What. The. Hell.

Hyenafang baalde enorm van alles. Hij was het helemaal spuugzat dat alles tegen hem leek en hij nooit kreeg waarna hij verlangde. Ja, hij had twee apprentices mogen opleiden, maar daaruit bestond zijn leven nou ook weer niet. Hij wilde een fijn en normale Clanleven, maar in plaats daar van leek alles tegen te zitten. De kat die hij het meeste haat was vele moons geleden deputy geworden en zijn beste vriendin en één van zijn vrienden hadden zich in de problemen gewerkt. En naast dat had Hyenafang eindelijk de moed gevonden om met Blossomhail over iets persoonlijks te vragen, maar wat denk je? Dat werd verstoord door een vreemde, vieze geur. De snow bengal staarde naar het water dat naar beneden stroomde. De waterfall was één van de plekken waar de kater graag tot rust kwam. Gewoon om even na te denken. Om zijn frustraties weer naar binnen te stoppen.

De waterval was een plek waar ze niet vaak kwam als ze het eerlijk toegaf. Het was haar daar iets te luid en ze kwam er dan ook alleen als ze wilde jagen. Het was alleen niet een van de meest verstandige plekken om dat te doen met het snelstromende water. Voor ze echter kon beginnen met jagen viel haar blik op haar oude mentor. Ze wist dat het niet makkelijk voor hem kon zijn met wat er allemaal gebeurd was. "Hyenafang," Begroette ze hem dan ook, misschien kon ze iets doen om hem te helpen.

Terwijl hij langzaam iets rustiger werd vanbinnen verscheen zijn former apprentice Drizzlefall. De kater draaide zijn kop in haar richting en schonk haar een kleine glimlach. "Hey Drizzlefall. Nog gefeliciteerd met Wolfpaw. Ik weet zeker dat je een goede mentor voor hem zult zijn," miauwde Hyenafang naar haar. Hij had geen idee hoe Drizzlefall precies over hem dacht, maar Hyenafang mocht haar graag en hij vond de poes een geweldige warrior. Maar dat is natuurlijk ook logisch als je de mentor van iemand bent geweest. Maar wat hij het allerfijnste aan Drizzlefall vond, was dat zij één van zijn Clangenoten was waar hij ten minste goed mee om kon gaan. Soms had hij het gevoel dat hij meer haters had in de Clan dan Clangenoten die hem uit konden staan.