I think it's time to teach some lessons

Cloverkit was in een slecht humeur door haar siblings de laatste tijd. Omdat ze de jongste in het nest was plaagden ze haar, en tot haar frustratie deed hun moeder er niks tegen. Ze was op zoek naar een domme kitten op wie ze haar boosheid kon uitreageren. Natuurlijk was dat niet hoe zij het zou verwoorden, maar het is wel wat ze deed. Ze spiedde op de andere kittens, maar de meesten waren ouder dan haar en dus een slecht doelwit. Toen viel haar oog op Milkkit, een gevlekte kitten die nog niet zo oud was. Zachtjes begon ze te snorren toen de plannen in haar hoofd kwamen opborrelen. Naast haar lag een steentje, dat bracht haar op een idee. Ze verschool zich half achter een heuveltje en slingerde de steen met haar poot naar Milkkit toe. Raak! Het was moeilijk om haar lach in te houden. Snel deed ze alsof ze met haar eigen staart speelde om geen argwaan van de domme kit te wekken. Na een paar ogenblikken leek er weer niks aan de hand te zijn. Cloverkit verveelde zich al weer. Het was tijd voor een nieuwe aanval. Pootje voor pootje sloop ze in de richting van Milkkit. Die zat met haar rug naar haar toe gekeerd, slechte beslissing. Op een paar muislengtes afstand zette Cloverkit zich af en beet hard in het zwarte puntje van Milkkit's staart.

Tag: Milkkit

I think it's time to teach some lessons Onderschrift_clover

Milkkit was altijd veel opzichzelf geweest, terwijl de andere kits met elkaar speelde bleef zij altijd op een afstandje. Ze probeerde het wel hoor! Maar de andere kittens geen interesse in haar en de spelletjes die zij wilde spelen. Dus nu zat ze rustig bij de ingang van de Nursery in het winterse zonnetje weg te dutten. De lucht was ijskoud en Milkkit haar vacht stond helemaal bol om de warmte vast te houden maar de zon was het waard. Ze had de oudere katten horen praten over warmere tijden en ze kon niet wachten tot deze zouden komen. Terwijl ze de gedachte van warmte vasthield voelde ze een steen tegen haar rug knallen. ”AUW” krijste ze. Voordat ze zich om kon draaien hoorde ze al aan t lachje wie de steen had gegooid. Cloverkit… Ze draaide zich om en probeerde haar tranen in te houden. Milkkit was stoer, en zou niet gaan huilen. Maar toen ze Cloverkit zag was ze bezig met haar eigen staart. Huh? Hoe kon dat? T steentje zou wel gewoon uit de lucht zijn komen gevallen. Ze draaide zich weer om richting de zon en kroop in zichzelf terwijl ze dr tranen probeerde weg te slikken. En toen ze zich eindelijk weer okay voelde werd er met de scherpste tandjes ooit in het puntje van haar staart gebeten. Dit deed zo’n pijn dat Milkkit helemaal verstijfde en uit angst op haar rug rolde. En dit keer was het toch echt wel cloverkit…”CLOVERKIT LAAT ME LOS” huilde ze. Ze probeerde om zich heen te slaan en te ontsnappen.

Milkkit

Never cry over spilled milk

El4a

Ze stopte even toen ze tranen in Milkkits ogen zag. Een schuldgevoel kwam naar boven. Maar het was gewoon maar een spelletje, de kitten moest zich niet zo aanstellen! Als dit een volwaardige windclan warrior moest worden, had ze nog een lange weg te gaan. "Kom op, stel je voor dat ik van Riverclan was! Dan was je nu allang DOOD!" riep ze tijdens ze op Milkkit klom. De gevlekte kitten was op haar rug getuimeld en sloeg sukkelig om haar heen. Ze waren van ongeveer dezelfde leeftijd, maar Cloverkit vond Milkkit wel erg onbekwaam. Ze keek een beetje spottend op haar neer. "Ruik mijn.. vissenadem!!!!" giechelde ze toen ze uitademde bij het zwarte snuitje. Toen raakte haar poot haar wang. Niet hard, maar Cloverkit schrok er wel van. Ze maakte een kreetje en sprong van haar slachtoffer af. "Het was maar een spel" snoof ze boos. Met haar poten probeerde ze de kitten weer te raken. Dit gevecht was nog lang niet voorbij!