True to form

Ze kwam niet vaak in de nursery, maar nu haar jongere zusje zwanger was, was het toch een ander verhaal. Ze wist niet goed of ze ooit zelf kittens zou willen, ze wist niet eens of ze een goede moeder zou zijn. Dat zou waarschijnlijk blijken mocht ze ooit een moeder worden. Ze stapte de nursery binnen en liet haar blik rondgaan, zoekende of Scarletmacaw er momenteel was. Anders zou er vast wel een kitten zijn die wat van haar wilde, het zou zeker niet de eerste keer zijn. Eenmaal er een warrior de nursery binnen kwam hadden ze vaak genoeg vragen.

[Cloverkit]

Het duurde niet lang voor de eerste kitten voor haar neus stond en voor een moment liet ze haar blik nog rondgaan, maar zag haar jongere zusje zo snel niet. Ze richtte haar aandacht dan ook weer terug naar de kitten die vroeg of ze haar wat wilde leren. Ze wist dat het niet altijd even eerlijk was om de ene kitten voor te trekken ten opzichte van de andere, maar een klein iets aan de kitten leren zou geen kwaad moeten kunnen toch? "Oke, wat wil je leren?" Als het te moeilijk zou zijn voor de kitten zou ze zelf iets moeten bedenken.

De kitten leek vrij groot te denken meteen en vroeg hoe ze een riverclan kat aan zou moeten vallen. Misschien had Sorrelnose verwacht dat ze zou vragen hoe ze een prooi kon vangen, zeker in deze tijd, maar de kitten wilde wat anders leren. Voor een moment dacht ze na of het verstandig was om de kitten al vechttechnieken te leren, maar ze kon natuurlijk het meest basis ding leren. De kitten stelde zich voor als Cloverkit en ze knikte kort. "Ik ben Sorrelnose," Stelde ze zichzelf voor. "Heeft iemand je al eens wat geleerd over vechten?" Ze moest tenslotte weten of de kitten helemaal niks wist.

De kitten wist alleen wat ze haarzelf geleerd had, wat dus eigenlijk neerkwam op niks. Ze moest haar best doen om niet te lachen toen Cloverkit vroeg of Riverclanners ook daadwerkelijk kieuwen hadden. Als dat zo was geweest, dan hadden ze er heel vreemd uitgezien. "Nee, riverclankatten hebben geen kieuwen, ze zijn daarentegen wel een stuk groter dan de gemiddelde windclanner." En dat betekende dat ze voornamelijk hun verschil in grootte en snelheid moesten gebruiken wanneer het op vechten aankwam. "Maar wij zijn een stuk sneller," Voegde ze er dan ook aan toe. "Dat moet je dan ook proberen te benutten wanneer je vecht met een riverclanner." De moeder van de kitten zou het vast niet erg vinden dat ze een klein beetje van de basis aan de kitten leerde toch?

Snelheid was iets dat windclanners het beste konden benutten in een gevecht ten opzichte van de andere clans. Voornamelijk ook omdat ze kleiner waren dan de andere clans en daar waren allerlei manieren voor om dat te gebruiken. Ze wist alleen wel dat het klopte dat de kitten nog niet genoeg kracht had om ook maar iets echt pijn te kunnen doen, maar oefenen zou geen kwaad kunnen. "Je wordt vanzelf sterker naarmate je groeit en meer oefent." Gaf ze dan ook aan. "Maar hoe je snelheid het beste kan benutten is door ervoor te zorgen dat je tegenstander geen kans krijgt om je te raken. Je springt eigenlijk in om een keer uit te halen en zorgt ervoor dat je weer weg bent voor de ander de kans krijgt om je te raken en dat herhaal je." Dat was de makkelijkste basis, maar er kwam natuurlijk veel meer bij kijken.

De kitten leek aandachtig te luisteren naar wat ze haar vertelde. Of het ook opgeslagen zou worden was een tweede, maar dat interesseerde haar niet heel erg als ze eerlijk was. Een mentor zou het de kitten alsnog weer aanleren wanneer ze eenmaal een apprentice was. De volgende vraag was een waarvan ze had verwacht dat de kitten het al zou weten, maar dat was niet het geval. "Tunneler en moor runner," Begon ze dan ook. De andere optie ook noemende. Vaak werd er op bouw gekozen welke apprentice wat werd, dat wist ze maar al te goed. "De apprentices worden gekozen op hun bouw. De stevigere katten worden vaak tunnelers, de slankere en ook snellere worden vaak moor runners." Dat wilde nog wel eens veranderen tijdens een training, maar het gebeurde niet vaak.