou maar al te graag zijn training technieken in de praktijk testen.}

Onderwerp: Re: The Skies Are All Blue di 7 mei 2024 - 19:01

Haar ogen vernauwden zich toen ze een bekend gestalte op een van de Young Ones op wachtdienst zag aflopen. Wat deed Rollo hier? Skadi was er vrij zeker van dat haar zoon niet was ingepland om het Entry Control Point in de gaten te houden. Een van de members van de Elite had die dag alle Young Ones ingedeeld na om haar ingeving the hebben gevraagd. Ze had express de instructies gegeven aan de member om te zorgen dat Rollo aan zijn zwakke punten zou werken. Ze wist dat hij niets van jagen moest hebben, maar zelfs die vaardigheden was iets wat je als een soldaat kon gebruiken; geursporen volgen, kunnen sluipen, dat soort dingen. Skadi wist niet of dat haar zoon achter haar rug om was gegaan of dat hij gewoon de instructies van een member, en dus iemand hoger in rang dan hem, had genegeerd, maar ze zou het er ook niet rustig bij laten zitten. Ze mocht Rollo op de wereld hebben gezet, maar dat betekende niet dat ze hem alles zou vergeven. Moederinstinct was iets wat ze nooit had gehad.

Met een vloeiende beweging sprong ze van haar uitkijkpunt af en liep ze stilletjes op haar zoon af. Hij had haar nog niet opgemerkt, dus eens kijken hoe goed hij aan het opletten was bij deze taak die hij zo boven het jagen verkoos. Als hij haar niet kon detecteren, dan deed ze toch echt wat fout met zijn training en zou ze die erg moeten gaan verstrengen. Iets wat ze misschien toch al wel moest gaan doen, als hij dacht dat hij gewoon zomaar zijn taken kon omruilen. Van al haar kinderen had ze de meeste potentie in hem gezien, de reden waarom ze hem als Young One had opgenomen, maar potentie was just that. Potentie. Hij had nog steeds training en sturing nodig om die potentie te veranderen in dodelijke talenten die de Elite graag zag.

:.:

Onderwerp: Re: The Skies Are All Blue di 7 mei 2024 - 20:05

_{Tevreden met zichzelf trok de bruine tom met zijn snorharen. Er lag een kleine grijns op zijn lippen. Hij voelde zich natuurlijk aardig baassie nu, zeker met alle Young-Ones die onder zijn poten gedrukt zaten. Hij hoefde maar naar ze te kijken en ze deden al wat hij dacht. Misschien lag het aan het feit dat zijn moeder de Captain was, of ze waren gewoonweg bang voor hem. Hij was natuurlijk niet op z’n bekkie gevallen en kwa lichaam was hij net een beer. Hij hoefde maar op ze te zitten en de meeste waren plat. Rollo grinnikte bij het idee. Kort ging het beeld daadwerkelijk door hem heen dat hij iemand met geweld onder zijn poten gedrukt had. Zijn nagels gleden uit zijn hulzen en kraste over het beton heen. Hij had wel vaker geknokt met wat clangenoten maar nog nooit écht een vijand in stukken gescheurd. Rollo snakte ernaar om zijn nagels is een keer goed in iemand vlees te haken. Hopelijk zou hij binnenkort met zijn moeder een keer één van die stink clankatten in elkaar timmeren.. In de hoofd van de jonge tom speelde het beeld nu veder af, zijn slachtoffer was als een muis waar hij meespeelde tot hij het lootje legde. Rollo was zo in z’n fantasie gezogen, dat hij helemaal niet hoorde dat zijn moeder richting hem toesloop.}

Onderwerp: Re: The Skies Are All Blue vr 10 mei 2024 - 1:01

Haar mening over haar zoon verminderde met iedere stap die ze dichterbij hem kwam en hij haar nog steeds niet had opgemerkt. Een feit waar Skadi niet blij mee was. Hoewel ze als moeder zijn respect niet verdiende, verwachtte ze dat nog wel als zijn mentor en Captain van de Elite. Ze had geen tijd om haar vaardigheden en wijsheid te verspillen aan iemand die het niet op leek te nemen. Iets wat hij toch duidelijk zou moeten gaan leren, one way or another. Rollo mocht misschien wel het postuur van zijn vader mee hebben gekregen, maar ze had toch echt gehoopt dat hij ook maar een marge van haar brein had geërfd.

Toen ze dichtbij genoeg was, haalde ze van achteren naar hem uit, klauwen naar buiten. Ze had simpelweg zijn naam kunnen roepen, hem kunnen aanspreken op zijn ongehoorzaamheid en oplettendheid, maar dat was niet haar stijl. Dat was niet de stijl van de Elite. In de Elite leerde je op de harde manier, dat had zij ook gedaan, en pijn hoorde daarbij. In plaats van een mentor, of moeder, of captain, speelde ze nu de rol van de vijand die succesvol hem had overvallen. En ze zou zich ook niet inhouden in die rol.

:.: